داستین موسکوویتز؛ از فناوری تا نیکوکاری

او هم‌بنیانگذار و اولین مدیر ارشد تکنولوژی فیس‌بوک است.

ندا لهردی9 تیر , 1401

قصه‌ها از کودکی راه‌شان را به دنیای ما باز کرده و همیشه آینه‌ای از خیال و حقیقت در برابر ما گذاشته‌اند. مرورِ حقیقت اما همان داستان تجربه‌ی زندگی‌های ناکرده است که اغلب آموختنی‌هایی با چاشنی جذابیت دارد. در این میان داستان زندگی آنهایی که مسیرشان را از دل دنیای تکنولوژی دنبال می‌کنند، پی‌رنگ متفاوتی دارد و هیچ شبیه داستان‌های کلاسیک نیست که در آنها موفقیت و شکست، فرمول یکسانی دارند. «پروفایل» قرار است روایت‌گر داستان مستند روزگار همین آدم‌ها باشد؛ آنهایی که نقش موثری در شکل‌گیری آنچه امروز به عنوان صنعت تکنولوژی می‌شناسیم، داشته و دارند؛ آنهایی که از انتخاب مسیر متفاوت نترسیدند؛ نه می‌خواستند قهرمان باشند و نه ضدقهرمان. «پروفایل» را پنج‌شنبه‌ هر هفته در آی‌تی ایران بخوانید.

***

درست مثل یک تابلوی نقاشی که انگاره‌ای از حقایق و رویاهای نقاش است، موفقیت هم مجموعه‌ای از کامیابی‌ها و ناکامی‌ها را در خود دارد که ماحصل تلاش‌ها، شکست‌ها و شانس‌های موافق و مخالف هستند. در این میان، بعضی تاثیر بخت و اقبال را پررنگ‌تر می‌بینند و بعضی دیگر سعی و پشتکار. برای «داستین موسکوویتز» اما موفقیت بیش از هر چیز، تلاقی خوش‌شانسی و سخت‌کوشی است؛ شبیه به همان کیفیتی که خودش تجربه کرد. او یکی از هم‌بنیانگذاران فیس‌بوک است که نقش مهمی در رشد این شرکت داشته. موسکوویتز یکی از جوان‌ترین میلیاردرهای جهان است که این روزها را به اداره شرکت خودش و البته فعالیت‌های خیریه و نیکوکاری می‌گذراند.

مقالات مرتبط:

دوستی ارزشمند در هاروارد

داستین آرون موسکوویتز که در بیست‌ودوم ماه می امسال شمع تولد سی‌وهشت سالگی‌اش را فوت کرد، متولد شهر گینزویل در ایالت فلوریدا است و در مزارع و مراتع اوکالا در شمال این ایالت بزرگ شده. او فارغ‌التحصیل برنامه دیپلم بین‌المللی آی‌بی (IBDP) است که برای دانشگاه‌های 140 کشور جهان اعتبار دارد. در نهایت موسکوویتز به دانشگاه هاروارد رفت تا در رشته مورد علاقه‌اش یعنی اقتصاد تحصیل کند. با این حال او هرگز فکرش را هم نمی‌کرد که دو سال بعد برای توسعه کاری کوچک و جدید، درس و دانشگاه را رها کند. داستین موسکوویتز بعد از گذشت یک سال از حضورش در دانشگاه هاروارد با مارک زاکربرگ آشنا شد که مشغول تحصیل در رشته‌های روانشناسی و علوم کامپیوتر بود؛ یک دوست ماجراجو که تنها هشت روز از موسکوویتز بزرگ‌تر بود و مسیر زندگی او را تغییر داد. هر چند داستین و مارک در خوابگاه هم‌اتاق نبودند، اما مارک زاکربرگ او را با دو هم‌اتاقی خودش یعنی «ادواردو ساوِرین» و «کریس هیوز» آشنا کرد.

در ماه فوریه سال 2004 «فیس‌بوک» در اتاق یکی از خوابگاه‌های دانشگاه هاروارد متولد شد

بعد از مدت کوتاهی زاکربرگ درباره برنامه نرم‌افزاری با آنها صحبت کرد که به دانشجویان امکان آشنایی و مشورت با دیگر دانشجویان برای انتخاب واحدهای درسی و اتاق‌های خوابگاه را می‌داد.زاکربرگ در ابتدا نام «فیس‌مَش» را برای این برنامه انتخاب کرد. آنها به کمک هم این برنامه را توسعه دادند و بالاخره در ماه فوریه سال 2004 «فیس‌بوک» در اتاق یکی از خوابگاه‌های دانشگاه هاروارد متولد شد. این شبکه راهنمای آنلاین که در ابتدا تنها برای دانشجویان هاروارد طراحی شده بود، در مدتی کوتاهی به دیگر دانشکده‌های این دانشگاه هم معرفی شد و به تدریج تعداد کاربرانش افزایش پیدا کرد. همین موضوع باعث شد که در ماه ژوئن همان سال موسکوویتز، زاکربرگ و هیوز از دانشگاه مرخصی یک ساله بگیرند و برای توسعه بیشتر و بهتر فیس‌بوک راهی پائولو آلتو در کالیفرنیا بشوند. آنها در ابتدا هشت کارمند را استخدام کردند و موسکوویتز به عنوان اولین مدیر ارشد تکنولوژی فیس‌بوک مشغول به کار شد. آوازه فیس‌بوک به سرعت در تمام جهان پیچید و به این ترتیب آنها دیگر هرگز به دانشگاه هاروارد برنگشتند. داستین موسکوویتز نقش مهمی در رشد بزرگ‌ترین شبکه اجتماعی دنیا داشت و به تدریج به عنوان معاون ارشد مهندسی ارتقا پیدا کرد. با این حال موسکوویتز در ماه نوامبر سال 2008 فیس‌بوک را ترک کرد تا استارت‌آپ خودش را به راه بیندازد.

استارت‌آپی برای بهره‌وری در کار

داستین موسکوویتز اما یک ماه پیش از ترک فیس‌بوک، این خبر را اعلام کرده بود. موسکوویتز در طول زمان حضورش در فیس‌بوک با «جاستین روزنشتاین» که یکی از مدیران بخش مهندسی شرکت بود، آشنا شد. آنها به کمک یکدیگر یک ابزار ارتقا بهره‌وری در کار را تولید کرده و نام «تَسکز» (Tasks) را برای آن انتخاب کرده بودند. به این ترتیب موسکوویتز و روزنشتاین در ماه نوامبر سال 2008 از فیس‌بوک بیرون آمدند تا شرکت تازه‌ای به نام «آسانا» (Asana) را تاسیس کنند. این شرکت که محصولات متنوعی را برای بهبود کارآیی در دفاتر کاری ارایه می‌دهد، اما سه سال بعد به طور رسمی معرفی شد و محصولات آن از ماه آوریل سال 2012 به عرضه تجاری رسیدند. این شرکت در ماه سپتامبر سال 2020 وارد بورس شد و با ارزشی در حدود 5/5 میلیارد دلار سهام آن برای اولین بار به طور عمومی عرضه شد. این شرکت و محصولاتش در سال‌های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته‌اند و آسانا تا سال 2021 بیش از 107 هزار مشتری داشته است.

موسکوویتز همیشه به فعالیت‌های خیریه و انسان‌دوستانه علاقمند بوده است؛ به همین دلیل در سال 2011 با همراهی دوستی که بعدها با او ازدواج کرد، سازمان خیریه «گود ونچرز» (Good Ventures) را تاسیس کرد. این سازمان در سال 2012 از همکاری نزدیک با موسسه ارزیابی فعالیت‌های خیریه «گیو وِل» (GiveWell) خبر داد و در نهایت این شراکت به شکل‌گیری یک زیرمجموعه به نام «اوپن فیلانتروپی» (Open Philanthropy) منجر شد که بنیادی خیریه و تحقیقاتی با هدف یافتن بهترین راه ممکن برای ارایه کمک‌های مالی است. این بنیاد حالا به عنوان یک سازمان مستقل فعالیت می‎کند و تنها در سال 2018 چیزی بیش از 170 میلیون دلار کمک مالی به نیازمندان ارایه کرده است. داستین موسکوویتز طرفدار برابر قومی و نژادی است و می‌خواهد افراد از هر قوم و ریشه‌ای فرصت‌های برابر در اختیار داشته باشند.

همراهی با یک گزارشگر بخشنده

داستین موسکوویتز همیشه طرفدار حزب دموکرات و سیاست‌های آن بوده است. او بارها و بارها به فعالیت‌های نمایندگان این حزب کمک کرده و در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2016 ایالات متحده آمریکا، برای حمایت از کمپین تبلیغاتی «هیلاری کلینتون» 20 میلیون دلار کمک کرد. در آن زمان او مدام از خطرات انتخاب «دونالد ترامپ» صحبت می‌کرد و درباره مشکلاتی که می‌تواند بعد از تصاحب کاخ سفید برای کشور ایجاد کند، هشدار می‌داد. موسکوویتز در جریان انتخابات ریاست‌جمهوری سال 2020 ایالات متحده آمریکا هم 24 میلیون دلار برای حمایت از «جو بایدن» کمک کرد. این کمک در نهایت به حدود 45 میلیون دلار رسید تا آسانا عنوان دومین حامی بزرگ کمپین تبلیغاتی بایدن را به خودش اختصاص بدهد. او در این سال‌ها به عنوان سرمایه‌گذار فرشته در بعضی استارت‌آپ‌ها سرمایه‌گذاری کرده که سایت اشتراک‌گذاری عکس‌های موبایل «پت» (Path) مهم‌ترین آنهاست.

داستین موسکوویتز در سال 2013 با «کاری تونا» گزارشگر سابق وال‌استریت ژورنال ازدواج کرد. هر دوی آنها به فعالیت‌های خیریه علاقه زیادی دارند.

داستین موسکوویتز در سال 2009 برای اولین بار با «کاری تونا» گزارشگر وال‌استریت ژورنال آشنا شد. هر دوی آنها به فعالیت‌های خیریه علاقه زیادی داشتند و همین موضوع باعث راه‌اندازی سازمان خیریه گود ونچرز شد. موسکوویتز و تونا در سال 2013 ازدواج کردند. آنها جوان‌ترین زوجی هستند که به کارزار «تعهد بخشش» (Giving Pledge) – که توسط بیل گیتس و وارن بافت راه‌اندازی شده است- پیوستند. این کارزار میلیاردرها را به اختصاص ثروت‌شان به فعالیت‌های خیریه تشویق می‌کند. بخش بزرگی از ثروت داستین موسکوویتز از حدود 2 درصد سهمش در فیس‌بوک می‌آید؛ سهمی که باعث شد در سال 2011 مجله فوربس او را به عنوان جوان‌ترین میلیاردر خودساخته جهان معرفی کند. میزان دارایی‌های او تا نیمه سال 2022 به 5/9 میلیارد دلار رسیده است. داستین موسکوویتز و کاری تونا در حال حاضر در سانفرانسیسکوی کالیفرنیا زندگی می‌کنند و هر سال در جشنواره «مرد سوزان» (Burning Man) شرکت می‌کنند که اقدامی خودجوش برای ابراز احساسات شخصی است.

قسمت‌های قبلی پروفایل:

۱- آدام موسری؛ صدای رسای فیس‌بوک

۲- لینا خان؛ سردمدار مبارزه با انحصارطلبی

۳- ریما قریشی؛ یک مدیر بالفطره

۴- کریستیانو آمون؛ مدیر جدید و خندان کوآلکام

۵- اندی جیسی؛ مدیرعامل گران‌قیمت آمازون با تبار ایرانی

۶- آیلین لی؛ کاشف تک‌شاخ‌های سیلیکون‌ولی

۷- اریک یوآن؛ یک عاشق مصمم

۸- سوزان اثی؛ شیفته‌ی اقتصاد تکنولوژی

۹- امین ذوالفنون؛ از تار تا تکنولوژی

۱۰- جسیکا روزنورسل؛ مدیری با دغدغه‌های اجتماعی

۱۱- کریس یانگ؛ امید تازه‌ی مایکروسافت برای آینده