بررسی تکنولوژیهای سریال وست ورد Westworld
زمان آن است که از تکنولوژی های سریال وست ورد Westworld صحبت کنیم.
این روزها اگر به دنبال دیدن یک سریالی هستید که تکنولوژی در آن نقش برجستهای دارد قطعا سریال وست ورد Westworld یکی از آنها خواهد بود.
سریالی که چند قسمت اولیه آن سروصدای بسیار زیادی در فضای وب ایجاد کرده و طرفداران بی شماری حالا آن را دنبال میکنند.
اگر ماجراهای سریال Game of Thrones به سیاست در دنیای مدرن گره خورد و اگر سریال Walking Dead مضمون ترس را دستمایه قرار داد که به جهان امروز هم قابل تعمیم است حالا Westworld جهانی را پیش روی ما میگذارد که آینده هوش مصنوعی است.
مرتبط: زمان پخش فصل سوم سریال وست ورد
در سالی که ایلان ماسک بنیانگذار تسلا از ترس خود از آینده هوش مصنوعی گفته و تاثیر دستیارهای هوشمندی مثلSiri و Alexa در زندگی انسان به وفور مورد بحث قرار گرفتهاند و خودروهای خودران نگرانیهایی را ایجاد کردهاند حالا این سریال تلویزیونی هم به نوعی آینده را پیش روی ما قرار داده است.
سریال Westworld پیچده است. این پیچیدگی آمیخته با رمزآلودگی و طرح داستان آن هم هست که باعث شده تخمینهای بسیار زیاد و تئوریهای مختلفی از سوی طرفداران آن مطرح شود.
یکی از دلایل این پیچیدگی این است که موضوع این سریال ذاتا نشات گرفته از تکنولوژی است. البته نه لزوما از زاویه تکنولوژی بلکه به خاطر آنکه حتی افراد عادی هم متوجه شوند میخواهیم بررسی کنیم ببینیم نوآوریهای موجود در این سریال تا چه اندازه با دنیای امروزمان فاصله دارند؟
داستان این سریال بسیار ساده است. در یکی از زمانهای آینده یک پارک با حال و هوای غرب وحشی ایجاد شده که ساکنان اصلی آن رباتهایی هستند که از نظر رفتار و عملکرد و هوش هیچ تفاوتی با انسان ندارند. این رباتها داستانهایی از زندگی در غرب وحشی را بازی میکنند و افراد توریست یا میزبان میتوانند با حضور در این پارک به تجربه کم نظیری از حضور درغرب وحشی دست یابند. سریال داستان حضور میهمانان مختلف در این پارک را شرح میدهد واینکه برخی از این رباتهای هوشمند آرام آرام متوجه کارکرد خود میشوند و میخواهند علیه این موضوع دست به شورش بزنند.
ما اما با داستان کاری نداریم و در ادامه این رباتها و دیگرتکنولوژیهای موجود در این سریال را از این جهت بررسی میکنیم که ببینیم چقدر با ساخت آنها فاصله داریم؟
تکنولوژی پرینترهای سه بعدی
تیتراژ ابتدایی فوقالعاده این سریال با موسیقی هم استایل با موسیقی Games of Thrones ( ساخته رامین جوادی ) ساخته شده پروسه ساخت یک انسان را با استفاده از پرینترهای سه بعدی نشان میدهد.
در اینجا یک شبه انسان را میبینیم که که محلولهای مختلفی روی آن ریخته میشود و دستگاههای متعددی نیز پیرامون او مشغول به کارند. در ادامه عنبیه یک چشم انسان را میبینیم که به دقت توسط یک دست روبوتیک مشغول ساخته شدن است.
در خط تولید انسانی چیزهای دیگری هم هست ساخت عضلهها، کشیدن تاندونها و نصب آنها روی استخوانها و لایه بندی آنها. ما همه میدانیم که پرینترهای سه بعدی هم اکنون نیز در جهان وجود دارند اما آیا واقعا این پرینترها میتوانند بدن انسان را به این شکل بسازند؟
ایده این پرینتر سه بعدی و تکنیکی که در سریال Westworld میبینیم برآمده از یک تکنولوژی شناخته شده به نامstereolithography (SLA) 3D printing.
بر اساس آنچه در ویکی پدیا آمده استریولیتوگرافی یا سنگچاپ سهبعدی یکی از روشهای مدلسازی سهبعدی سریع است که در صنعت نمونهسازی سریع انقلابی به پا کرد. این صنعت در سال ۱۹۸۶ آغاز شده و هنوز نیز کاربرد دارد. در این روش از یک مایع پلیمری استفاده میشود که وقتی تحت تابش اشعه ماوراء بنفش قرار میگیرد جامد میشود. در این روش مدل بر روی یک سکو یا زیر لایه ایجاد میشود. از آنجایی که این روش از اولین تکنولوژیها است بقیه صنایع با آن مقایسه میشوند.
برای آنکه این تکنولوژی به شکلی که در سریال دیده میشود کار کند باید دقت و سرعت با دقت بسیار با هم ترکیب شود.
محصول ساخته شده در چنین فرآیندی نیاز به لایهای مرتبط با نانوتکنولوژی ( امکان اسمبل کردن ساختارها بر اساس اتم ) دارد و بسیار بعید است هم اکنون چنین دانشی برای ساخت بدن انسان با چنین ساختاری وجود داشته باشد. نکته دیگر موضوع ارتباط الکتریکی بین عضلهها و اعصاب است که بتوان سیگنالهای عصبی را به آنها رساند ( نگران نباشید در این زمینه هم دانشمندان دارند کار میکنند)
هم اکنون مشخص نشده که رباتها یا میزبانان در این سریال دارای اعضای بدن هستند اما ما شاهد ساخت این اعضا در تیتراژ هم هستیم. به نظر میآید در این پارک اعضای بدن پرورش داده شده و سپس در میزبانانی که در جریان داستانها اعضای آنها آسیب دیده جایگزین میشود. نکته دیگر منبع انرژی است که در چنین میزبانانی بسیار کوچک است اما خوشبختانه در این زمینه نیز یک شرکت به نام Ampirus در حال کار روی یک منبع انرژی با چگالی بسیار بالاست.
پاسخ : احتمالا، آینده نه چندان دور
روباتهای انسان نما
روباتها در پارک شبیه به انسان هستند و به همین دلیل در قسمت اول سریال وقتی تدی با دیگر میهمانان وارد پارک میشود بیننده تصور میکند او هم یکی از میهمانان است اما بعدا مشخص میشود که او یک روبات است.
در سریال میبینیم که گفته میشود روباتها در طی سالها در این پارک رشد کردهاند. آنها ابتدا حرکات محدودی داشتند اما به مرور و با آموزشها و تغییرات تکنولوژی صورت گرفته رویشان کاملا شبیه انسان شدهاند.
بر اساس آنچه در آخرین رقابت روباتها دیدهایم میتوان قضاوت کرد ماشینها برای آنکه شبیه به انسان راه بروند هنوز راه دوری در پیش دارند هر چند هر سال شاهد رشد و پیشرفت قابل توجهی در این زمینه هستیم.
پاسخ: احتمالا در آینده نه چندان دور
ماشینهای هوشمند
جاناتان نولان سازنده این سریال توجه ما را در این سریال عمدتا به سمت موضوعات مرتبط با هوش مصنوعی جلب میکند تا مشکلات مکانیکی روباتیک. اگر اخیرا با یک بات در فیسبوک مسنجر یا مثلا با TAY در توییتر چت کرده باشید میدانید که هنوز با اینکه یک چت خیلی هوشمند داشته باشیم فاصله زیادی داریم. حداقل در اوایل سریال چندان هوشمندی از روباتها در آن نمیبینیم آنها عموما برنامهریزی شده برای یک کاری هستند تا یک شخص معمولی هنگام مواجهه با آنها نتواند تفاوتی را بین آنها و انسان واقعی قایل شود.
اما واقعیت این است که روباتها یا میزبانان در این سریال ورای یک ماشین برنامهریزی شده هم کار میکنند آنها قابلیت بداهه گویی دارند و صحنههایی را میبینیم که آنها در حال یادگیری هستند و این یعنی با ماشینهای یادگیرنده مواجهایم. همچنین اینکه گفته میشود خاطرات میزبانان را هربار کاملا پاک میکنند نشان از این دارد که آنها قابلیت یادگیری سریع دارند. در اپیزود دوم شاهد آن هستیم که جمله از شکسپیر توسط بازیگران تکرار میشود این در حالی است که حافظه انها قبلا پاک شده است. نوعی اشاره به هارددرایوهای امروزی که به رغم پاک شدن اطلاعات همچنان قابلیت بازیابی اطلاعات از آنها وجود دارد.
ده پرسش درباره فصل دوم سریال وست ورد
بر اساس استانداردهای امروزه ما با ساخت چنین ماشینهای هوشمندی فاصله داریم. در سریال میبینیم که میزبانان یا همان روباتها با فرامین صوتی کار میکنند و به آن واکنش نشان میدهند ضمن اینکه برخی موارد فیزیکی دیگر هم توسط تبلت و کامپیوتر کنترل میشود. پس میتوان گفت ماشینهای ما باید به گفتار پیشرفته، تشخیص چهره و درک مجهز باشند و این چیزی است که در آن اتفاقا بسیار پیشرفتهتر از خود سریال هستیم.
پاسخ : داریم
شناخت تصویر
هرکسی با داشتن یک اتصال اینترنت میداند که گوگل، فیسبوک و اپل در زمینه شناخت تصویر( Image recognition ) پیشرفتهای قابل توجهی داشتهاند. به Google Photos نگاه کنید که چطور عکسهای مربوط به یک شخص را در آلبوم شما به شکل خودکار و حتی بر اساس سن دسته بندی میکند. میزبانان در این سریال مرتبا از شیوهای بهره میبرند که امروزه ما در خودروهای خودران آنها را به کار میگیریم. همان تکنولوژی که تسلا از طریق هوش مصنوعی به کار میگیرد تا محل اجسام و مدل تغییرجا و حرکت آنها را تحلیل میکند.
پاسخ : قطعا در همین اطراف داریم
دانش نامحدود
فهم واقعی نیاز به دسترسی به دانش جهانی دارد. این تنها کافی نیست که – یک دستگاه هوشمند – بتواند تشخیص دهد این تصویر یک سیب است و این تصویر یک پرتقال است. دستگاه باید بفهمد که ما پرتقال را صبحانه میخوریم و سیب سمبلی از میوه ممنوعه است که در سالادسبز نمیریزند.
محققان IBM این نوع از علم را ماموریت خودشان قرار دادهاند و کامپیوتر واتسون این شرکتحاصل سالها تحقیق در زمینه چنین موضوعاتی بوده است. شما احتمالا خبر پیروزی کامپیوتر واتسون بر انسان در بازی Jeopardy را شنیدهاید. در حال حاضر دیتابیس این نوع دانش نیازمند برنامهنویسی است اما زمان کافی برای این منظور وجود ندارد. در حال حاضر زمینه دسترسی روباتها به گوشهای از این استخردانش فراهم شده است.
پاسخ : قطعا درهمین اطراف داریم.
ابتکار و بداهه
اختلاف زیادی بین پاسخهای برنامه نویسی شده (programmed responses) و بداهه وجود دارد. پاسخهای برنامهنویسی شده موضوع سادهای است. ما میتوانیم روباتهایی را بسازیم که بتوانند بر اساس یک سناریوی مشخص با روباتهای دیگر بازی کنند. مشکل آنجاست که بخواهیم به این روباتها قدرت ابتکار عمل و بداهه بدهیم.
در حال حاضر رباتهای چت هنگام یک چت پاسخهایی احتمالی را بر اساس آنچه شما گفتهاید در اختیار شما قرار میدهند. البته ما به کامپیوترها در حال حاضر قابلیت بداهه را تاحدی بخشیدهایم. وقتی AlphaGo ( تجربه یادگیری ماشین گوگل) توانست انسان را در بازی Go شکست دهد امکان برنامه نویسی برای هر حرکت احتمالی غیر ممکن بود ( در این بازی احتمال حرکات به اندازه تعداد ستارگان است) . به جای این محققان به این ماشین یاد دادند که چگونه با استفاده از مطالعه سایر بازیها خودش بازی کردن را یاد بگیرد.
در لایه زیرین این موضوع محققان نمیدانند که چگونه یک ماشین بر اساس احتمالات کار خواهد کرد و تصمیم خواهد گرفت و این درست شبیه چیزی است که ما در Westworld میبینیم در جایی که روباتها صرفا از قبل برنامهریزی میشوند اما کنترل حرکت به حرکت نه. آنچه در این سریال میبینیم اما شکل پیشرفتهای از این موضوع است که احتمالا با مددگرفتن از کامپیوترهای کوانتومی یا مجموعه وسیعی از همکاری کامپیوترها در جهان را نیاز دارد. پس فعلا این امکان در دنیا وجود ندارد.
پاسخ : احتمالا به زودی
کامپیوترها
در سریال عمدتا روی روباتهای انسان نما و پارک ( که در آن قرار دارند ) تمرکز شده است. اما همه ما میدانیم در پشت این مرزها تکنولوژی هم رشد کرده است. اینها برخی از موارد کوچک تکنولوژیهای رشد یافتهای هستند که در سریال میبینیم.
در جهانی که بر اساس تکنولوژی بنا شده نخستین پرسش این است که کامپیوترها در آن زمان چه شکلی هستند؟ درمدت زمانی کوتاه کامپیوترها از ماشینهای بزرگ به دستگاههای کوچکی تبدیل شدهاند که در در جیب جا میگیرند.
در سریال Westworld کامپیوترها را هم در ابعاد کوچک و هم بزرگ میبینیم که همچون امروز اندازه آنها مشخص کننده وضعیت کاریشان است. کامپیوتر بزرگی که اتاق کنترل Westworld را در اختیار دارد و کامپیوترهای کوچکی که مانند تبلت در جریان کار روی ا میزبانان از آنها استفاده میشود.
نکته قابل توجه در مورد این تبلتها این است که این دستگاهها قابلیت تا شدن دارند تا درجیب جا بگیرند. تکنولوژی شبیه به این را از برخی شرکتها دیدهایم. شرکت لنوو یک تلفن همراه تا شدنی معرفی کرده که میتواند به صورت تبلت مورداستفاده قرار گیرد. اینتلفن قرار است سال ۲۰۱۷ عرضه شود.
پاسخ : هم اکنون تقریبا هست.
دستگاه حفاری و قابل سکونت سازی
پارک محل بزرگی است که سرزمینهای قابل توجهی را در بر گرفته است. در واقع برای آنکه میهمانان در این فضای بزرگ رفت و آمد کنند و تجربههای مختلف داشته باشند نیاز است که پارک بزرگتر و وسیعتر شود. در قسمت چهارم شاهد یک دستگاه حفاری بزرگ هستیم که ظاهرا قرار است سرزمینهایی را برای ساخت یک خط جدید داستانی آماده کند. خوشبختانه یا بدبختانه چنین تکنولوژی هم اکنون هم وجود دارد و چنین دستگاهی در بسیاری از معادن در سراسر جهان در حال کار است.
پاسخ : هم اکنون داریم
4 دیدگاه ها