شهر پراتو ايتاليا مجموعه ای از کارگاه ها و کارخانه های پارچه بافی است. اين شهر حتی موزه ای دارد مختص به تاريخ هنر نساجی. به همين دليل شهر پراتو بهترين محل برای در هم تنيدن دانش پرقدمت صنعت نساجی ايتاليا با فن آوری ديجيتال برای توليد نسل جديدی از “پارچه های هوشمند” است.
در اين شهر شرکت “لومينکس” (Lukminex) دست به ابتکاری تازه زده و پارچه های نورانی را با استفاده از فيبرهای نوری و الياف معمولی نساجی توليد کرده است.
کريستيانو پروتزی، از شرکت لومينکس می گويد: “از جمله مواد تشکيل دهنده پارچه هوشمندی که توليد کرده ايم فيبر نوری است اما جنبه فنی رسيدن به اين پارچه را نبايد فراموش کرد. در روشی که ما استفاده کرده ايم فيبرهای نوری توسط ديود های نورانی که بازدهی بالايی دارند، درخشان شده است.”
لومينکس پوشاک “نورانی” مختلفی را به بزار عرضه کرده است. شال، شلوار و پيراهن مردانه که مانند ستاره های شب می درخشند.
متقاضيان پوشاک درخشان لومينکس فقط کسانی نيستند که به دنبال لباس برای پوشيدن در شب نشينی ها هستند.
آقای پروتزی می گويد: “استفاده های گسترده ای از اين پارچه هوشمند می شود. در جشن ها، برای تهيه تزئين آلات و مبلمان و غيره. اما پارچه هوشمند ما مصارف مهم تری هم دارد. از اين پارچه نورانی برای تهيه اونيفورم نيروهای پليس و خدمات امدادرسانی نيز استفاده می شود.”
جای شک نيست که اين فن آوری تازه می تواند در شرايطی که به دليل کاهش نور ديد کافی وجود ندارد – مثلا در هوای مه آلود يا پوشيده از دود – جان افراد را نجات دهد.
در حالی که واردات محصولات ارزان قيمت از چين صنعت نساجی بسياری از کشورها، از جمله ايتاليا، را با دشواری روبرو کرده است، استفاده از فن آوری ديجيتال در توليد پوشاک احتمالا صنعت نساجی شهر پراتو را نيز نجات خواهد داد.
پارچه های “دو سويه”
ايتاليايی ها تنها کسانی نيستند که در زمينه ادغام الياف نساجی با فن آوری ديجيتال کنکاش کرده اند.
شرکت بريتانيايی “الکسن” (Eleksen) پارچه ای توليد کرده که به تماس دست حساس است.
پارچه هوشمند الکسن با نام تجاری “الکتکس”، Elektex، از سه لايه پارچه تشکيل شده است.
لايه لايه بودن پارچه هوشمند الکتکس اين امکان را به وجود می آورد که بار الکتريکی توليد شده توسط نرم افزار رايانه ای پس از تماس دست با آن به لايه های ديگر منتقل شود.
رابين شپرد، مدير اجرايی الکسن می گويد اين پارچه هوشمند می تواند مصارف زيادی داشته باشد از جمله می توان از آن برای ساختن يک صفحه کليد رايانه ای استفاده کرد: “اگر به نقطه ای از الکتکس دست بزنيم. نرم افزار اعلام می کند که به پارچه دست زده شده و از ما می خواهد که آن را با يکی از کليدهای رايانه تعريف کنيم: مثلا کليد حرف Q و نقطه ای ديگر از پارچه را کليد حرف W و غيره. به اين ترتيب می توانيم يک صفحه کليد کامل را بر روی پارچه منتقل کنيم.”
الکتکس حتی به ميزان فشار انگشت بر روی آن حساس است. بنابراين، اين نرم افزار ماست که تعيين کننده مصرف پارچه الکتکس است نه خود پارچه.
شرکت الکسن اميدوار است که در آينده ای نزديک همه بتوانند سخت افزارهای رايانه ای و يا دستگاه پخش کننده موسيقی موسوم به آی پاد را به تن کنند و بعد برای شستن آن از ماشين لباسشويی استفاده کنند.
