اخیرا گروهی از مهندسان توانستند از تیغه‌های بازیافتی یک توربین بادی برای ساخت یک پل عابر پیاده در شهر کورک ایرلند استفاده کنند.
این دستاورد، دومین پل ساخته‌شده با تیغه‌های بازیافتی توربین‌های بادی در جهان محسوب می‌شود که نخستین مورد آن در ماه اکتبر و در شهری کوچک در غرب لهستان ایجاد و رسما در ماه ژانویه به بهره‌برداری رسید.
مهندسانی که ایده استفاده از تیغه‌های توربین‌های بادی برای ساخت این پل‌ها دنبال می‌کنند، امیدوارند که با این روش بتوان از این تیغه‌های توربین‌ها برای ساخت دیگر پروژه‌های زیربنایی نیز بهره برد. در این روش، نه‌تنها تیغه‌ها دور ریخته نمی‌شوند، بلکه می‌توان تا حد زیادی در انرژی و هزینه مورد نیاز برای ساخت مصالح ساختمانی صرفه‌جویی کرد.
نوآوری و ابداع روش‌های خلاقانه برای استفاده از تیغه‌های توبین‌های بادی که دیگر کارایی خود را از دست داده‌اند، امری ضروری محسوب می‌شود. این تیغه‌ها با طول متوسط بیش از ۱۵۰ فوت (۴۵.۷ متر) و وزن بیش از ۱۲ تن، فضای زیادی را در محل‌های دفن زباله اشغال می‌کنند.
از طرفی دیگر، مواد پلاستیکی تقویت‌شده به کاررفته در ساخت این تیغه‌ها باعث می‌شود تا به این راحتی‌ها تجزیه نشوند و با سوزاندن آنها نیز به آلودگی محیط اضافه خواهد شد. اما اگر ایده‌های مانند ساخت پل از طریق این تیغه‌ها حمایت شوند، می‌توان انتظار داشت که دیگر شاهد دور ریختن آنها نباشیم.
مارسین سابچیک، یکی توسعه‌دهنده محصول در شرکت Anmeet که مسئولیت ساخت پل تیغه‌های جدید در ایرلند را بر عهده داشته، معتقد است که تیغه‌های توربین‌های بادی اغلب پس از از کار افتادن، چند دهه عمر می‌کنند و علاوه بر استحکام، از سبکی و دوام بالا در شرایط آب‌وهوایی مختلف نیز برخوردارند و به لطف همین ویژگی‌ها می‌توان از آنها در سازه‌های مهندسی مختلف بهره برد.
وی در خصوص پلی که اخیرا با کمک این تیغه‌ها ساخته شده، می‌گوید: این سازه‌ها حداقل تا صد سال عمر می‌می‌کنند و از آنجایی که تولیدکنندگان، این تیغه‌ها را برای دو یه سه دهه در توربین‌های بادی استفاده می‌کنند، ما می‌توانیم از طریق ایده‌هایی چون ساخت پل، تا چند دهه دیگر نیز به مدت زمان استفاده‌شان اضافه کنیم.
شرکت Anmet که در ابتدا به عنوان یک شرکت بازیافت فلزات فعالیت می‌کرد، حدود هفت سال پیش، تحقیقات خود را برای استفاده بهینه و تغییر کاربری تیغه‌های توربین‌های بادی آغاز کرد. گفته می‌شود که فرآیند انجام آزمایش‌ها، صدور مجوز و ساخت اولین پل حدود سه سال طول کشید.
از آنجایی که ساخت چنین پل‌هایی به‌تازگی آغاز شده، Anmet بودجه ساخت آن را متقبل شد اما توانست مبلغی را نیز به عنوان کمک مالی برای آزمایش‌ها از سوی اتحادیه اروپا دریافت کند. این شرکت امیدوار است که در اینده بتواند هزینه ساخت این پل‌ها را در کشورهای آلمان، لهستان و… از شهرداری‌ها دریافت کند.
به گفته سابچیک، این پل‌ها علاوه بر مقرون به‌صرفه بودن در مقابل پل‌های فولادی و بتنی، می‌توانند نگرانی‌هایی مربوط به نحوه دفن و تجزیه تیغه‌های توربین‌های بادی را نیز طرف کنند. گفته می‌شود که در صورت استفاده از این تیغه‌ها به جای فولاد در ساخت پل‌ها، می‌توان از انتشار چیزی حدود ۸۰۰ کیلوگرم گاز کربن‌دی‌اکسید به جو جلوگیری کرد.
