عصر روز شنبه در کشوری مثل آمریکا غالب ادارات تعطیل است و به همین خاطر اگر کسی قصد رفتن به مرکز شهر را داشته باشد، می‌تواند پیش‌بینی کند که بدون ترافیک و در کمترین زمان ممکن با اتومبیل شخصی به مقصد می‌رسد. اما این پیش‌بینی چندان هم درست از آب درنمی‌آید. زیرا بسیاری از مردم برنامه‌ریزی می‌کنند سفرهای داخل شهری خود را در این زمان انجام دهند و در بخش دیگر، عدم تناسب تعداد اتومبیل‌ها با ظرفیت خیابان‌ها باعث می‌شود تا عصر آخرین روز هفته هم از ترافیک در امان نباشیم. تحمل این ترافیک‌های طولانی برای راننده کار طاقت‌فرسایی است و خستگی زیادی را برای سرنشینان به همراه دارد. اما سازمان کنترل و مدیریت وسایل نقلیه کالیفرنیا برای نخستین بار در جهان قانونی به ثبت رسانده است که به موجب آن خودروهای خستگی‌ناپذیر بدون راننده و سرنشین وارد خیابان‌ها می‌شوند و هرچقدر هم که در ترافیک‌های طولانی گیر کنند، احساس خستگی نمی‌کنند. این سازمان اوایل هفته جاری قانونی را به مرحله اجرا گذاشت که به موجب آن خودروهای بدون سرنشین برای نخستین بار اجازه تردد عمومی در خیابان‌های شهر را پیدا کردند و این مجوز به آنها داده شد تا به جز خیابان‌های محدودی که آزمایش شده‌اند، در دیگر مسیرها هم تردد کنند.
قرار است قانون تردد اتومبیل‌های بدون راننده از تاریخ 16 سپتامبر 2014 عملی شود. البته باید توجه داشت که این خودروها تا امروز غالبا در شرکت گوگل تولید شده‌اند. اما سازمان کنترل و مدیریت وسایل نقلیه کالیفرنیا دستور تولید انبوه این خودروها را به گوگل و دیگر خودروساز‌های بزرگ صادر کرده است تا بزرگترین تحویل در تاریخ حمل و نقل جهان صورت گیرد. بر همین اساس از سپتامبر امسال خودروسازان می‌توانند این محصولات را مورد آزمایش نهایی قرار دهند و پس از تایید در همه مراحل، به خودروهای بدون راننده گواهینامه رانندگی اعطا کنند.
البته گفته می‌شود که سازمان کنترل وسایل نقلیه آمریکا چندان هم به این اتومبیل‌ها مطمئن نیست. زیرا در توضیحات خود اعلام کرده است که همواره یک نفر باید پشت فرمان این خودروها باشد تا هر زمان که تخلفی از او سر زد، راننده به یاری خودروی بدون راننده بشتابد و بتواند جلوی بروز هرگونه مشکل را بگیرد. البته گفته می‌شود که هر کسی هم اجازه نشستن پشت فرمان خودروی بدون راننده را ندارد و تنها افرادی که به استخدام شرکت‌های سازنده این محصول درآمده‌اند و از همه امکانات آن مطلع هستند باید این وظیفه را برعهده بگیرند. برای این افراد هم آزمون‌های پیچیده‌ای در نظر گرفته شده است که در مرحله نهایی به آنها یک گواهینامه ویژه داده می‌شود و میزان دانش آنها برای استفاده از فناوری‌های نوین نیز سنجیده می‌شود.
سازمان مذکور این روزها کارشناسان فراوانی را از سراسر جهان جمع کرده است و به کمک آنها یک پروژه مطالعاتی گسترده انجام می‌دهد تا بتواند امکان استفاده از خودروهای بدون راننده برای عموم مردم را هم فراهم کند. در این کار مطالعاتی کوشیده می‌شود قوانین بین‌المللی برای استفاده عمومی از خودروهای بدون راننده و سرنشین تعریف شود و نسخه نهایی این قوانین تا ژانویه 2015 در اختیار عموم قرار گیرد. البته باید توجه داشت که به جز کالیفرنیا آزمایش خودروهای بدون راننده در ایالت‌های فلوریدا، نِوادا، تگزاس و میشیگان آمریکا هم آغاز شده است و به صورت همزمان بسیاری از کشورهای اروپایی نیز سرمایه‌گذاری‌های فراوانی را در این زمینه آغاز کرده‌اند تا از هم‌اکنون نسل آتی خودروها را به‌کار گیرند.
رانندگی با خودروی بدون راننده
شرکت گوگل چند روز قبل با انتشار گزارشی اعلام کرد که خودروی بدون راننده خود به عنوان مجهزترین، هوشمند‌ترین و پیشرفته‌ترین خودروی ساخته شده در این زمینه را بیش از 700 هزار مایل در خیابان‌های شهری، بین شهری، محلی و کوچه‌ها مورد آزمایش قرار داده است و نسبت به کیفیت این محصول اطمینان کافی دارد. گوگل برای رانندگی هرچه‌بهتر خودروی بدون راننده فناوری جدیدی ارایه کرده است که به موجب آن خودرو می‌تواند بیاموزد که چگونه مانند انسان در مقابل اتفاقات مختلف عکس‌العمل نشان دهد. با این فناوری خودرو به سرعت در مقابل اتفاق از پیش تعیین نشده عکس‌العمل نشان دهند و همین مسئله باعث شده است تا گوگل ادعا کند که نسل آتی خودروهای بدون راننده بهتر از انسان رانندگی می‌کنند.
گوگل در وبلاگ رسمی خود توضیح داد که این روزها تلاش می‌کند با حل یک مسئله بزرگ امکان یاد گرفتن را برای خودروها فراهم کند و به آنها بیاموزد که مانند انسان در هنگام حرکت در جاده‌ها از خود عکس‌العمل نشان دهند و در نهایت از انسان هم بهتر عمل کنند. «کریس اورمسان» مدیر پروژه خودروهای بدون راننده گوگل می‌گوید که بزرگترین نکته پیش‌رو حرکت عابرین پیاده سربه‌هوا است. خودروهای بدون سرنشین به راحتی از محل پارک شده بیرون می‌آیند، بدون دخالت انسان پارک-دوبل انجام می‌دهند و حتی پس از رانندگی طولانی هم از دقت آنها کاسته نمی‌شود. اما زمانی که یک موجود زنده بی‌دقت در مقابل ظاهر می‌شود به درستی عکس‌العمل نشان نمی‌هدند.
ادعای گوگل برای رانندگی قابل قبول این خودروها تا اندازه‌ای پذیرفته شده است. زیرا این شرکت یک فایل ویدیویی روی اینترنت منتشر کرده است که نشان می‌دهد نسل جدید این خودرو می‌توانند از اتفاقات رخ داده در خیابان نکات مورد نیاز خود را یاد بگیرند در مقابل هرگونه اتفاق غیرمنتظره عکس‌العمل مناسب نشان دهند.
مرکز تحقیقاتی IHS Automotive نیز در بخش دیگر پیش‌بینی کرده است که در سال 2025 میلادی 230 هزار دستگاه خودروی بدون راننده و سرنشین در خیابان‌های سراسر جهان تردد می‌کنند و این رقم در سال 2030 به بیش از 11.8 میلیون دستگاه می‌رسد. از این رقم 7 میلیون دستگاه خودرو با قابلیت دوگانه کنترل توسط انسان یا کنترل هوشمند توسط خودرو عرضه می‌شوند و 4.8 میلیون دستگاه به صورت خودکار و بدون دخالت انسان در خیابان‌ها حرکت می‌کنند. خودروهای بدون راننده که برای آنها سیستم کنترل هوشمند رانندگی تعریف می‌شود نیز تا پیش از سال 2025 وارد بزرگراه‌های سراسر جهان می‌شوند و البته از سال 2030 عمومیت میابند. در سال 2035 میلادی بیش از 54 میلیون دستگاه خودروی بدون راننده در خیابان‌ها رانندگی خواهند کرد. البته گفته شده است که از سال 2050 به بعد تقریبا همه خودروهایی که در سراسر جهان ساخته می‌شوند، قابلیت رانندگی خودکار را هم در اختیار دارند.
تخلف خودروی بدون راننده
با وجود چراغ سبز کالیفرنیا برای آغاز حرکت خودروهای بدون راننده، قانون‌گذاران همچنان موانعی را برای حرکت بی‌محابای این خودروها به جلو در نظر گرفته‌اند. این افراد معتقدند که هراندازه خودروی بدون سرنشین هوشمند باشد، بازه باید برای تخلفات آن پیش‌بینی‌های لازم را انجام داد.
بر اساس قوانینی که تاکنون تعریف شده است، هر خودروی بدون راننده باید یک صاحب اصلی داشته باشد و این فرد نیز ضمن آگاهی کامل از اصول رانندگی، گواهینامه نیز داشته باشد. زمانی که خودروی بدون راننده وارد پارکینگ می‌شود، از باجه‌های مخصوص عوارض جاده‌ای عبور می‌کند، قصد ورود به مجموعه خاص را دارد یا یک تخلف رانندگی انجام می‌دهد، صاحب خودرو موظف است هزینه‌های مربوطه را پرداخت کند. در این قانون به طور صریح اعلام شده است که حتی اگر خودرو هیچ تخلفی انجام ندهد هم باز تمام هزینه‌ها متوجه صاحب اصلی آن می‌شود.
اما اگر این خودرو تصادف کند، در جریان برخورد با عابران پیاده جراحت ایجاد کند یا باعث فوت کسی شود، به جز صاحب خودرو شرکت‌های سازنده نیز مسؤول هستند و حتی بیش از صاحب خودرو با آنها برخورد می‌شود. در این زمینه شرکت‌های سازنده این قبیل خودروها می‌توانند تا مرز تعطیل شدن هم پیش بروند. بر اساس این قانون گفته شده است که مرکز تولیدکننده خودروی بدون سرنشین حتی پس از فروش و واگذاری امتیاز آن، مسؤولیت مربوط به تمام مشکلات پیش آمده، از اختلافات نرم‌افزاری گرفته تا خرابی‌های سخت‌افزاری را باید بپذیرد و در دستورالعمل استفاده از این محصول هم توضیح دهد که چگونه این مشکلات را پشتیبانی می‌کند.
لازم به ذکر است که قوانین راهنمایی و رانندگی برای این خودروها آسان‌تر اعمال می‌شود. زیرا هر خودروی بدون سرنشین چندین دوربین دیجیتالی هوشمند دارد که از لحظه‌لحظه حرکت خود تصویربرداری می کند و این امکان را فراهم می‌آورد تا به راحتی بتوان تخلف پیش آمده را بررسی کرد.
شرکت‌های بیمه‌ای می‌توانند از این تصاویر دیجیتالی مزایای فراوانی به دست آورند و از خودروهای بدن سرنشین با دوربین‌های دیجیتالی که دارند، استقبال کنند. زیرا برای این قبیل شرکت‌ها همه اتفاقات رخ داده شده برای خودروی بدون سرنشین ثبت می‌شود و به همین خاطر هیچ اشتباهی در جریان پرداخت خسارت از جانب شرکت بیمه صورت نمی‌گیرد. البته ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود. زیرا بیمه‌ای که برای این خودروها درنظر گرفته می‌شود هم شرایط متفاوتی دارد و باید قوانین دیگری برای آنها تعریف شود که این قوانین هم هنوز به طور کامل وضع نشده‌اند. به جز این، گروهی دیگر از کارشناسان به دنبال تصویب قوانینی هستند که اگر با یک خودروی بدون سرنشین یک عملیات جنایی انجام شد و یک پروژه تروریستی به انجام رسید، چه کسی را مقصر بدانند.
با همه این توضیحات، آیا انسان که رانندگی با خودرو را یکی از تفریحات خود می‌داند و این ابزار به یکی از محصولات لوکس و کاربردی برای او تبدیل شده است، حاضر می‌شود رانندگی را به دست روبوت‌ها بسپارد؟
منبع : ایران
