مروری برچند ساعت هوشمند

«ساعت‌های هوشمند» نامی که این روزها اکثر اخبار دنیا تکنولوژی را به خود اختصاص داده‌اند. ساعت‌های هوشمندی که به همراه دیگر ابزارهاي پوشیدنی قرار است دنیای آینده را در دست بگیرند.

 اپل، گوگل، سامسونگ، سونی، ال‌جی و… شرکت‌های بزرگ تکنولوژی هستند که یکی پس از دیگری برای تولید این محصول وارد میدان رقابت می‌شوند. ساعت‌ها و دیگر ابزار پوشیدنی هوشمند بدون شک جزء جداناپذیر دنیای آینده محسوب خواهند شد، اما شاید سوالی که برای شما هم به خاطر حضور ساعت‌های هوشمند رنگارنگی که وارد بازار شده یا قرار است وارد بازار شود،  پیش‌ بیاید این باشد که واقعا ساعت‌ هوشمند چیست؟ چه ویژگی‌های منحصر و خاصی خواهند داشت؟ فرق ساعت‌های هوشمند موجود با یکدیگر در چیست؟ و سوالاتی از این دست. برای پاسخ به این سوالات و آشنایی بیشتر با دنیای ساعت‌های هوشمند با این گزارش همراه شوید.

 

ساعت هوشمند از کجا آمد؟

درست است که در حال حاضر نام ساعت هوشمند مساوی است با نام شرکت‌های برتر تکنولوژی، اما اولین بار ایده ساعت هوشمند توسط شرکت کاسیو مطرح شد. هرچند که ساعت هوشمند این شرکت قابلیت سینک  شدن با دستگاه‌های دیجیتالی مختلف را نداشت و صفحه  نمایشگر آن نیز از نوع لمسی نبود، اما این شرکت برای نخستین بار در سال 1999  توانست ساعتی را روانه بازار کند که مجهز به سیستم GPS بود. از سال 99 تا همین دو سه سال پیش، تحولات گوناگونی در دنیای تلفن‌های همراه، کامپیوترهای شخصی و… افتاد و دستگاه‌های دیجیتالی نوینی مانند تبلت‌ها  وارد بازار شدند، اما باز هم خبری از ساعت‌های هوشمند نشد. بحث ساعت‌های هوشمند و تولید آن زمانی سر زبان‌ها افتاد که شرکت اپل در پی مرگ استیو جابز و انتقاد کاربران و کارشناسان نسبت به اتمام خلاقیت در محصولات این شرکت دچار بحران شد. در پی فشارهای سهامداران  به تیم کوک مدیرعامل اپل، او صحبت از تولید یک محصول انقلابی به نام iwatch کرد.

 

همین ادعای شرکت اپل کافی بود تا دیگر شرکت‌های تکنولوژی همچون سامسونگ، گوگل، سونی، نوکیا، مایکروسافت، ال‌جی،pebble، کوالکوم و… نیز به فکر تولید این محصول بیفتند. هر چند هنوز شرکت اپل ساعت هوشمند خود را روانه بازار نکرده، اما شرکت‌هایی چون سونی، سامسونگ، کوالکوم، pebble  مدل‌های اولیه ساعت‌های هوشمند خود را معرفی و به فروش رسانده‌اند. 

 

ساعت‌هایی متفاوت

ساعت‌های هوشمند با توجه به ویژگی‌های تکنولوژیکی که در آنها به کار رفته است در اندازه ساعت‌هایی که در حال حاضر توسط شرکت‌های ساعت‌سازی تولید می‌شوند نیست. این ساعت‌ها دارای صفحه نمایشگر بزرگتر که قابلیت لمسی بودن را نیز دارند هستند. میانگین صفحه نمایش ساعت‌های هوشمند 5/1 اینچ است و بیشتر شبیه ساعت‌های  کامپیوتری مورد علاقه تکنولوژی‌دوستان یا مربیان ورزشی یعنی G-shock است. از طرف دیگر برخی ساعت‌های هوشمند بیشتر یک تلفن‌همراه هوشمند هستند که مجهز به بند بوده و به خاطر صفحه‌نمایشگر به کارگرفته‌شده در آنها مانند یک گوشی بزرگ هستند. 

 

کابوسی به نام عمر باتری

یکی از مشکلاتی که شاید ورود ساعت‌های هوشمند و گسترش استفاده از آن را به تاخیر بیاندازد به مشکل عمر باتری این محصولات بازمي‌گردد. در واقع این مشکل رویای داشتن ساعت‌های هوشمند را از بین می‌برد. نموداری که در زیر می‌بیند هر چند قدیمی است ولی براساس اظهارات نگارنده آن نشانگر وضعیتی است که تا زمان حال ادامه داشته است. هر ساله قدرت پردازنده‌ها و سایر تجهیزات  مورد استفاده در دستگاه‌های دیجیتالی بیشتر می‌شود. این افزایش قدرت به طور طبیعی میزان مصرف انرژی یک دستگاه کامپیوتری را نیز افزایش می‌دهد. در شرایطی که قدرت تجهیزات کامپیوتری با سرعت باورنکردنی در حال پیشروی است، اما تکنولوژی به کار رفته شده در بخش باتری با این سرعت هماهنگ نیست و پیشرفت در این بخش با کندی به جلو حرکت می‌کند.  مشکل در بخش باتری برای دستگاه‌های پوشیدنی از جمله ساعت هوشمند که قرار است از طریق وسیله‌ای مانند بلوتوث به گوشی‌های هوشمند یا شبکه اینترنتی و… متصل شوند به یک کابوس تبدیل شده است؛ چرا که این نوع اتصال‌ها به شدت باورنکردنی می‌تواند انرژی باتری به کار گرفته شده را از بین ببرد. 

حتی برخی راهکارهای به کار گرفته شده در برخی ساعت‌های هوشمند مانند ساعت‌های با صفحه نمایش 5/1 اینچی رنگی از نوع BACK-LIT‌ نیز کمکی به عمر باتری نکرده است. 

 بنابراین این شرایط سازندگان ساعت‌های هوشمند را به این نتیجه رسانده است که ساعت‌هایی تولید کنند که عمر باتری آنها بین سه تا چهار روز دوام بیاورد و با پیشرفته شدن این محصولات از نظر تجهیزات کامپیوتری این عمر کاهش پیدا نکند. در حال حاضر برخی تولید‌کنندگان در فکر اضافه کردن تکنولوژی به این ساعت‌های هوشمند برای کمک به طول عمر باتری آنها  هستند. مانند استفاده از شارژرهای بی‌سیمی که توان الکتریکی ساعت‌ها را تقویت می‌کند.استفاده از این روش‌های شارژ، مطمئنا راه آسان‌تری از به خاطر سپردن برای به برق زدن ساعت‌های  هوشمند در کنار گوشی‌های هوشمند است. 

 

ساعت‌های با فناوری نوین نمایشی

شاید هیچ‌چیز بهتر و خلاقانه‌تر از این نباشد که ساعتی ساخته شود که در کنار استفاده از یک نمایشگرشفاف و قدرتمند، مصرف انرژی پایینی هم داشته باشد. به واقعیت تبدیل کردن این خواسته دور از انتظار هم نیست؛ چرا که هم‌اکنون می‌توان شرکت‌های قدرتمندی را دید که در پی تحقق این خواسته هستند تا بتوانند LCD تولید کنند که در کنار قدرت در شفافیت مصرف کمتری هم داشته باشد.

برای مثال شایعاتی در خصوص ساخت ساعت‌هایی از سوی  شرکت کوالکوم شنیده می‌شود که به دنبال استفاده از نمایشگر‌های Mirasol در محصول خود است. Mirasol نوعی نمایشگر است که از ویژگی‌های آن می‌توان به انعکاسی و تمام رنگی بودن آن  اشاره کرد که برای نمایش، انرژی خاصی به‌جز به روز شدن(UPDATE) نیاز ندارند. این نوع نمایشگرها مانند بال پروانه عمل می‌کنند که  با انعکاس رنگ‌های موجود قادر به تشکیل تصویر می‌شوند که از این نظر با LCDهای معمول که رنگ‌های قرمز، سبز و آبی را منتشر می‌کنند متفاوت است. در کنار این شرکت، شرکت دیگر نوپایی نیز  با سرمایه‌گذاری چند میلیون دلاری در حال کار روی نوع سیاه و سفیدی از این نوع نمایشگرها با نام Memory LCD است که توسط شرکت شارپ ساخته شده و از سال ۲۰۰۸ تاکنون مراحل ساخت و تهیه نهایی را می‌گذراند تا در وقت مناسب به بازارهای هدف ارائه شود. تمامی نمایشگرهایی که از فناوری LCD استفاده نکرده‌اند، می‌توانند جایگزین بسیار خوبی برای نمایشگرهایی از این دست باشند. بنابراین با این نوع نمایشگرها  دیگر ساعت‌ها زمان را به کاربران‌شان اطلاع‌ نمی‌دهند، بلکه می‌توانند از اتفاقاتی که در دنیای مجازی یا حساب‌های کاربری‌شان در شبکه‌های اجتماعی می‌افتد نیز با خبر شوند  البته  اگر به نظرتان این ابزار  کاربری  محدودتری نسبت به گوشی‌های هوشمند دارد و چندان جالب به نظر نمی‌رسد، به نکته‌ای اشاره کرده‌اید که هنوز یکی از چالش اصلی تولید  ساعت‌های هوشمند است.

 

ساعت‌هاي هوشمند نوت‌بوک‌های آینده

سامسونگ، اپل، گوگل، مایکروسافت، ال‌جی، کوآلکام و سونی  از جمله شرکت‌هایی هستند که تاکنون سرمایه‌گذاری‌های زیادی  در خصوص ساخت و تولید ساعت‌های هوشمند کرده‌اند. اما با تمام اینها  هنوز نتوانسته‌اند به ابزاری برسند که کاربرد متفاوتی نسبت به ابزارهای دیجیتالی موجود در بازار  داشته باشند و کاربران را به سمت خود جذب کنند.  در واقع  اگر 

واقع بین باشیم تولید ساعت‌های هوشمند در حال حاضر و با ویژگی‌هایی که برخی شرکت‌های تولید کنند از آن یاد می‌کنند هیچ  تکنولوژی و کاربری ویژه‌ای را به کاربرانش نمی‌دهد. با توجه به این شرایط شاید نقش ساعت‌های هوشمند همانند نقش نوت‌بوک‌ها در زمان حاضر باشد.

 

منبع: www.technologyreview.com

 

محدودیت اصلی که بسیاری از تولیدکنندگان و طراحان ساعت‌های هوشمند با آن روبه رو هستند خلق یک محصول ویژه و انقلابی است که کاربران را از برخی وسایل دیجیتالی مانند تلفن هوشمند بی‌نیاز کند. به‌طوری که وقتی پیامکی برایشان ارسال می‌شود بدون اینکه به تلفن‌همراهشان سر بزند بدون وقفه پیام را روی ساعت هوشمند خود مطالعه کنند. 

همچنین  ساعت‌های هوشمند  باید به بستری منطقی و مناسب برای قرار دادن تراشه‌های RFID تبدیل شوند طوری که  انجام خرید با مچ دست ساده‌تر از استفاده از گوشی هوشمند شود یا از سوی  دیگر، ساعت به کلید‌های هوشمند تبدیل شود تا اگر کاربر کلید خانه‌اش را فراموش کرد پشت در نماند. اینکه در حال حاضر و با توجه به حضور دستگاه‌های دیجیتالی گوناگون نیاز به ساعت‌های هوشمند هست یا خیر به خلاقیت سازندگان این محصول در ارتباط است تا بتوانند با تولید یک محصول انقلابی دیگر، دوستداران دنیای تکنولوژی را به یک جواب قطعی برسانند.