ماهنامه شبکه – شركت‌هاى مخابرات منطقه‌اى را به قولى صاحبان بزرگترين معادن مس دنيا مى‌دانند و اين كنايه‌اى است از حجم عظيم سيم‌هاى مسى كه بين اين مراكز مخابراتى و محل سكونت يا محل كار مشتركين تلفن نصب گرديده‌اند. استفاده بهينه از اين سرمايه، در دستور كار اين شركت‌ها قرار دارد و چند سالى است كه فناورى مودم‌هاى ديجيتال (DSL) به عنوان راه‌حلى هوشمندانه جهت انتقال ديتاى پرسرعت برروى اين سيم‌ها مطرح گرديده است. در اين ميان، مودم‌هاى خانواده ADSL به لحاظ وسعتِ به‌كارگيرى در كاربردهاى خانگى، رتبه اول فروش را به خود اختصاص داده‌اند. در مقاله فناورى ADSL (ماهنامه شبكه شماره 41) مبانى اين مودم‌ها تشريح گرديده است و در اين نوشتار سعى داريم شما را با جديدترين گونه‌هاى آنها آشنا نماييم.
در ژانويه 2003 سازمان ITU (سازمان بين‌المللى استانداردهاى مخابراتى) پس از فروش حدود پانزده ميليون مودمADSL در سطح جهان، مشخصات جديدى را براى اين استاندارد منتشر نمود. سرى مودم‌هاى ADSL موفقترين رده ADSL را در جهان به خود اختصاص مى‌دهند و ITU سعى فراوانى جهت توسعه آن دارد.
استانداردهاى جديد با نام‌هاى ADSL2 و +2 ADSL به بازار معرفى شده‌اند. (ITU-G.992.5) براى اولين بار موفق‌شد نرخ گذردهى در جهت دريافت (downstream) را به 24 مگابيت در ثانيه برساند و گونه‌اى از 2 ADSL كه در اكتبر 2003 معرفى شد، حداكثر مسافت قابل دسترسى را به بيش از 6 كيلومتر رساند. افزايش كارآيى در استانداردهاى فوق در واقع انعكاسى از نياز استفاده‌كنندگان و فراهم‌كنندگان خدمات ADSL درارتباط با افزايش نرخ گذردهى و مسافت قابل‌ا‌ستفاده مى‌باشد. سرعت بالاى اين گروه از مودم‌هاى DSL، به فراهم‌كنندگان خدمات، امكان ارائه خدماتى همچون ويدئوى OnLine را مى‌دهد.
با وجود ارتقاء صورت گرفته، مودم‌هاى جديد به طور كامل با مودم‌هاى نسل پيشين خود سازگار مى‌باشند. به اين ترتيب فراهم‌كنندگان خدمات نيازى به جايگزينى سيستم‌هاى موجود خود ندارند و امكان توسعه تدريجى را مى‌يابند
