شرکت تراپاور (TerraPower) که بیل گیتس بنیانگذار آن بوده، اخیرا اعلام کرد اولین نیروگاه هسته‌ای خود را در شهر کرمرر واقع در ایالت وایومینگ آمریکا احداث خواهد کرد.
نیروگاهی که قرار است تا سال
۲۰۲۸ ساخته شود و به گفته کریس لوسک، مدیرعامل تراپاور، این نیروگاه هسته‌ای می‌تواند فرصت‌های شغلی بسیار مناسبی را برای ساکنان این منطقه به وجود آورد و چیزی حدود ۲۰۰۰ کارگر می‌توانند در آن کار کنند.
همچنین از آنجایی که این منطقه تحت سلطه صنعت زغال‌سنگ و گاز است، احداث یک نیروگاه جدید می‌تواند مشاغل جدید مرتبط با انرژی پاک را برای مردم آن فراهم کند. ویلیام تک، شهردار کرمرر طی مصاحبه‌ای در این خصوص عنوان کرد: ورود صنایع جدید به هر منطقه، می‌تواند خبری خوبی برای مردم آن منطقه باشد. در حال حاضر، اکثر شهرهای نزدیک ما، بیش از ۵۰ مایل با ما فاصله دارند و کارگران مجبورند برای رفتن به محل کار، هر روز این مسافت طولانی را طی کنند.
مدیرعامل تراپاور نیز عنوان کرد که این شرکت برای انتخاب منطقه مناسب جهت احداث این نیروگاه هسته‌ای، فاکتورهای مختلفی را لحاظ می‌کند که از جمله آنها می‌توان به شرایط زمین‌شناسی، وضعیت خاک و همینطور حمایت و رضایت ساکنان منطقه اشاره کرد.
این نیروگاه هسته‌ای پس از ساخت می‌تواند حداقل برق ۳۴۵ مگاواتی را ارائه دهد که البته این ظرفیت می‌تواند تا ۵۰۰ مگاوات نیز افزایش یابد. طبق آنچه بیل گیتس در کتاب خود با عنوان «چگونه از یک فاجعه اقلی‌می‌جلوگیری کنیم» یک گیگاوات یا همان ۱۰۰۰ مگاوات، می‌تواند برق مورد نیاز برای یک شهر با اندازه متوسط را تامین کند.
هزینه ساخت این نیروگاه حدود ۴ میلیارد دلار برآورد شده که نی‌می‌از این هزینه را شرکت تراپاور و نی‌می‌دیگر را وزارت انرژی آمریکا تامین خواهد کرد. لوسک در این باره می‌گوید: چین و روسیه در حال ساخت نیروگاههای جدید با فناوری‌های پیشرفته هستند و ساخت این نیروگاهها در دیگر کشورهای جهان را نیز دنبال می‌کنند.
به گفته مدیرعامل تراپاور، این نیروگاه هسته‌ای می‌تواند تا ۶۰ سال برق تولید کند. نیروگاه هسته‌ای کمرر، اولین نیروگاهی خواهد بود که از یک طراحی هسته‌ای پیشرفته تحت عنوان ناترویم –Natrium- بهره می‌برد.
نیروگاههای مبتنی بر فناوری ناتریوم به جای آب، از سدیم مایع به عنوان خنک‌کننده اتفاده می‌کنند. سدیم نقطه جوش بالاتری دارد و می‌تواند به نسبت آب، گرمای بیشتری را جذب کند و این یعنی فشار بالایی در داخل راکتور ایجاد ن‌می‌شود و خطر انفجار نیز کاهش می‌یابد.
همچین این نیروگاهها، برای فعالیت سیستم‌‌های خنک‌کننده خود نیازی به منبع انرژی خارجی ندارند که در صورت از کار افتادن، ممکن است بسیار خطرناک باشد. شبیه بهاتفاقی که برای نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما داییچی در سال ۲۰۱۱ افتاد و یک سونامی، ژنراتورهای دیزلی را که انرژی سیستم هنک‌کننده را تامین می‌کردند، از کار افتادند و به آزادسازی مواد رادیواکتیو منجر شد.
از طرفی دیگر، نیروگاههای مجهز به فناوری ناتریوم، کوچک‌تر از نیروگاههای هسته‌ای معمولی هستند که همین ویژگی، باعث ساخت سریع‌تر و البته ارزان‌تر این نیروگاهها خواهد شد.
