فرهنگ کسب‌وکار در تایوان

جمهوری چین، چین تایپه یا تایوان معروف به یکی از چهار ببر آسیای شرقی (تایوان، کره‌جنوبی، سنگاپور و هنگ‌کنگ) است که در دهه‌های گذشته شاهد موفقیت اقتصادی چشمگیری بوده است. جمعیت تایوان حدود 24 میلیون نفر است. 84 درصد جمعیت این کشور را تایوانی‌ها و 14 درصد را چینی‌ها تشکیل می‌دهند. اکثر تایوانی‌ها ارزش‌های سنتی بر مبنای اصول اخلاقی کنفوسیوس دارند؛ گرچه اکنون فشارها برای صنعتی‌سازی این ارزش‌ها را مورد چالش قرار داده است. البته هنوز هم برخی ارزش‌های سنتی به قوت خود باقی مانده‌اند. از زمان صنعتی شدن، زنان از آزادی بیشتر و موقعیت اجتماعی بالاتری بهره می‌برند و خلاقیت فردی به اندازه تطابق اجتماعی مورد توجه است. نرخ بیکاری بسیار پایین است. امید به زندگی در این کشور بالا و حدود 75 سال بوده و فقر مطلق اساسا از بین رفته است. فرهنگ اصلی این کشور همچنان بسیار سنتی و نزدیک به فرهنگ چینی است؛ تمرکز و اهمیت بسیار زیادی به ایجاد و حفظ روابط داده می‌شود.

مزیت انجام کسب‌وکار در تایوان

مزیت‌های شروع یک کسب‌وکار در تایوان شامل: موقعیت جغرافیایی آن، نیروی کار تحصیلکرده و زیربنای عالی است. واقع شدن در قلب منطقه آسیا-اقیانوسیه موجب شده است تا تایوان مزیت‌های بسیاری در ارتباط با حمل و نقل داشته باشد. متوسط زمان پرواز از تایوان به هفت شهر مهم در اقیانوس آرام غربی فقط 2ساعت و 55 دقیقه است. تایوان به‌دلیل استعدادهای فراوان در تحقیق و توسعه، رتبه بسیار خوبی را در جهان دارا است. شمار محققان برای هر هزار نفر در تایوان به‌طور ثابت رشد داشته است که بالاتر از کشوری مانند آمریکاست. همچنین تعداد بسیار زیاد نیروی کار تحصیلکرده در تایوان نیز از مزیت‌های این کشور محسوب می‌شود؛ 7/ 43 درصد نیروی کار مدرک دانشگاهی یا پیش‌زمینه آموزشی بالاتر دارند. نیروی کار تایوان حدود 10 میلیون نفر تخمین زده می‌شود که حدود 07/ 48 درصد از کل جمعیت را شامل می‌شود. و همه ساله حدود 350 هزار نفر از دانشکده، دانشگاه و تحصیلات بالاتر فارغ‌التحصیل می‌شوند.

زبان

زبان رسمی تایوانی‌ها چینی ماندارین است؛ اما چون نژاد بسیاری از تایوانی‌ها از جنوب فوجی‌ان (یکی از استان‌های چین) است، بسیاری از افراد مسن‌تر نیز می‌توانند به زبان ژاپنی صحبت کنند؛ چرا که پیش از اینکه تایوان در سال 1945 به قوانین چین بازگردد بیش از نیم قرن تحت سلطه ژاپن بودند و تحت سیستم آموزشی این کشور آموزش می‌دیدند اکنون محبوب‌ترین زبان خارجی در تایوان زبان انگلیسی است و بخشی از برنامه آموزشی منظم در مدارس این کشور است.

اقتصاد تایوان

اقتصاد تایوان یکی از غنی‌ترین اقتصادها در آسیا محسوب می‌شود. از سال 1992 رشد تولید ناخالص داخلی در تایوان به‌طور متوسط 5/ 4درصد بوده است. درآمد واقعی سرانه از 9116 دلار در سال 1992 به 19762 دلار در سال 2012 افزایش یافته است؛ به طوری که در رده‌بندی سال 2016 تایوان با سرانه تولید ناخالص داخلی 31944 دلار در رده نوزدهم ثروتمندترین کشورها در جهان قرار گرفته است. صادرات تایوان عمدتا کامپیوتر، لوازم الکترونیک، منسوجات و پلاستیک است. جالب است بدانید که نیروگاه تایچونگ در این کشور بزرگ‌ترین نیروگاه زغال‌سوز دنیا است. بخش خدمات تایوان حدود دو سوم تولید ناخالص داخلی آن را تشکیل می‌دهد؛ بنابراین منطقی است که دو دولت متوالی از توسعه توریسم، هنر و فرهنگ صحبت کنند

فاصله قدرت: به باور پروفسور گریت هاستد، یک روانشناس اجتماعی آلمانی، «ویروسی» که موجب نشانه‌هایی از ناامیدی درون بسیاری از کسب‌وکارها شده است، «فاصله قدرت» نامیده می‌شود. او می‌گوید سازمان‌ها فاصله قدرت متفاوتی را تجربه می‌کنند. به‌عنوان مثال دانمارک، اتریش و نیوزیلند فاصله قدرت بسیار کمی در محیط کار دارند و در نتیجه اعضای سازمان با قدرت کمتر تاثیرگذاری خود را در سازمان هم‌سطح با مدیران آن می‌بینند. از سوی دیگر پروفسور هاستد تایوان را به‌عنوان کشوری با فاصله قدرت زیاد توصیف می‌کند؛ جایی که اعضای با قدرت کمتر در یک سازمان، معتقدند که قدرت در سازمان به‌طور نابرابر توزیع شده است و آنهاهیچ حق و هیچ مسوولیتی در مورد پیامدهای درآمدی ندارند.اما این موضوع برای شرکت‌های تایوانی به چه معنا است؟ شرکت‌ها در این کشور به‌طور قابل توجهی بیشتر تمایل دارند تا موقعیت‌هایی را تجربه کنند که کارمندان از صاحب شرکت انتظار دارند تا خود همه مسائل مربوط به کسب‌وکار را هدایت کنند. در حقیقت، کارمندان از رئیس خود انتظار دارند تا همه تصمیمات را به تنهایی اتخاذ کند

وقت‌شناسی: گرچه شرایط ترافیکی در تایپه می‌تواند موجب تاخیر در این شهر شود؛ اما تایوانی‌ها اهمیت زیادی برای وقت‌شناسی قائل هستند و شما باید سعی کنید از دیر رسیدن به جلسات خودداری کنید، اما زمان‌بندی و ضرب‌الاجل‌ها بسیار منعطف است.

سرسختی: تایوانی‌ها به اینکه مذاکره‌کنندگانی سخت هستند مشهورند؛ بنابراین بسیار ضروری است که کاملا آماده باشید.

سلسله‌مراتب: الگوهایی برای رتبه و موقعیت در تایوان مشاهده می‌شود؛ اما نسبت به سرزمین اصلی چین به مراتب دموکراتیک‌تر هستند. اقتصادهای تایوان و چین به‌رغم مناقشات سیاسی بسیار به هم نزدیک است

تعطیلات: به‌جز تعطیلات سال نوی میلادی در تایوان که مانند سایر کشورهاست؛DAY Double Ten (10 اکتبر) که روز ملی این کشور و تاسیس جمهوری چین در سال 1911 است نیز از جمله روزهای مهم در تایوان محسوب می‌شود.

ساعات کاری: کار رسمی در تایوان بسیار شبیه هر جای دیگر در دنیا است. اکثر کارکنان شرکت‌ها دو روز تعطیلات در آخر هفته دارند و از دوشنبه تا پنج‌شنبه کار می‌کنند. ساعات کاری از ساعت 8 یا 9 تا پنج بعدازظهر است. مانند آمریکایی‌ها بسیاری از کارکنان ادارات در تایوان یک اتاقک جداگانه در محل کار خود دارند. بسیاری از شرکت‌ها زمان ناهار سختگیرانه‌ای دارند. اکثر آنها به‌صورت گروهی بیرون می‌روند و در یکی از صدها رستوران کوچک اطراف شرکت‌ها مشغول ناهار خوردن می‌شوند.

اخراج از محل کار: کارمندان معمولا به راحتی اخراج می‌شوند؛ اما نسبت به قبل بهتر حمایت می‌شوند. گرچه کارفرمایان مانند بسیاری از کشورهای اروپایی نیازی به «مجوز برای اخراج» ندارند.

منبع : ddg/ دنیای اقتصاد