جنگ جهانی کنسول‌ها

نام نویسنده: شهرام شریف

۳۰ سال قبل که دستگاه‌های تی وی گیم و آثاری با گرافیک ساده خود بازی‌های کامپیوتری را روی تلویزیون‌ها آوردند انگار انقلابی شده بود.
پدیده جدیدی که برای سرگرمی‌های شخصی به وجود آمده بود، به‌رغم جذابیت با زندگی روزمره انسان فاصله زیادی داشت و هنوز هیچ رابطه تعاملی بین انسان و دستگاه‌های دیجیتالی شکل نگرفته بود. به رغم این اما بازی‌های کامپیوتری خیلی زود جای خود را در جامعه، خانواده، اتاق‌های نشیمن و در کل فضای زندگی باز کردند. حالا اما بازی‌‌های کامپیوتری از این هم پیش‌تر آمده‌اند. کنسول‌هایی که اخیرا دو غول جهان بازی یعنی مایکروسافت و سونی به فاصله اندکی معرفی کرده‌اند نشان‌دهنده رویکرد این صنعت به گسترش در ديگر بخش‌های زندگی است. حالا کنسول‌ها را می‌توان یک دستگاه هوشمند به شمار آورد که افراد مقابل آن را با حسگرها و دوربین خود شناسایی و رفتار آنها را ثبت می‌کنند. دستگاه‌های هوشمند جدید به واکنش‌های حرکتی و صوتی افراد حساس‌اند، آنها می‌توانند چهره و صدای اشخاص را در خود ذخیره کنند و به یاد بیاورند و این تازه آغاز راه است.

جنبش دستگاه‌های همه‌کاره

تلاش برای ساخت دستگاه‌های همه‌کاره چندان تازه نیست. مسیر دستیابی به یک دستگاه همه‌کاره از بسیاری مسیرها دنبال شده است. مسیر تولید دستگاه همه‌کاره از سوی سازندگان تلفن همراه که همزمان با گسترش بازار موبایل جهان شد، هنوز هم ادامه دارد و حالا می‌توان گفت کاری نیست که با تلفن همراه نتوان انجام داد. با این حال بالا آمدن میزان فروش کنسول‌های بازی در طی ده سال اخیر و رشد خیره‌کننده تکنولوژی در یکی دو کنسو اخیری که وارد بازار شده یا به بازار معرفی شده نمایانگر این است که مسیر دستگاه همه کاره از طرف صنعت کنسول‌های بازی نیز در حال پیگیری است. اتفاقا این بازاری است که دو غول نسبتا ناموفق عرصه‌ تلفن همراه و تبلت در حال رشد دادن آن هستند. سونی و مایکروسافت هر دو در بازار تلفن همراه موفقیت‌های رقبایی چون گوگل، اپل و سامسونگ را نداشته‌اند در مقابل آنها نیز بخش عمده توان خود را روی رقابت در بازار محصولات همراه گذاشته‌اند و حالا اما بازاری جدید و انفجاری در پیش رو است.

جنگ جهانی بازی

سونی به لطف سابقه خود در صنعت بازی‌های کامپیوتری همواره کیفیت و محبوبیت محصولات خود را حفظ کرده است. مایکروسافت اما توانسته به صورت جهشی ناگهان خود را به مهم‌ترین رقیب این بازار برساند و پا به پای آن پیش رود. نینتندو که پیش‌تر رقیب مهمی در این عرصه به شمار می‌آمد و به خصوص کنسول‌های دستی آن بسیار مورد استقبال بازار قرار گرفته بود، در رقابت اخیر کاملا عقب مانده است. رشد سریع پردازنده‌ها و تولید بازی‌هایي با کیفیت بسیار زیاد عملا شرکت‌های دیگری چون نینتندو را نیز از این بازار رقابتی حذف کرده یا به حاشیه برده است. در مقابل رقبای دیگر نیز مترصد حضور در این بازارند.

اپل که چند سال قبل با عرضه اپل تی وی پیش‌بینی می‌شد به زودی به ین بازار ورود کند عملا دچار فقر نوآوری شده و همچنان این محصول پر قابلیت را بدون تغییر زیاد نگه داشته است. اگر اپل همچنان که خود اعلام کرد می‌توانست مسیری برای انجام بازی از طریق موبایل و تبلت روی تلویزیون بیابد و آن را هموار سازد، به مراتب قابلیت‌های قابل توجهی به جهان سرگرمی‌های خانگی اضافه می‌کرد. هم اکنون اپل تی وی مانند کنسولی است که صرفا برای پخش فیلم و عکس و شنیدن موسیقی از روی موبایل به تلویزیون کاربرد دارد. گوگل و ديگر شرکت‌های اینترنتی نیز هنوز نتوانسته‌اند پلی بین دستگاه‌های خود و تلویزیون بیابند. زمانی با آمدن محتوای تصویری روی موبایل همه تصور می‌کردند که تلویزیون در حال نابودی است، حالا اما می‌توان به صراحت گفت که کنسول‌های بازی جانی دوباره به تلویزیون بخشیده‌اند و حالا کفه تکنولوژی به این سمت میل پیدا کرده است.

منبع : دنیای اقتصاد