ز
>سعادت پاشا> روز يكشنبه در گفت‌وگو با ايرنا در اصفهان افزود: از اواسط سال 1380 و اوايل سال 1381 به‌طور جدى وارد بازار ايران شد و ميزان فروش آن در حال افزايش است.
وى افزود: فروش در كشور در سال 82 حدود 15هزار دستگاه و در سال 83 معادل 25هزار دستگاه بود و پيش‌بينى ميزان فروش آن در سال 1384 معادل 30هزار دستگاه است.
پاشا تصريح كرد: كارايى بالا، قابل اطمينان بودن، برآوردن نيازهاى اساسى يك كاربر و قابل حمل و نقل بودن (Mobility) از ديگر ويژگى‌هاى رايانه‌هاى قابل حمل است.
اين كارشناس، مشتريان در ايران را به 3دسته تقسيم كرد و گفت: مشتريان دسته اول داراى بودجه محدود كمتر از 10ميليون ريال هستند كه لازم دارند.
وى مشتريان دسته دوم را دانست كه تنها به روز بودن و جنبه سرگرمى آن (Entertainment) برايشان مهم است و پول، عاملى تعيين‌كننده در انتخاب آنها نيست.
پاشا، مشتريان دسته سوم را ناميد و گفت: آنها خريد خود را بر اساس نياز روز انجام مى‌دهند و خواستار >نوت بوك>هايى با قيمت بين 12ميليون تا 17ميليون ريال هستند.
وى با اين حال، مشكلات عمده در رايانه‌هاى قابل حمل در ايران را نداشتن نماينده و متولى، كانال‌هاى مختلف خريد، تحريم شركت‌هاى آمريكايى و پايين بودن كيفيت خدمات پس از فروش و گارانتى دانست و يادآور شد: اين مسائل باعث عدم ثبات قيمت در ايران شده است.
به گفته وى، به دليل عدم ارتباط مستقيم و نبود امكان دريافت گارانتى مناسب از توليدكننده اصلى، اغلب هزينه‌هاى دوره گارانتى با بهانه‌هايى به دوش مشتريان تحميل مى‌شود.
پاشا گفت: كمپانى‌هاى بزرگ توليدكننده رايانه‌هاى قابل حمل مانند (TOSHIBA) دل، (DELL) آي.بي.ام (IBM) اچ.پى (HP) و (SONY) به دليل تحريم‌هاى فناورى، با ايرانيان وارد مذاكره مستقيم نمى‌شند و ما مجبور به خريد از نمايندگى‌هاى مرتبه دوم يا سوم آنها هستيم.
به گفته وى، در زمان حاضر به‌جز مدل‌هاى (LG) (ASUS) و برخى مدل‌هاى در ايران وجود ندارد.
