سخاروش – ويندوز از يک زيرساخت جامع و پيوسته به منظور تامين طيف وسيعى از نيازها و خواسته هاى پياده کنندگان و کارشناسان حرفه اى فن آورى اطلاعات، استفاده مى نمايد . در زيرساخت فوق برنامه هاى متعددى اجراء مى گردد تا استفاده کنندگان اطلاعات قادر به دستيابى ، آناليز و اشتراک اطلاعات به سادگى و با سرعت بالائى باشند .
محصولات سرويس دهنده شرکت مايکروسافت از تعداد زيادى پورت و پروتکل شبکه اى ب منظور ارتباط بين سيستم هاى سرويس گيرنده و سرويس دهنده استفاده مى نمايند . در صورتى که به منظور ايمن سازى يک شبکه کامپيوترى از فايروال هاى خاصى و يا فيلترهاى IPSec استفاده مى شود ، ممکن است برخى از پورت ها و پروتکل ها توسط برنامه هاى فوق بلاک شده و بدنبال آن امکان پاسخگوئى يک سرويس دهنده به درخواست هاى سرويس گيرندگان مجاز ، وجود نخواهد داشت ( عدم ارائه خدمات و سرويس هاى تعريف شده توسط يک سرويس دهنده ) .
برخى تعاريف اوليه
سيستم سرويس دهنده ويندوز ، از محصولات متعددى نظير خانواده نسخه هاى ويندوز 2003 ، سرويس دهنده Exchange 2000 ، سرويس دهنده SQL Server 2000 ، تشکيل شده ات . هر يک از محصولات فوق از تعداد زيادى عناصر و سرويس هاى سيستم تشکيل شده اند . برخى از سرويس هاى سيستم در زمان راه اندازى و توسط سيستم عامل اجراء شده و برخى ديگر بر اساس تحقق شرايطى خاص ، فعاليت خود را آغاز مى نمايند . هر سرويس سيستم داراى يک نام خودمانى و يک نام سرويس است . نام خودمانى ، نامى است که در ابزارهاى مديريتى گرافيکى نظير ( Microsoft Management Console (MMC ، نشان داده مى شوند . نام سرويس ، نامى است که از آن به همراه ابزارهاى خط دستور و يا زبان هاى اسکريپت نويسى استفاده مى گردد . هر سرويس سيستم ممکن است يک و يا چندين سرويس شبکه اى را ارائه نمايد .
