سند سری آمريکا درباره اينترنت
ایرنا – يك سند سري كه به تازگي از طبقه بندي خارج شده اطلاعات جالبي از برنامه ارتش آمريكا براي “عمليات اطلاعات” به دست داده است. عملياتي كه در آن از اعمال روشهاي جنگ رواني گرفته تا حمله به شبكه رايانههاي دشمن، پيش بيني شده است.
بر اساس گزارش سايت بيبيسي، در حاليكه جهان از طريق اينترنت به سوي يكپارچگي ميرود، “پنتاگون” استفاده از امكانات شبكههاي رايانهاي، فن آوريهاي بيسيم و رسانههاي نوين را در عمليات نظامي در نظر ميگيرد.
ارتش آمريكا با پيش بيني استفاده از رسانههاي نوين براي تاثيرگذاري بر افكار عمومي و طراحي سلاحهايي براي “حمله به شبكه رايانه” سعي ميكند نحوه نبرد در يك جنگ الكترونيك را فراگيرد.
اين سند، “راهنماي عمليات اطلاعاتي” نام دارد و با استفاده از “قانون آزادي اطلاعات” از “بايگاني امنيت ملي” در دانشگاه جرج واشينگتن اخذ شده است.
مقامات رسمي پنتاگون اين سند را در سال ۲۰۰۳نوشتهاند و وزير دفاع آمريكا دونالد رامسفلد آنرا امضا كرده است.
اين “راهنما” خواستار بازسازي همه جانبه تواناييهاي نظامي براي هدايت عمليات اطلاعاتي و جنگهاي الكترونيك شده است. اين سند همچنين در مورد برخي جزئيات، براي اينكه چگونه نيروهاي ارتش آمريكا بايد درباره اين جنگ مجازي نوين فكر كنند، توصيههايي كرده است.
سند مذكور ميگويد: اطلاعات براي “موفقيت در عمليات نظامي، واجب” است و اضافه ميكند كه رايانهها و شبكههاي مخابراتي اهميت عملياتي حياتي دارند.
روشهاي تشريح شده در اين سند مجموعهاي از فعاليتهاي نظامي عجيب شامل افسران مسئول روابط عمومي كه خبرنگاران را توجيه ميكنند، نيروهاي عمليات رواني كه سعي ميكنند افكار و باورهاي نيروي دشمن را دستكاري كنند و متخصصان حمله به شبكههاي رايانهاي كه تلاش ميكنند شبكههاي الكترونيكي دشمن را نابود كنند، ميشود.
احتمالا حيرت آورترين جنبه اين “راهنما” اعتراف آن به اين نكته است كه اطلاعات بعنوان بخشي از عمليات رواني نظامي، راه خود را به درون رايانه و صفحه تلويزيون شهروندان عادي ايالات متحده نيز باز كرده است.
اين سند چنين تعبير كرده كه: “اطلاعات ويژه مخاطبان خارجي شامل سياست هاي عمومي و عمليات رواني، به طور فزاينده بوسيله مخاطبان داخلي (آمريكا) جذب ميشوند”.
“راهنما” ادامه ميدهد: “پيامهاي عمليات رواني اغلب بوسيله رسانههاي خبري براي مخاطبان بسيار گسترده تري كه شامل مردم آمريكا نيز ميشوند، بازپخش ميشود”.
نويسندگان سند اعتراف ميكنند كه رسانههاي خبري آمريكا نبايد ناآگاهانه تبليغات و پروپاگانداي ارتش را پخش كنند. “حد و مرزهايي مشخص بايد تعريف شوند”. اما به نظر نميآيد آنها چگونگي آن را تشريح كرده باشند.
يكي از مقامات بايگاني امنيت ملي آمريكا ميگويد: “در اين دوران، غير ممكن است مانع بازگشت و پخش دوباره داستانهايي در آمريكا شد كه بخشي از جنگ رواني و پروپاگاندا بوده و براي خارج فرستاده شده اند”.
اطلاع عموم از عمليات اطلاعاتي ارتش آمريكا كم است، اما اينك به لطف برخي اشتباهات، در حال افزايش است.
اواخر سال گذشته، خبري به بيرون درز كرد كه پنتاگون به يك شركت خصوصي بنام گروه لينكلن پول داده تا صدها مقاله آماده را در روزنامههاي عراقي به چاپ رساند. اين مقالات همه در حمايت از سياستهاي آمريكا و بوسيله كاركنان ارتش نوشته شده بودند.
در نمونهاي ديگر، يك سايت كه ظاهرا اطلاعاتي در مورد مسايل سياسي در آفريقا و حوزه بالكان منتشر ميكرد ساخته و پرداخته پنتاگون از آب درآمد.
اما وسعت واقعي عمليات اطلاعاتي پنتاگون چندان روشن نيست. مشخص نيست آنها چگونه كار ميكنند، اهدافشان چيست و چه موقع از “اطلاع رساني” به ” تاثيرگذاري” بر عامه گرايش پيدا ميكنند.
اين “راهنما” با اين حال شمهاي از آنچه ارتش آمريكا به سمتش در حركت است را نشان ميدهد و تصوير بزرگي از آنچه در فكرشان است به دست ميدهد.
در اين سند آشكار شده كه اعضاي عمليات رواني از برنامههاي رسانه اي دولت آمريكا “پشتيباني” ميكنند. بعنوان نمونه تلويزيون مارتي كه براي كوبا برنامه پخش ميكند از اين حمايتها برخوردار است.
اين “راهنما” پيشنهاد ميكند يك سايت جهاني براي حمايت از اهداف راهبردي آمريك راه اندازي شود. اما توجه كنيد، از ديپلماتهاي آمريكايي استفاده نخواهد شد! در مقابل اين سايت از “افراد ثالث كه از مقامات آمريكايي اعتبار بهتري براي مخاطبان خارجي دارند” استفاده ميكند.
اين گزارش همچنين استفاده از مجموعهاي از فن آوريها را براي پخش پروپاگاندا در خاك دشمن به اعضاي عمليات رواني پيشنهاد كرده است.
هواپيماهاي بدون سرنشين، تجهيزات بيسيم، تلفنهاي همراه و اينترنت رايجترين فن آوريهاي پيشنهادي هستند.
وقتي اين گزارش به تشريح برنامه “جنگ الكترونيك” ميرسد، لحن بسيار غيرعادي به خود ميگيرد.
به نظر ميرسد كه سند فوق اينترنت را عادل يك سيستم جنگ افزاري دشمن فرض كرده است.
در اين “راهنما” آمده كه: “راهبردها بايد بر اين اساس بنا شوند كه وزارت (دفاع) بعنوان يك سيستم جنگ افزاري دشمن با اينترنت بجنگد”.
شعار “نبرد با اينترنت” بارها در لابلاي اين “راهنما” به چشم ميخورد.
نويسندگان سند هشدار دادهاند كه شبكه اينترنتي آمريكا در مقابل حملات هكرها، دشمناني كه قصد از كار انداختن آن را دارند يا جاسوساني كه بدنبال كسب اطلاعات هستند بسيار آسيب پذير است.
“شبكهها سريعتر از آنكه بتوانيم از آنها حفاظت كنيم گسترش مييابند خطر حملات ماهرانه افزايش يافته است … شمار رويدادهاي خطرناك بيتر شده است.”
در بخش آخر اين سند به ايالات متحده توصيه شده كه بايد به قدرتي دست يابد تا بتواند “حداكثر كنترل را بر همه ارتباطات الكترومغناطيس” اعمال كند.
نيروهاي آمريكا بايد قادر باشند “كل سيستم ارتباطات الكترونيكي دنيا را قطع يا نابود” كند.
ارتش آمريكا ميخواهد به اين قدرت دست يابد تا همه تلفنها،همه شبكههاي رايانهاي و همه سيستمهاي رادار روي كره زمين را تحت كنترل خود در آورد.
آيا اين طرحها تنها خواب و خيال ديوان سالاراني خود بزرگ بين هستند؟ يا واقعا جدي اند؟
اين حقيقت كه “راهنماي عمليات اطلاعاتي” توسط وزير دفاع تاييد شده مي تواند حاكي از اين نكته باشد كه چنين طرحهايي در پنتاگون، بسيار جدي گرفته شده اند.