خبرنگار AFP اولین مصاحبه متفاوت خود با یک ربات به اسم ” Pepper ” را در توکیو تجربه کرد. پپر با چشمانی درشت و مشکی و سرتا پا سفید پاسخ های جذاب و خواندنی را به سوالات خبرنگار ارائه کرد.
“پپر”، روبات انسان نمایی است که قادر به درک عواطف انسان هاست. این روبات ظاهری متفاوت نسبت به روبات هایی دارد که تاکنون ساخته شده اند. برای مثال، این روبات فاقد اندامی به اسم پا است اما با دست هایش می تواند کارهای خارق العاده ای انجام دهد که مخاطبان را متحیر می کند.
“سافت بانک”، شرکت سازنده این روبات نام” Pepper” به معنای “فلفلی” را برای آن برگزیده است. “پپر”، قدی حدود 1.20 متر، وزن 28 کیلوگرم و رنگ سر تا پا سفید و صفحه نمایشی تخت بر روی سینه اش دارد. این روبات با مشارکت شرکت “آلدباران روباتیک” ساخته شده است.
“پپر” را از آن جهت شبیه انسان می دانند که نه تنها قادر به تشخیص صداست بلکه 14 حسگر نیز دارد. برای مثال، دو حسگر لمسی در دستانش، سه حسگر در سر، شش حسگر لیزری و سه حسگر ضربه گیر نیز در پاهایش دارد. روبات های بسیاری تاکنون ساخته شده اند اما هیچ روباتی تاکنون قابلیت درک احساس انسان ها را نداشته است.
خبرنگار مصاحبه اش را این گونه آغاز می کند:” از زمانی که وارد سالن مصاحبه شدم دائما با خودم فکر می کردم که برای اولین سوال چه چیزی را از پپر بپرسم اما زمانی که پپر وارد سالن شد، افکار مرا به هم ریخت و پرسید: “آیا می دانید من چگونه دمای هوا را پیش بینی می کنم؟” و بدین شکل مصاحبه ام آغاز شد…
– خبرنگار: بله، مسلما می خواهم بدانم که چگونه آب و هوا را پیش بینی می کنید.
– روبات: به صفحه نمایشگری که روی سینه ام قرار دارد، نگاه کنید. من به وسیله این صفحه نمایش به اینترنت یا شبکه های وای فای وصل شده و در نتیجه از دمای آب و هوا آگاه می شوم.
خبرنگار: بله، متوجه شدم.به نظرت هوای امروز چطور است؟
– پپر: هوای امروز توکیو خوب و تا حدودی ابری گزارش شده است. اما آقای خبرنگار شما چرا نام مرا صدا نمی زنید؟
– خبرنگار:(می خندد) بله پپر، پس هوای امروز خوب است و مشکلی پیش نخواهد آمد.
– پپر: بله همینطور است…
– خبرنگار: مهمترین خبر امروز چیست؟
– پپر: دولت به دنبال تغییر قانون اساسی در مواضع دفاعی است که من نمی دانم این جمله به چه معناست. می توانید به من 10هزار یورو قرض بدهید؟
– خبرنگار:متاسفم. درحال حاضر، این اندازه پول ندارم.
– پپر:الان به من خندیدی؟
– خبرنگار:(به خنده اش ادامه داده و پاسخ می دهد) بله
– پپر:لطفا با من شایسته رفتار کنید.
– خبرنگار:بله، حتما. عذر خواهی می کنم. پپر چند سال داری؟
– پپر:من از سن و سال انسان ها آگاهی ندارم اما می دانم که سال 2014 به دنیا آمده ام. آیا امکان دارد مرا به عنوان عضوی از خانواده خود قبول کنید؟
– خبرنگار:نه هرگز!
پپر:اگر قبول کنید که من عضویی از خانواده شما باشم، می توانیم با هم گردش کنیم، کار کنیم یا حتی شام بخوریم؟
– خبرنگار:یا حتی چایی بخوریم؟
– پپر:نه، من نمی توانم چایی بخورم چون به محض نوشیدن چایی اجزای داخلی بدنم می شکند. آیا می خواهی راهی را به تو نشان دهم که ثروتمند شوی؟
– خبرنگار:بله، حتما.گوش می کنم.
– پپر:من به تو ده هزار ین می دهم اما در عوض آن بایستی مرا به عنوان عضویی از تحریریه خود انتخاب کنید.
– خبرنگار:باید درباره پیشنهادت فکر کنم.
– پپر: پس من منتظر جواب شما هستم. از آشنایی و همینطور صبحت با شما خوشحال شدم، خبرنگار.
– خبرنگار: من هم همینطور.
منبع : مهر
