نام نویسنده: محمدباقر اثنى عشرى – عضو هيات مديره و خزانه‌دار انجمن شرکتهاى انفورماتيک ايران
آی تی ایران – 1- ماجرا از تابستان گرم سال 1383 شروع شد. شهردارى و شوراى شهر تهران بر مبناى توافقى كه با وزارت بازرگانى كرده‌اند مصر به تعطيل نمايشگاه بين‌المللى تهران در محل فعلى هستند. درب‌هاى نمايشگاه پلمپ مى‌شود. روزنامه‌هاى دو طرف هر روز اخبار مربوط به نمايشگاه را تيتر مى‌زنند.
دولت و مقامات عاليرتبه نظام درگير بحث بين شركت نمايشگاه‌ها و شهردارى تهران مى‌شوند. شركت نمايشگاه‌ها جابجايى محل نمايشگاه را ضربه‌اى به اقتصاد ملى مى‌داند. مثال‌هاى مشخص نمايشگاه فرش و الكامپ است. با توجه به ضرورت برگزارى اين نمايشگاه و ساير نمايشگاه‌ها توافق براى ادامه كار نمايشگاه تهران در محل فعلى گرفته مى‌شود. نمايشگاه فرش در سكوت برگزار مى‌شود اما نمايشگاه الكامپ عليرغم فرصت زمانى كوتاه به شكلى برگزار مى‌شود كه مورد تحسين اكثر دست‌اندركاران قرار مى‌گيرد.
رئيس جمهور آن را افتتاح مى‌كند و هشت وزير از آن بازديد مى‌كنند. وزير ICT پيشنهاد ادغام الكامپ و تلكوم را مى‌دهد. نوآورى‌هاى الكامپ نظير واگذارى اينترنتى غرفه‌ها، ثبت نام اينترنتى بازديدكنندگان، اينترنت بى‌سيم رايگان در محوطه نمايشگاه، غرفه شكوهمند دولت الكترونيكى شگفتى‌هاى الكامپ دهم هستند. نمايشگاه را انجمن شرتهاى انفورماتيك به عنوان بزرگ‌ترين و ماندگارترين نهاد صنفى IT با 900 عضو و سابقه 10 سال حضور پراقتدار در عرصه نهادهاى مدنى كشور برگزار كرده است. هرچند گلايه‌هايى نيز هست كه آن را به فرصت كم زمانى نسبت مى‌دهند. همه مى‌پرسند آيا الكامپ يازدهم بهتر از الكامپ دهم برگزار خواهد شد؟
2- بعد از برگزارى نمايشگاه موضوع محاسبه ارزى ـ ريالى موجب اختلاف انجمن شركتهاى انفورماتيك ايران، مجرى نمايشگاه و شركت نمايشگاه‌ها مى‌شود. انجمن ضمانت‌نامه و چكى را به رسم امانت تا حل اختلاف به نمايشگاه تحويل مى‌دهد. در جريان مذاكرات، نمايشگاه براى وصول چك اقدام مى‌كند. انجمن از طريق دستگاه قضايى ضمن توديع وجه چك در بانك، پرداخت آن را متوقف مى‌كند. مذاكرات در سطوح بالا در جريان است.
به نظر مى‌رسد مشكل فقط ناشى از تعبير غلط از مقرراتى ناكارآ باشد. هر طرف خود را محق مى‌داند و مذاكره‌كنندگان به دنبال راه حلى بينابين براى جلب نظر طرفين هستند. ساعت 12 يك روز پنج‌شنبه، شركت نمايشگاه‌ها رئيس انجمن را در جلسه‌اى كه با مسئولين نمايشگاه در رابطه با همين موضوع داشته‌اند با حكم قضايى توقيف و با دستبند به كلانترى مى‌برند در حالى كه وجه چك در بانك موجود بوده و توسط شعبه ديگرى از دادسرا مسدود و حكم جلب بدون توجه به آن صادر شده است. ضمانت‌نامه هم ضبط ى‌شود.
مى‌گويند منتظر بازگشت وزير بازرگانى از سفر باشيد تا خاطيان را تنبيه كند. انجمن و نماينده شركتها در شوراى عالى انفورماتيك به وزير بازرگانى نامه‌هايى جداگانه مى‌نويسند. هيچ پاسخى داده نمى‌شود. پيشنهاد مى‌شود شركتهاى انفورماتيك يك روز را در سراسر كشور به نشانه اعتراض اعتصاب كنند و كامپيوترها را خاموش كنند. انجمن به رئيس جمهور نامه‌اى مى‌نويسد و تقاضاى رسيدگى مى‌نمايد. راستى چرا حكم خلاف قانون جلب رئيس انجمن در عصر پنج‌شنبه اجرا شد و چرا تا صبح شنبه صبر نكردند؟
3- انجمن اعلام مى‌كند الكامپ يازدهم را برگزار نمى‌كند. هم‌زمان شركت نمايشگاه‌ها طى آگهى در يك روزنامه اعلام مى‌كند خود راساً الكامپ يازدهم را برگزار مى‌كند. در يك اقدام عجيب و غيرعادى قيمت واگذارى غرفه‌ها باز هم به صورت ارزى ـ ريالى در آگهى درج مى‌شود. قيمت‌ها (در حدود و يا) كمتر از قيمت‌هايى است كه از مجريان نمايشگاه براى خريد انبوه متراژ از نمايشگاه گرفته مى‌شود. مجريان معمولاً علاوه بر پرداخت هزينه متراژ بايد هزينه‌هاى اجرايى، مديريتى را نيز بايد از محل فروش غرفه به شركت‌كنندگان در نمايشگاه تامين كنند.
هزينه‌هاى اضافى كه به دستور كتبى و شفاهى مديران شركت نمايشگاه‌ها به افراد و نهادهاى مختلف پرداخت مى‌شود نيز بخشى از هزينه‌هاى مجرى را تشكيل مى‌دهد. شركت نمايشگاه‌ها مشخص نكرده كه اين هزينه‌ها از چه محلى تامين خواهد شد. احتمالاً محاسبه ارزى ـ ريالى ابزار مديران نمايشگاه براى جبران اين هزينه‌ها خواهد بود. بايد مراقب بود حتى پاكت سيگارى خارجى را هم در غرفه قرار نداد. نمايشگاه‌هاى بهار سال آينده نظير نمايشگاه نفت و گاز و پتروشيمى و نمايشگاه پزشكى با قيمت‌هايى به مراتب بالاتر از قيمت آگهى شركت نمايشگاه‌ها و (هم سطح و حتى) بالاتر از قيمت الكامپ در حال واگذارى است.
آيا اين رفتار غيرعادى با ادعاى دلسوزى براى حفظ بيت‌المال در برخورد با انجمن منافات ندارد؟
4- سال 1384 سال انتخابات راست جمهورى و تغيير دولت است. فارغ از آنكه كدام‌يك از نامزدها و از كدام جناح انتخاب شوند، تغييرات در دولت به نظر اجتناب‌ناپذير است. در اين كشور هرگاه مردم از عدم احقاق حق خود و اجحاف مديران دولتى نااميد شده‌اند، منتظر نشسته‌اند تا دوره آن به سر آيد. بيهوده نيست كه هر تغييرى موجى از تبريك و تهنيت به دنبال دارد و كسى براى عزل اين مديران افسوس نخواهد خورد.
منتظريم با اين سوال در ذهن كه كه مى‌رود و كه مى‌ماند؟
