مخالفت انجمن فضاهای کار اشتراکی با اینترنت طبقاتی
اعضای انجمن فضاهای کار اشتراکی میگویند که با اینترنت طبقاتی مخالفند؛ چرا که شبکههای اجتماعی از اجماع مردم ساخته و وقتی مشتریان مخاطب کسب و کارها با فیلترینگ و کندی اینترنت مواجه باشند اینترنت بدون فیلتر برای کسب و کارها موثر و مفید نیست. همچنین اعضای انجمن فضای اشتراکی ایران اعلام میکنند که ادامه محدودیت و وضعیت پراختلال اینترنت باعث عقب ماندن ایران از جهان خواهد شد.
انجمن فضاهای کار اشتراکی ایران بهصورت رسمی از ابتدای بهمنماه سال جاری با هدف توسعه اقتصاد دانشبنیان کار خود را آغاز کرده است. به همین بهانه نیز اولین نشست خبری «انجمن فضاهای کار اشتراکی ایران» با همکاری سازمان ملی کارآفرینی ایران در محل اتاق بازرگانی ایران برگزار شد.
مخالفت با اینترنت طبقاتی
کاوه گودرزی، از اعضای هیئت مدیره انجمن فضاهای کار اشتراکی ایران و بنیانگذار مرکز نوآوری جهش، در اولین نشست انجمن فضاهای کار اشتراکی گفت: «فضاهای کار اشتراکی در ایران آغاز خوبی برای انتقال تجربه، شبکهسازی و رفع چالشهای این صنعت است. ما با علم به شرایط فعلی اینترنت و مشکلاتی که دامنگیر کسب و کارها شده، شروع به کار کردهایم و امیدواریم بتوانیم در این انجمن صدای فعالان این حوزه را به گوش دولتمردان و هر بخشی که میتواند در این راه کمککننده باشد، برسانیم.»
او در ادامه با اعلام مخالفت انجمن با اینترنت طبقاتی اعلام کرد: «ما با اینترنت طبقاتی مخالفیم چون شبکههای اجتماعی از اجتماع مخاطبان ساخته میشود و وقتی مشتریان و مخاطبان کسب و کارها با فیلترینگ و کندی اینترنت مواجه باشند اینترنت بدون فیلتر برای کسب و کارها موثر و مفید نیست.»
گودرزی با اشاره به نقش فضاهای کار اشتراکی ایران تاکید کرد که فضاهای کار اشتراکی در کاهش هزینهها تاثیر به سزایی دارد و برای کلیه کسب و کارها و نه تنها استارتآپها، مفید و کارگشاست.
او در ادامه توضیح داد: «در واقع باید بپذیریم تصور جامعه و فضای استارتاپی از فضای کار اشتراکی به قدر کافی درست نیست. فضای کار اشتراکی به معنی جایی برای اجاره دادن و میز و صندلی نیست. سبک کار در دنیا در حال تغییر است و این صنعت نیاز به رشد دارد و این روح فضاست که فضاهای کارآفرینی را از هم متمایز میکند و رقابت این فضاها بادید در فرهنگ فضا و روح اشتراکی آنها باشد.»
ضعیف در فضای کار اشتراکی
محمدرضا سبحان رئیس هئیت مدیره انجمن فضاهای کار اشتراکی ایران و مدیرعامل باشگاه کارآفرینی تیوان هم در این باره گفت: «بعد از گذشت یک دهه از عمر زیستبوم استارتآپی کشور، حالا انجمن فضاهای کار اشتراکی ایران با حمایت اتاق بازرگانی ایران شروع به کار کرده و در حال حاضر ۲۰ فضای کار اشتراکی عضو این انجمن هستند. ما امروز را آغازی برای گسترده شدن و ادامه فعالیتهای این انجمن میدانیم.»
سبحان در ادامه به عقبافتادگی کشور با توجه به وضعیت اینترنت در کشور اشاره کرد و توضیح داد: « ما در انقلاب صنعتی چهارم هستیم و اگر روال اینترنت به این شکل باشد ما مسلما از جهان عقب میمانیم. در حال حاضر ایران حدود ۷۰ تا ۱۰۰ فضای کار اشتراکی دارند و آمریکا با ۳هزار و هند با بیش از ۲هزار فضای کار اشتراکی در صدر این جدول قرار دارند.»
او ادامه داد: «متاسفانه در زمینه فضای کار اشتراکی ضعیف هستیم. ما باید به این درک برسیم که امثال چتجیپیتی ناگهانی ساخته نشدهاند، بلکه در بستر مناسبی ساخته شدهاند و ما متاسفانه در امر بسترسازی و زیرساختسازی ضعیف ظاهر شدهایم.»
قوانینی که به درستی تدوین نشده
در ادامه مریم نجفی، مدیرعامل فینوا و نائب رئیس هئیت مدیره انجمن فضاهای اشتراکی ایران هم با اعلام نوپا بودن فضای کار اشتراکی در ایران گفت: «صنعت فضاهای کار اشتراکی در ایران صنعت نوپایی است و از آنجا که عمر این صنعت در کشور ما هنوز به بلوغ کافی نرسیده است. قوانین و مقررات این حوزه به درستی تدوین نشده است و جای کار زیادی دارد.»
او با اعلام کمک انجمن به رفع چالشهای این بخش توضیح داد: «اما این انجمن میتواند در زمینه رفع چالشهای این حوزه تاثیرگذار باشد. ما اکنون در زمینه مالیاتی، دریافت کد پستی و قوانینی که به روز نیستند دچار مشکل هستیم و با رایزنی با دولتمردان و شبکه بخش خصوصی در رفع این چالشها میکوشیم. متاسفانه هنوز در این امر سلیقهای برخورد میشود.»
مریم نجفی همچنین در رابطه با بیزینس مدل و سبک درآمدی این فضاها اعلام کرد: «ما فقط به کسب و کارها و فریلنسرها فضا نمیدهیم، بلکه زیرساخت میدهیم و این اجتماع درون این فضاهاست که باعث ایجاد ارزش افزوده در بین فضاهای کار اشتراکی میشود. ما در فینوا پس از ۱۰ سال فعالیت هنوز اعضایی داریم که پس از آنکه کسب و کارشان بزرگ شده اما همچنان از فضای ایجاد شده و شبکهسازی و انتقال تجربه در آن استفاده میکنند. چون فضاهای کار اشتراکی زیرساخت هستند و هرگز مدل درآمدی پرسودی نداشتهاند اما برای زیرساخت کشورها برای توسعه لازم هستند.»
او ادامه داد: « زیرساختهایی مثل اینترنت پر سرعت، اتاق جلسات، فضایی برای برگزاری ایونت و ورکشاپ نمونهای از این دست هستند. مهم پتانسیل این فضاهاست و فضاهای کار اشتراکی به هابی برای فعالان هر حوزه تبدیل میشود.»
او تاکید کرد که آنها فقط به حمایت دولت و حاکمیت نیاز ندارند، بخش خصوصی هم میتواند در زمینه همراهی با استارتآپها و تیمها همراهی کند.