كدام فناوری حافظه جايگزين هارددیسک ميشود
محققان پيشبيني كردهاند در سال 2020 هاردديسكدرايوها برمبناي قيمت هر ترابايت، نسبت به فناوریهاي رايانشي ديگر ارزانتر خواهد بود.
ايسنا- قابليت ذخيره و بازيابي اطلاعات مولفه مهمي در رايانههاي امروزي و همچنين دستگاههاي الكترونيكي پيشرفتهاي مانند تلفن همراه، كنسول های بازي ويديويي و دوربينهاي فيلمبرداري ديجيتالي است. هاردديسكدرايو مغناطيسي يا همان HDD از زمان ابداع در سال 1950، روش اصلي ذخيرهسازي غيرفرار بوده است. با وجود این محققان به تازگي در حال طراحي فناوریهاي حافظه غيرفرار (NVM) جديد متعددي هستند اما براي اين كه يكي از آنها در دهههاي آينده جانشين هارددیسکها شود، چالش وجود خواهد داشت.
بر اساس يك بررسي جديد، در صورتي كه هارددیسکها با اين روند به پيشرفت ادامه دهند، در سال 2020 يك ديسك درايو 5/2 اينچي دو ديسكه قادر به ذخيره بيش از 14 ترابايت اطلاعات بوده و حدود 40 دلار قيمت خواهد داشت،در صورتی که هم اكنون يك هارددرايو 500 گيگابايتي حدود 100 دلار قيمت دارد. اگرچه حافظههاي فلش با مزايايي مانند مصرف برق كمتر، زمان دسترسي سريعتر به منظور خواندن اطلاعات و قابليت اطمينان نسبت به هارددیسکها محبوبيت يافته است اما قيمت به ازاي هر گيگابايت براي حافظههاي فلش حدود 10 برابر HDDها است.
بهعلاوه فناوری حافظه فلش به محدوديتهاي فني خواهد رسيد كه مانع ادامه گسترش آن قبل از سال 2020 و جايگزين شدن با هارددیسک ميشود. سیزده فناوری حافظه غيرفرار جديد در بررسي كه توسط محققان دانشگاه كارنگي ملون انجام گرفته، تحت مطالعه قرار گرفته است تا مشخص شود آيا يكي از آنها ميتواند برمبناي قيمت به ازاي هر گيگابايت در سال 2020 بهتر از هارددیسک باشد. نتيجه اين مطالعه نشان داد كه بيشتر فناوریها به جز دو فناوری احتمالي PCRAM و STTRAM احتمالا در آن زمان نميتواند با هارددیسک يا حافظههاي فلش رقابت كند. فناوری حافظه PCRAM با اندازه سلولي كوچك قادر است، بيتهاي متعددي را به ازاي هر سلول ذخيره كند و توان عرضه تراكم بالاتر و داشتن قيمت قابل رقابت با هارددیسک را دارد، اما بزرگترين ايراد آن مصرف انرژی بالاتر نسبت به فناوریهاي ديگر است. اين حافظه هماکنون توسط چند شركت تبليغ ميشود و نسبت به STTRAM به تحقق عملي نزديك است. حافظه STTRAM در مقايسه با PCRAM در يان مزاياي خود ميزان مصرف برق بهينهاي دارد و بنا بر پيشبيني، در صورتي كه بتواند بهبود يافته و ذخيره بيتهاي متعدد به ازاي هر سلول را عرضه كند، تراكمش ميتواند آن را گزينهاي مناسب براي جانشيني با حافظه فلش و احتمالا هارددیسکها كند.
فناوریهاي حافظه غيرفرار مورد بررسي ديگر هر يك ويژگيهايي داشت اما همچنان با چالشهاي كارآمدي قابل توجهي طي دهههاي آينده مواجه است. بهعنوان مثال حافظه هولوگرافيك تراكم بالايي عرضه كرده و ارزان است اما تنها يك بار رايت شده و به دفعات متعدد خوانده ميشود و با عمر ذخيرهسازي 50 ساله، ممكن است براي استفاده در بازار آرشو اسناد مناسب باشد. محققان همچنين به مفهوم عجيب و در عين حال جالب حافظه الكترونتك اشاره كردهاند كه در آن اطلاعات ميتواند در چيزي به كوچكي يك الكترون ذخيره شود اما پيشبيني كردهاند كه اين فناوری تا بعد از سال 2020 كاربردي نخواهد بود.