اقتصاد اشتراکی ( Sharing Economy ) اختراع جدیدی در جهان نیست اما وقتی مثلا بحث اشتراک گذاری لباس و استارت‌آپ Tulerie پیش می‌‌آید مردم در ابتدا ممکن است جا بخورند.
اوبر و Airbnb به خوبی نشان داده اند که ظرفیت‌های این مدل جدید کسب و کار که منجر به ایجاد استارت‌آپ‌های چند میلیارد دلاری شده تا چه اندازه ظرفیت رشد دارد حالا و تازه‌ترین محصول در این عرصه اشتراک گذاری لباس توسط استارت‌آپ تولری ( Tulerie ) است.
ویولت گروس ( Violet Gross ) و مری اسمیت ( Merri Smith ) بنیانگذاران این استارت‌آپ اشتراک لباس هستند. هر دو ۳۵ ساله و شیفته صنعت پوشاک‌اند. آنها نخستین بار یکدیگر را در یک فستیوال هفته مد در ماه مارس ۲۰۱۶ در پاریس ملاقات کردند .
اسمیت در آن زمان در Saks Fifth Avenue ( یک فروشگاه زنجیره‌ای پوشاک لوکس ) کار میکرد و گروس از شغل قبلی‌اش کناره گرفته بود و دنبال شغل جدیدی می‌گشت.
ملاقات آنها در Tuileries Gardens ( پارکی در اطراف موزه لوور پاریس ) اتفاق افتاد و از این رو نام اپلیکیشن آنها با حذف دو حرف به خاطر ساده سازی و البته تمایز Tulerie شد.
اسمیت به گروس و همسرش بلیت شوی لباس Issey Miyake ( طراح ژاپنی که به خاطر استفاده از تکنولوژی‌های مختلف در لباس‌هایش شهره است) . در آن‌جا آن دو زن متوجه شدند که اشتراکات زیادی با هم دارند. هر دو به کارآفرینی و ایجاد یک مسیر جدید علاقه داشتند. گروس پیش زمینه مالی داشت و اسمیت در زمینه مد و لباس تبحر داشت.
در ماه آگوست همان سال آن دو ایده اشتراک و اجاره لباسهای برند زنان بین ۲۵ تا ۴۵ سال را کلید زدند. کسانی که عضو این اپلیکیشن شده باشند می‌توانند لباسهای برند و یا دیگر اقلام پوشیدنی را با یکدیگر به اشتراک بگذارند.
اجاره لباس به جای خرید
به گفته بنیانگذاران از سپتامبر امسال که اپلیکیشن iOSشان را فعال کرده‌اند تا کنون سه گروه اصلی در بین کاربران تولری شناسایی شده است. یک گروه کسانی هستند که مرتبا علاقه به خرید سریع لباس با قیمت معقول دارند.
گروس می‌گوید : « ما می‌خواهیم این گروه به جای خرید یک دامن ۴۰ دلاری از Zara یک دامن با برند Fendi را با همین قیمت از یک کاربر دیگر تولری اجاره کند. »
دیانا گایس یک برنامه‌ریز مالی اهل شیکاگو به وال‌استریت ژورنال می‌گوید که از تولری واقعا سپاسگذار است چون دسترسی او به اقلام لوکس را فراهم کرده است.
خود او اخیرا یک کیف با برند Chanel را از طریق این اپلیکیشن از یک عضو دیگر برای مدت یک هفته اجاره کرده است. او با این کیف در سه مهمانی شرکت کرده است. او می‌گوید: « داشتن این کیف در آن میهمانی مثل این بود که یک چیزی مطابق مد روز در دست دارید اما واقعیت این است که به دلیل داشتن چیزی مثل نئون در داخل جنس آن هرگز حاضر نبودم آن را بخرم. »
این کاربر تا قبل از تولری تمام لباسهای مورد نیازش را می‌خرید اما حالا تمام لباس‌هایش را از این طریق اجاره میکند.
او از سال ۲۰۱۶ و از هنگام شروع این اپلیکیشن به عضویت آن در آمده و حالا حتی تحلیل کرده که در طی سال ۲۰۱۷ لباس‌هایی که او اجاره کرده باعث شده که ۳۶۰۰ دلار در یک سال صرفه جویی کند.
درآمدزایی با اجاره برندهای لباس لوکس
یک گروه دیگر از مشتریان اصلی اپلیکیشن تولری عاشقان برندهای لوکس هستند. آنها یک لباس برند گران قیمت را می‌خرندو پس از چند بار استفاده آن را به برای اجاره به دیگر اعضای این اپلیکیشن می‌سپارند.
به این ترتیب آنها از این پلتفرم به عنوان محلی برای بازگشت پولشان نگاه می‌کنند.
نوع نگاه آنها به این پلتفرم شبیه کسانی است که خانه‌ای را می‌خرند و از طریق Airbnb و زمانی که خانه نیستند آن را اجاره می‌دهند تا پول در بیاورند.
مگان ویز یک پرستار ۳۰ ساله ساکن نیویورک می‌گوید: «حالا وقتی برای خرید یک لباس به فروشگاهی می‌روم می‌دانم قیمت تمام شده آن چیزی نیست که روی آن درج شده است. چون می‌توانم با گذاشتن آن در تولری بخشی از پولش را در بیاروم.»
حالا وقتی برای خرید یک لباس به فروشگاهی می‌روم می‌دانم قیمت تمام شده آن چیزی نیست که روی آن درج شده است یک کاربر این اپلیکیشن
او می‌گوید: « وقتی شما یک چیزی را ۵۰۰ دلار می خرید و بعد آن را چند بار به افراد دیگر اجاره می‌دهید، قیمت آن برای شما نصف می‌شود»
اما گروه سومی هم از این اپلیکیشن استفاده می‌کنند که بین دو گروه قبلی هستند. کسانی که هم لباس اجاره می‌کنند و هم اجاره می‌دهند. خود بنیانگذاران تولری می‌گویند آنها جزو این دسته‌اند.
اسمیت در گفت و گو وال‌استریت ژورنال به دامن ابریشمی که پوشیده اشاره میکند و می‌گوید: « این را تازه خریده‌ام و مدتها دنبالش بودم اما خودم را می‌شناسم بعد از پنج بار پوشیدن از آن خسته می‌شوم. حالا شاید شخص دیگری بتواند از آن استفاده کند»
او چند هفته قبل یک لباس شب ژیوانشی و چند قطعه دیگر را در اپلیکیشن خودش برای اجاره گذاشت و در توضیح آن نوشت : « این لباس زیبا و کاملا نو است، دو هفته قبل آن را خریده‌ام و دیگر نمی‌خواهم آن را بپوشم ».
گروس می‌گوید نقش شبکه‌های اجتماعی بسیار در این زمینه مهم است. او معتقد است : « اگر کاربری قبلا عکسی از یک لباسش در اینستاگرام گذاشته باشد دیگر مایل نیست آن را بپوشد.»
مصاحبه قبل از عضویت
در کنار عرضه لباسهای برند گران قیمت با اجاره ارزان به کاربران و به اصطلاح مارکتینگ این لباس‌ها دو بنیانگذار این اپلیکیشن اشتراک لباس هم اکنون جمعی از علاقه‌مندان به لباس و فستیوالی از لباسهای تعویضی را درست کرده‌اند.
آنها اخیر یک مهیمانی ناهار در نیویورک برگزار کردند و برخی از اعضا را به آن دعوت کرده بودند. در آنها اعضا با یکدیگر آشنا شدند.
اسمیت می‌گوید: « این برای مردم ابتدا عجیب است که مثلا تصور کنند غریبه‌‌‌ها قرار است لباس‌هایشان را بپوشند اما وقتی افرادی را که عضو این اپلیکیشن هستند را می‌بینند متوجه می‌شوند آنها غریبه نیستند آنها کسانی مثل خود او هستند.
برای تجربه بهتر کاربران در این اپلیکیشن ابتدا با آنها از طریق فیس‌تایم یک مصاحبه صورت می‌گیرد و از آنها مثلا پرسیده می‌شود از کجا با تولری آشنا شده‌اند، چه انتظاری از آن دارند و سوالهایی حتی مثل لباس رویایی‌شان چیست.
اسمیت می‌گوید : اگر کسی پاسخ بدهد J.Crew ( یک خرده فروش لباس با برندهای مختلف ) احتمالا به کاربر می‌گوییم اپلیکیشن ما مناسب او نیست.
همچون Airbnb در تولری نیز امتیازدادن کاربران نقش مهمی در کیفیت اجتماع کاربری ایجاد میکند. کاربران همچنین می‌توانند از طریق این اپ به یکدیگر پیغام بدهند و در مورد اندازه و استایل لباس سوال بپرسند. خشک شویی وظیفه صاحب لباس است و در صورتی که لباس توسط اجاره کننده صدمه ببیند اجاره دهنده می‌تواند هزینه آن را از او بگیرد. ( ۷۶ درصد قیمت لباس نو علاوه بر هزینه تعمیر آن ) . بنیانگذاران تولری می‌گویند تا به حال چنین موردی پیش نیامده است.
هرچند کاربران مسوول ارسال اقلام به یکدیگر هستند اما گروس و اسمیت می‌گویند آنها تحویل لباس‌ها را در پشت صحنه مانیتور می‌کنند تا مطمئن شوند این مراحل انجام شده باشد.
لباس تازه بر تن صنعتی قدیمی
اقتصاد اشتراکی در حال تغییر ماهیت مفاهیمی سنتی چون مالکیت است با این حال اختراع جدیدی رخ نداده است. بنیانگذاران تولری می‌گویند : « زنان از زمانی که ما پنج سالمان بود هم چنین کاری – قرض کردن لباس – را انجام می‌دادند. آنها به سراغ دوستانشان می‌رفتند و برای یک میهمانی لباسی را از کمد او به عاریت می‌گرفتند. حالا چرا این را به تعداد زیادتری از زنان تعمیم ندهیم؟ »
اجاره لباس چیز جدیدی در آمریکا نیست. سال‌هاست سرویس‌های اجاره لباس در این کشور فعال است. این سرویس‌ها لباس را از برندها می‌گیرند و به مردم اجاره می‌دهند. بنیانگذاران تولری می‌گویند آنها همین الان هم عضو بعضی از آنها هستند.
آنها اما مدل اجاره لباس را تغییر داده‌آند. یکی از قدیمی‌ترین این سرویس‌ها Rent the Runway است. اسمیت می‌گوید : آنها شما را وسط انبوهی از لباس‌ها و برندها رها می‌کنند.
شرکت Rent the Runway بیش از ۴۵۰ برند را پوشش می‌دهد در حالی که تولری ۲۹۰ برند را تحت قرارداد دارد. به گفته بنیانگذاران تولری برخی از بهترین دیزاینرها از رقیق شدن برندها در یک سرویس نگران می‌شوند چراکه دیگر محصولات آنها در سیستمی مثل Rent the Runway فیچر نمی‌شود. در حالی که در Rent the Runway تنها آیتمی که از برند گوچی وجود دارد عینک دودی است در تولری انواع و اقسام شلوار و لباس های مختلف این برند دیده می‌شود.
اقتصاد اشتراکی ممکن است در آینده باعث کاهش مصرف‌گرایی شود در جایی که بازار با محصولات کمتری تغذیه شود.
این پلتفرم از کجا پول در میاره ؟؟؟؟
سلام می تونم مطالبتون رو تو یک صفحه اجتماعی بزارم البته به نام سایت خودتون
سلام بله با ذکر منبع اشکالی نداره
مطلب بسیار مفیدی بود و ایده بسیار جذاب.
ممنون از مطالب مناسبتون.