درست است. خودروهای داخل فیلم‌هایی همچون Blade Runner، The 5th Element و Back to the Future بسیار جذاب هستند. چه کسی دوست ندارد با فشار یک دگمه ماشین هوندا سیویک خود را به پرواز دربیاورد؟ اما بهتر است بدانید که این اتفاق حداقل تا چند دهه آینده رخ نخواهد داد. پرواز خودروها در آسمان می‌تواند منجر به تصادفات و فجایع آسمانی زیادی شود و یک راننده شاید هرگز نتواند به طور صد درصد به یک خودرو که به صورت اتوماتیک در هوا پرواز می‌کند، اعتماد کنند. اما این مسئله دلیل نمی‌شود که آسمان صرفا در غرق هواپیماها باقی بماند.
محققان بر این عقیده هستند که به جای خودروهای پرنده، باید منتظر “تاکسی‌های هوایی” کوچک باشیم که بر فراز آسمان به پرواز درآمده و مسافران خود را در فواصل نزدیک به مقصد می‌رسانند. شرکت اوبر ظاهرا از این ایده بسیار استقبال کرده است و قرار است تا سال‌های آینده آن را عملی کند. این شرکت تصمیم دارد با استفاده از خودروهای الکتریکی هوایی eVTOL که به صورت عمودی نشست و برخواست می‌کنند، مسافران را جابه‌جا کند. اجرا کردن پروژه‌های مشابهی توسط شرکت‌های هواپیمایی و یا استارتاپ‌های مختلف نیز در آینده نزدیک چندان بعید به نظر نمی‌رسد.
اما به حقیقت پیوستن رویای اوبر نیاز به زیرسازی دارد، مانند وضع قوانین جدید، همکاری با شرکای جدید، اعمال تغییرات درزمینه ترافیک هوایی و دیگر مواردی که در حال حاضر وجود ندارند. به علاوه، وسیله نقلیه‌ای که در امنیت کامل به پرواز دربیاید نیز از واجب‌ترین ابزارها برای تحقق این هدف است.
خوشبختانه در زمینه ساخت این تاکسی‌های هوایی، انگیزه‌های تجاری زیادی وجود دارد. شرکت‌های Airbus A3 و Aurora Flight Sciences( یکی از شرکای کنونی اوبر) در حال تحقیق و توسعه به روی خودروهای پرنده eVTOL هستند. این خودروهای شبیه به هواپیماهای کوچکی هستند که مانند هلیکوپتر، به صورت عمودی از زمین بلند می‌شوند و عمودی نیز فرود می‌آیند و برای سفرهای کوتاه مدت، در مسافت کم و برای حداقل دو سرنشین مناسب هستند.
همه شرکت‌های فعال در زمینه توسعه این نوع جدید از وسیله نقلیه، اعلام کرده‌اند که تا سال 2020 این خودرو را عرضه می‌کنند. این وسیله فقط جای دو سرنشین دارد که به احتمال زیاد یکی از آنها جای خلبان این وسیله است. در حقیقت افرادی که این وسیله را هدایت می‌کنند را نمی‌توان “خلبان” نامید. شاید لغت”هدایتگر” انتخاب مناسب‌تری باشد زیرا به پرواز درآوردن این وسیله حمل و نقل چند روتوره( Multi-rotor)، بدون ایجاد ثبات به وسیله کامپیوتر و تنظیمات دیجیتالی امکان پذیر نیست.
یک هلیکوپتر معمولی، دو روتور یا پره دارد که هردو باید مدام توسط خلبان به صورت جداگانه‌ای تنظیم شوند. اضافه شدن 6 پره دیگر، کنترل را بسیار پیچیده می‌کند که از عهده یک انسان خارج است. دایانا سیگل، مدیر پروژه eVTOL در شرکت آرورا می‌گوید:” این خودروهای پرنده قطعا باید توسط برنامه کامپیوتری هدایت شوند و کنترل آن توسط یک انسان غیر ممکن است.”
اما همانند خودروهای خودران، برای ورود این وسیله‌ها نیز باید کارهای زیرساختی فراوانی صورت گیرد. کن گودریچ، مهندس تحقیقات مرکز تحقیقاتی ناسا، معتقد است تا زمان مشاهده وسیله‌های نقلیه بدون وجود کنترل کننده در آسمان، بیست سالی فاصله داریم:” هیچ کس نمی‌تواند در حال حاضر زمانی قطعی برای این مسئله تعیین کند. اما چیزی که مشخص است این است که راه زیادی در پیش است تا تکنولوژی استفاده از این وسیله‌ها جا بیفتد.”
برای رسیدن به چنین مکانی در آینده، انجام امور زیر ساختی باید از حالا شروع شود تا بتوان حجم ترافیک جدید اضافه شده را کنترل کرد. طبق گفته گودریچ، زمانی خواهد رسید که نظارت بر ترافیک‌های هوایی دقیقا به اندازه سیستم نظارتی ترافیک زمینی، پیشرفت خواهد کرد. اگر این اتفاق نیفتد، اضافه شده هزاران تاکسی کوچک هوایی در آسمان شهرها عملا غیر قابل مدیریت خواهد بود.
اداره هوانوردی فدرال – FAA نیز درگیر این قضیه شده است و برای حضور تکنولوژی جدید خود را اماده می‌کند. ایان جورج، یکی از مدیران FAA می‌گوید که این مرکز خود را برای آینده‌ای مملو از تکنولوژی هوش مصنوعی آماده می‌کند:” ما باید به روی چندین عرصه جدید تحقیقات زیادی انجام دهیم، ریسک‌های عملیاتی را مشخص کنیم و برای بالابردن امنیت این حوزه جدید، برنامه ریزی کنیم. یکی از مهم‌ترین مسائل در این رابطه، سیستم کنترل ترافیک هوایی است که باید به صورت دقیقی بررسی شود.”
در حال حاضر تاکسی‌های هوایی برای به پرواز در آمدن در آسمان ایالات متحده آمادگی دارند و حتی سازمان FAA نیز برای پرواز آنها تدابیری اندیشیده است ولی هنوز مانع بزرگی بر سر راه استفاده از این تکنولوژی جدید وجود دارد: افرادی که در نزدیکی محل استقرار و پرواز این خودروهای پرنده جدید زندگی می‌کنند.
مهم‌ترین معضل اصلی، صدا است. به همین دلیل است که خانه ایی که در نزدیکی فرودگاه‌ها بنا می‌شوند، ارزان قیمت‌تر هستند. سیگل عنوان کرده است:” هدف ما این است که این وسیله طوری طراحی شود که بعد از بلند شدن از زمین، بیش از 70 تا 75 دسی بل صدا تولید نکند و تا حدودی با صدای ترافیک زمینی تلفیق شود. این کار به لطف موتورهای الکتریکی که پره‌ها را به چرخش در می‌آورند، عملا امکان پذیر است.”
بعد از تیک‌آف عمودی، این وسیله مانند یک هواپیما به سمت جلو حرکت می‌کند که در این حالت صدای چندان زیادی نخواهد داشت اما همسایه‌های احتمالی باید حتما قبل از موافقت با ایجاد فرودگاه جدید در نزدیکی محل سکونت خود، دمویی از پرواز این هواپیماهای کوچک را ببیند تا مطمئن شوند.
اما مسئله دیگری که وجود دارد این است که چه کسی اولین مشتری این خودروها خواهد بود؟ سوار شدن به یک خودرو جدید یک چیز است و پرواز با یک نوع کاملا جدید از هواپیما چیز دیگریست و مدت زمانی طول می‌کشد تا در بین مردم جا بیفتد. به علاوه، به احتمال زیاد مسافرت با این وسیله‌ها بسسیار گران‌تر از خودروهای زمینی خواهد بود. علاوه بر تولید و عرضه این وسیله‌های نقلیه به خصوص، فرودگاه‌هایی نیز برای تیک آف و فرود آنها در نظر گرفته شود که خود این مسئله هزینه‌های بیشتری را اعمال می‌کند.
این خودروهای پرنده می‌تواند برای سفرهای اورژانسی بهترین گزینه باشد مانند اعزام نیروهای کمک رسانی، آمبولانس‌ها و یا افرادی که کلا عجله دارند!
منبع : آی تی ایران
