مشاهده موفقیت کارآفرینان جوان، روزنه امیدی به سوی آینده است. نسل هزاره اغلب برای حل مشکلات منحصربه‌فرد خود، شروع به تاسیس شرکت‌ها و استارت‌آپ‌ها می‌کند. آنها فرصت‌هایی را مشاهده می‌کنند که ممکن است همتایان مسن‌ترشان از آن فرار کنند؛ و با این کارآفرینی به افراد جامعه خود منفعت فراوانی می‌رسانند. مانند همه کارآفرینان بزرگ، آنها مشکلات بزرگ را به عنوان فرصت‌های عظیم می‌بینند و کارمندان، مشتریان و سرمایه‌گذاران را متقاعد می‌کنند که همراهی با آنها زندگی همه را تغییر خواهد داد. از این پس در این ستون به تجربه این کارآفرینان جوان در مسیری که پیموده‌اند و فنون و مهارت‌هایی که به‌کار برده‌اند، می‌پردازیم.
زمانی که دنی کابررا 10 سال سن داشت و در کوبا زندگی می‌کرد، خانواده‌اش رویای مهاجرت به آمریکا را داشتند. پدر او در یک لاتاری ویزای سفر به آمریکا را برد و پس از آن کابررا سفر دریایی خود را به میامی آغاز کرد و خیلی زود در آنجا مستقر شد. به عنوان یک جوان 18 ساله که در دانشکده Dade میامی درس می‌خواند، او آرزوی لیگ آیوی (از معروف‌ترین گروه‌های دانشگاهی جهان) را داشت. بنابراین او برای دانشگاه پنسیلوانیا درخواست داد و در دو رشته علوم کامپیوتر و بیولوژی پذیرفته شد.
در دانشگاه پنسیلوانیا او می‌خواست تا راهی برای دستکاری بیولوژی و ساخت اجزای زنده بدن انسان بیابد. او خیلی زود با ریکاردو سولورزانو، دیگر دانشجوی بیولوژی از میامی، آشنا شد و این دو شروع به‌کار روی چاپگرهای زیستی (bioprinter) سه‌بعدی کردند. اکنون کابررا و سولورزانو موسسان بیوباتس (BioBots) هستند که تولیدکننده پرینترهای سه‌بعدی 10 هزار دلاری با قابلیت تولید بافت و استخوان انسانی است. این دو کارآفرین جوان از اجزای چاپ سه‌بعدی موجود استفاده کردند که اصولا برای تولید پلاستیک‌ها و فلزات استفاده می‌شدند و در نهایت از آنها برای تولید چاپگر زیستی استفاده کردند. نتیجه یک چاپگر زیستی شد که نسبت به اکثر رقبای خود قیمت به مراتب مناسب‌تری داشت: در قیمت 10 هزار دلار، محصولات بیوباتس در دسترس آزمایشگاه‌هایی قرار گرفت که از عهده صدها هزار دلاری که معمولا چاپگرهای سه‌بعدی هزینه داشتند برنمی‌آمدند. گرچه چاپگرهای زیستی می‌توانند کل یک اتاق را اشغال کنند و بخش‌های متحرک بسیاری دارند، بیوباتس ماشین‌هایی تولید می‌کند که اندازه یک مایکروویو هستند. کابررا می‌گوید: «جهانی را تصور کنید که دانشمندان می‌توانند با لپ‌تاپ‌های خود اجزای زنده طراحی و روی دسکتاپ خود آنها را چاپ کنند و این کاری است که ما می‌خواهیم انجام دهیم.»
در شروع کار کابررا و همکارانش، هیچ کدام از تصمیماتشان روشن نبود. یک شتاب‌دهنده استارت‌آپ در فیلادلفیا وجود داشت که تصمیم گرفت روی این پروژه سرمایهگذاری کند و یک آزمایشگاه، فضای اداری و وکیل در اختیار آنها بگذارد. این زمانی بود که کابررا و همکارانش به این پروژه به عنوان یک کسب و کار فکر کردند. کابررا و سولورزانو مدل اولیه خود را در یک آپارتمان بیرون محوطه دانشگاه پنسیلوانیا تولید کردند. این مدل اولیه برای پذیرفتن آنها در برنامه شتاب‌دهنده استارت‌آپ‌ها توسط تیم Dreamit Health (تیمی که از استارت‌آپ‌های خدمات درمانی حمایت می‌کند) به اندازه کافی خوب بود. جایی که آنها توانستند 50 هزار دلار در سرمایهگذاری تامین کنند و با تنی چند از مشاوران نیز ملاقات داشته باشند. هرچند جایزه‌ای که آنها بردند کمتر از انتظارشان بود و کابررا که به تازگی در مقطع دکترا در دانشگاه پنسیلوانیا پذیرفته شده بود، یک تابستان را وقت داشت تا روی این پروژه کار و پول کافی برای آن فراهم کند. برای کابررا مهم آن بود که بداند مشتریانش چه کسانی خواهند بود و چه کسانی برای این دستگاه پول خواهند پرداخت. او دریافت که محققان و دانشگاهیان به این حوزه علاقه زیادی نشان می‌دهند.
پس با آنها جلساتی را ترتیب داد و در مورد این پرینترها به آنها توضیحاتی داد. او می‌گوید: «ما روی تولید معده‌های کوچک کار کرده بودیم. چند معامله مانند این انجام دادیم اما هیچ ایده‌ای نداشتیم که چه باید بکنیم. به این نتیجه رسیدیم که می‌توانیم در اینجا یک کسب‌وکار راه بیندازیم. هیچ کدام از ما پیشینه کاری نداشتیم و نیاز به پول نقد بیشتری احساس می‌کردیم. بنابراین به جست‌وجوی افرادی رفتیم که حاضر بودند روی پروژه ما سرمایهگذاری کنند و بخشی از این پروژه عظیم باشند. ما از هر شتاب‌دهنده استارت‌آپی که تصورش را بکنید، درخواست کمک کردیم.» پس از تصحیح نمونه اولیه در اوایل سال 2015، او 5/ 1 میلیون دلار در سرمایهگذاری مرحله کشت ایده یا (seed funding) وارد کرد. اکنون بیوباتس به حدود 100 مشتری در تعداد زیادی از کشورها فروخته شده است. گرچه هدف نهایی برای بیوباتس و برای صنعت چاپ زیستی، تولید ارگان‌های کامل برای پیوند عضو انسان است، بیشتر کاربرد فعلی آن در حوزه تحقیق و پژوهش است. دانشمندان می‌توانند بافت‌هایی را تولید کنند تا عکس‌العمل این بافت‌ها را نسبت به مواد شیمیایی و داروها ببینند. کابررا این پرینترها را در قیمت‌های معقولی به فروش می‌رساند که تقریبا هر آزمایشگاهی می‌تواند از عهده آن بربیاید. این محصولات برای طیف بسیار گسترده‌ای از افراد در حوزه‌های مختلف، در تخصص‌های متفاوت و حتی کسانی که تجربه مهندسی در این حوزه‌ها را ندارند ایجاد می‌شود. این ابزار وسیله‌ای فوق‌العاده برای جمع‌آوری دانش فراوان در یک دوره زمانی کوتاه است». با در دسترس قرار دادن چاپگرهای زیستی برای تعداد بسیاری از افراد، شانس نوآوری‌های بزرگ به شدت افزایش می‌یابد. کابررا این رویا را در سر می‌پروراند که پرینترهای سه‌بعدی بتوانند کل اندام‌های زنده انسان را تولید کنند.
توصیه‌‌هایی برای کارآفرینان
کابررا می‌گوید: موسس یک استارت‌آپ بودن بالا و پایین‌های بسیاری دارد. در این مسیر با لحظاتی مواجه می‌شوید که یک یا دو هفته می‌گذرد، هیچ کدام از تماس‌های شما پاسخ داده نمی‌شود و نمی‌توانید به سطح بعدی دلخواهتان برسید. لحظات ناامیدکننده‌ای وجود خواهند داشت؛ بنابراین شما باید بتوانید تا آخر دوام بیاورید. باید خوش‌بین باشید. باید اهمیت تیم خود را به یاد داشته باشید. همه موسسان استارت‌آپ نمی‌توانند مدیران اجرایی باشند؛ اینکه بدانید کدام یک از افراد در تیم‌‌تان برای چه نقشی مناسب هستند از اهمیت بسزایی برخوردار است.
منبع : دنیای اقتصاد