تکنولوژی

مشکل اینترنت ایران: سرعت یا کیفیت؟

 

سرعت و کیفیت پایین اینترنت این روزها به یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‏ های روزمره ما تبدیل شده است. همه ما به نوعی به این شبکه ارتباطی وابسته‏ایم و صحبت کردن از الزامات «اینترنت خوب» (چیزی که اخیرا وعده دو سال بعد آن را داده‏اند) قطعا موضوعی تکراری است.

دو دولت احمدی‌نژاد و خاتمی با چالش گسترش اینترنت و تقاضای روزافزون جامعه برای اتصال مطمئن به مهم‌ترین شبکه ارتباطی جهان روبه‏ رو بوده‏ اند، هر دو دولت استراتژی توسعه پهنای باند را به عنوان کلیدی‏ ترین عامل توسعه در این بخش پیش رو قرار دادند و دولت روحانی نیز در هشت‌ماه نخست کاری خود همین رویه را مد نظر قرار داده است.

فارغ از دولت در بخش خصوصی نیز موضوع پهنای باند موضوعی رقابتی است. چند شرکت بزرگ خدمات‌دهنده اینترنت امروزه روی ارائه سرویس‏های مگابیتی و با سرعت بالاتر از حد متوسط ایران ورود پیدا کرده‏ اند. از سوی دیگر، کاربران نیز موضوع سرعت اینترنت را عامل اصلی رضایتمندی یا نارضایتی از سرویس‏های اینترنتی خود قلمداد می‏کنند.

به بیان ساده، جامعه ایرانی امروزه سرعت بالاتر و پهنای باند بیشتر را راه‏حل اصلی مشکلات اینترنت می‏داند در کنار این هم تصور عمومی همه ما این است که قیمت اینترنت به‌خصوص در مقایسه با نوع خدماتی که به ما ارائه می‏شود بسیار بالاست. اما شاید خوب باشد نگاهی دقیق‏ تر به تصورات و تحلیل‏ های خود بیندازیم آیا اساسا پرسش و درک ما از «اینترنت خوب» درست است؟

 اتوبان سازی راه‌حل ترافیک؟

وزیر ارتباطات اخیرا یادداشتی در شبکه اجتماعی ایرانی مورد علاقه‏ اش نوشته و در آن اشاره کرده وقتی یک روز با همسرش به کوهستان رفته با چند دانشجو روبه رو شده که از او در مورد زمان افزایش پهنای باند پرسیده‏ اند. او در پاسخ، شبکه انتقال داده در کشور را به شبکه آبرسانی تشبیه کرده که برای افزایش سهم آب هر نفر باید منتظر ساخت لوله‏ کشی‏های جدید و افزایش قطر لوله‏ ها بود. صرف‌نظر از این مشابه‏ سازی که احتمالا برای ساده‏ کردن موضوع انجام شده، خوب است تاملی روی اصل موضوع داشته باشیم. مثال ملموسی در این زمینه روبه روی همه ما قرار دارد. طی سال‏های اخیر در تهران بزرگراه‏ها و تونل‏های بسیار زیادی ساخته شده است. چنین حجمی از بزرگراه‏ها، پل‏ها و تونل‏ها قابل مقایسه با ۱۰ تا ۱۵ سال قبل نیست، اما پرسش این است آیا تکمیل شبکه بزرگراهی و توسعه آن کیفیت رانندگی در شهر را تغییر داده است؟

 مقررات ناکارآمد و کیفیت سرویس 

موضوع اشتراک‏ یک به هشت از آن موضوعات دستمالی شده و بسیار گفته شده است. بسیاری از کاربران به اشتباه تصور می‏کنند شرکت‌های اینترنتی خطوط آنها را بیش از حد استاندارد به اشتراک می‏گذارند. اما استاندارد اشتراک چقدر است؟ طبق مقرراتی که سازمان تنظیم مقررات برای شرکت‌های اینترنتی قرارداده یک شرکت اینترنتی حق دارد یک خط اینترنتی با هر سرعتی بین حداکثر ۸ نفر به اشتراک بگذارد. این میزان برای برخی سرعت‏ها خنده‌دار است. مثلا تصور کنید شرکت‌های اینترنتی سرعت اینترنت ۱۲۸ کیلوبیت خود را بین ۸ نفر به اشتراک بگذارند به این معنی است که به هر نفر ۱۶ کیلوبیت می‏رسد که سه برابر کمتر از یک خط دایال‏آپ است! قطعا هیچ شرکتی چنین کاری را نمی‏کند چون در آن صورت مشتریانش را از دست خواهد داد در عین اینکه استاندارد سازمان تنظیم مقررات را رعایت کرده است. همین مثال نشان می‏دهد که وضعیت مقررات گذاری ما در حوزه اینترنت تا چه حد اشتباه و از قضا بر خلاف مصالح کاربر است.

 کیفیت سرویس ربطی به سرعت ندارد

هر چند تجربه کاربری ما از اینترنت در گرفتن خدمات از شرکت‌های‌خدمات‌دهنده اینترنت ناخوشایند است، اما بسیاری از شرکت‌های اینترنتی امروزه سرعت‏هایی بالاتر از سرعت واقعی خریداری شده به مشتریانشان ارائه می‏دهند. بسیاری از کاربران به اشتباه تصور می‏کنند هرچه میزان تعرفه سرعت بالاتری را بپردازند کیفیت اینترنت بهتری را خریداری کرده‏ اند، اما واقعیت این است که ضروری‏ ترین کاربردهای اینترنتی مانند دیدن صفحات وب (که روز به روز سنگین‏تر هم می‏شوند) یا مثلا تماس تصویری یا دیدن فیلم‏ به صورت آنلاین تا حد معینی نیاز به سرعت بالا دارند. به‌طور ساده یک خط ۱۲۸ یا ۲۵۶ با کیفیت برای دیدن فیلم با کیفیت معمول از یوتیوب یا تماس تصویری کاملا مناسب و کافی است. به‌طور واضح آنچه تجربه استفاده از اینترنت ما را ناخوشایند می‏کند نه پایین بودن سرعت اینترنت بلکه اختلالات و تاخیرها است. یافتن دلایل این اختلالات رضایتمندی کلی از اینترنت ایران را به‌طور چشمگیری افزایش می‏دهد. به واقع همچون شهر که با اتوبان‏ها و بزرگراه‌ها نمی‏تواند مشکلات ترافیکی‏اش را حل کند معضلات اینترنت نیز لزوما با افزایش پهنای باند و سرعت حل و فصل نمی‏شود.

امروزه عوامل متعددی برای کندی اینترنت در ایران وجود دارد که مجموعه آنها نشان‌دهنده عدم مدیریت ترافیکی مناسب اینترنتی است. به واقع افزایش قطر لوله یا ساخت لوله‏ های جدید لزوما به «اینترنت خوب» ختم نمی‏شود و دو سال دیگر هم دانشجویان باز هم در کوهستان همین پرسش را از وزیر ارتباطات خواهند پرسید.

  قیمت اینترنت 

اینترنت گران است. این را همه می‏دانیم، اما مشکل کجاست؟ نگاهی به ساختاربندی اینترنت ایران نشان می‏دهد که دولت همچنان بزرگ‌ترین معضل در ارزان شدن اینترنت به شمار می‏آید. شرکت ارتباطات زیرساخت امروزه در مقام یک شرکت دولتی که انحصار خرید و توزیع اینترنت در کشور را برعهده دارد عمدتا بحث سودآوری را در اولویت خود قرار داده است.

شرکتی که در جامه یک Big Provider یا National Provider باید منافع ملی و کاربران میلیونی و توسعه کشور را در اولویت قرار دهد امروزه اصطلاحا حق گمرکی بسیار سنگینی را روی واردات پهنای باند به کشور اخذ می‏کند که این هزینه سنگین در نهایت باعث توقف رشد اینترنت، کوچک و محدود ماندن بخش خصوصی و قیمت گران اینترنت در کشور شده است. امروزه یک خط اینترنت ۱۵۵ مگابیتی در مرز ایران قیمتی حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ دلار دارد، اما همین خط در تهران به شرکت‌های اینترنتی حدود 24 میلیون تومان به فروش می‏رسد. شرکت زیرساخت قطعا از نظر دولت شرکت درآمدزای موفق و نمونه‏ ای است اما در عوض خود دولت و تمام کشور بابت عدم توسعه اینترنت در کشور فرصت و هزینه به مراتب بیشتری را نسبت به درآمد این شرکت از دست داده است. آنچه عموما در پاسخ به گرانی اینترنت به مردم گفته می‏شود این است که نگهداری شبکه انتقال هزینه دارد. اما خوب است نگاهی بیندازیم به میزان هزینه شبکه انتقال. بررسی‏های «دنیای اقتصاد» نشان می‏دهد هزینه انتقال دیتا در خارج از کشور برای هر کیلومتر حدود ۵۱۰ تومان است درحالی‌که بر اساس تعرفه‏ های موجود هزینه انتقال دیتا از مرز بازرگان تا تهران به ازای هر کیلومتر ۴۵ هزارتومان است. این به این معنی است که هزینه انتقال دیتا در ایران ۸۸ برابر گران‏تر از خارج است.

 سرنخ‏های گرانی اینترنت در ایران 

در واقع اگر دنبال سرنخ‏های گرانی اینترنت در ایران هستیم باید بار دیگر به کل مجموعه شبکه انتقال و هزینه‏ ها و تعرفه‏ های آن نگاهی بیندازیم. آنچه دولت طی ماه‏های اخیر به شرکت‌ها تکلیف کرده کاهش اجباری ۲۰‌درصدی قیمت پهنای باند است. امروزه هیچ کدام از کاربران این کاهش قیمت را مشاهده نمی‏کنند دلیل آن هم این تعرفه‏ های اینترنتی دارای یک سقف و کف است. یعنی شرکت‌ها می‏توانند برای کاربرانشان از یک کف تا یک سقفی به قیمت‏ گذاری بپردازند. بسیاری از شرکت‌ها به‌دلیل رقابتی که در بازار عرضه اینترنت کشور وجود دارد تا قبل از این هم تعرفه خود را روی سقف قرار نداده بودند، بنابراین در مجموع با چند درصد کاهش قیمت عملا دستورالعمل دولت را هم اجرا کرده‏اند. واقعیت اما این است که چنین کاهش‏ های اندک و غیر اصولی نه در سبد نهایی کاربر دیده می‏شود و نه باعث افزایش کیفیت سرویس مشتریان می‏شود.  آنچه امروزه همه ما به آن نیاز داریم سرعت و کیفیت و قیمت مناسب اینترنت توأمان است.

منبع : روزنامه دنیای اقتصاد

نوشته های مشابه

‫62 دیدگاه ها

  1. من از سال 74 مصرف کننده اینترنت بودم .اون موقع دیال آپ داشتیم با دو کیلو بایت دانلود میکردیم بعضی وقتا به پنج میرسید شام میدادیم 🙂 . بعد حدود بیست سال (64 کیلو مخابرات_128 وایمکس_ …)الان اینترنت یه مگ دارم که خدا رو شکر صبح ها خوبه.
    با تمام محبوبیتی که این تکنولژی در بین مردم داره ولی واقعیتی هست که همیشه مسئولین مطرح کشور این پدیده غیر قابل تحمل رو تحمل کردند و این جای تشکر و قدر دانی داره.
    فراموش نکنیم که خاموش کردن کلید اینترنت هر لحظه امکان پذیر است و در پایان این شعر رو برای همه دوستان گرامی میفرستم.
    شکر نعمت نعمتت افزون کند
    کفر نعمت ، نعمت از کف بیرون کند

  2. حرف مفت نزن از این نوع نوشتارت که اخرشم میخایی بگی سرعت اینترنت ایران ارزونه و خارج گرونه معلومه که از خود همین شرکتهای دزده اینترنتی هستی که خدا لعنتت کنه دروغگو کلاش

  3. باسلام: اقا سرعتا پایینن دیگه . توی مجلس تصویب شده که اینترنت 128 کیلوبیت برثانیه داده بشه اما چیزی که میدن 16 کیلوبیته مثل شرکت وایمکسی هستکه با کمال وقاهت میگه پولی که دادی در همین حده ! شما با دانلود منیجر که درحال دانلود هستید جایی داره بنام ترانسفر ریت . که پهنای باند اینترنتتون رو نشون میده مثلا اگر ترانسفر ریت دانلودتون روی 1024 باشه یعنی یه 128 کیلوبیت واقعی . چون هر واحد بیت میشه 8 باید . که اینها ملت رو گول میزنن و میگن کیلوبایت درصورتی که کیلوبیته ! اخه کیلوبایت حجمی نیست هیچی نیست حتی برای انتقال یه فایل بسیار ناچیز مثل عکس کمه . الان حجم یه عکس مثلا 800 کیلوبایته و سرعت شماه 16 کیلوبایت باشه ببینید چه فاجعه ای هست . اینهمه محدودیت پورت و فیلترینگ شدید + شیر کردن یه اینترنت ناچیز که با نرم افزار هم شیر میکنن نه با سخت افزار ! مثلا یه پهانی باند 30 مگابیتی هست که با نرم افزارهای حسابداری روش چنیدن سرعت 128 . 256 و الی … شیر میشه و این نرم افزار مگر چقد قدرت داره تا این کارهارو انجام بده ؟ ما نه خطوط و پهنای باندمون مشکل داره و نه سرورهامون ! این اقایون بدلیل اینکه دسترسی مردم رو به فیلترینگ و نرم افزارهای تغییر ای پی محدود کنن این سرعتهای گریه اور نه خنده دار رو به کاربرها میدن . و به شرکتها هم دستور داده شده تا ملت رو بپیچونن و تا جایی که امکان داره اذیت کنن تا کاربرها دیگه از استفاده از اینترنت سرد خسته و پشیمان بشن ! این شرکتها دارن پول میگیرن تا اینترنت اینجوری دست مردم بدن و بهشون اجازه داده شده که پولو بگیرن و خدمات اینجوری بدن!

  4. تو ایران کیفیت نت خیلی افتضاحه اونقدر افتضاحه که تحمل کردنش واقعا سخته واعصاب خورد کنه بی کیفیت بودنش به کنار گرون هست خیلی گرون گرون بودنش به کنار محدود هست اون هم خیلی محدود محدود بودنش هم به کنار بی ثباته قطعی زیاد داره پینگش بالاست اینها رو هم به کنار فیلتره چرا یک ادم خوب پیدا نمیشه تو زمینه ی ارتباطات واینترنت مارو متحول کنه چرا اونی که مسئول اینترنت کل ایران هستو اخراج نمیکنن جاش یه ادم حسابی بیارن مارو نجات بده دولت عزیز مسئول عزیز خواهش میکنم به خواسته هامون احترام بزارید وضعیت اینترنت کشور نه فقط تهران همه جای نقاط ایران رادرست بکنید

  5. از شرکت فن اوا سرویس دارم.واقعا افتضاحه از همه لحاظ از همه لحاظ مثل سرعت و …..به نظر شما با امثال شرکتهای ارایه دهنده adslمثل فن آوا اگه بهترین اینترنت جهان را هم بدن به ایران چه چیزی نصیب ما میشه

  6. از شرکت فن اوا سرویس دارم.واقعا افتضاحه از همه لحاظ از همه لحاظ مثل سرعت و …..به نظر شما با امثال شرکتهای ارایه دهنده adslمثل فن آوا اگه بهترین اینترنت جهان را هم بدن به ایران چه چیزی نصیب ما میشه

  7. از شرکت فن اوا سرویس دارم.واقعا افتضاحه از همه لحاظ از همه لحاظ مثل سرعت و …..به نظر شما با امثال شرکتهای ارایه دهنده adslمثل فن آوا اگه بهترین اینترنت جهان را هم بدن به ایران چه چیزی نصیب ما میشه

  8. چرا اینترنت هست و اگر هست ، چرا کند ! یا محدود به دانلود تا میزان مشخص ؟ اصلا اگه قراره کند باشه یا گرون ! پس چرا هست ؟ اگه بده ! چرا داریم ؟ کلا ریشه کنش کنن بره کلی زرر داره سرطانه

  9. سلام
    به نظر من سیاست های کشور ما در همه چیزش کاملا شبیه به خودرو سازی هامو ن هست یعنی فقط کافیه چیزی دستش بیوفته اونوقت که هزار برابر می خواد ازش پول دربیاره گرچه آخرش بهشون میگی پول چی شد میگن نداریم
    مثلا عین این قضیه در گمرک کاملا مشهود هست کدوم کشور دارای ذخایر نفت گمرکش از نفت بیشتر پول درمیاره این قضایا فقط در مورد اینترنت نیست سر دراز دارد شما قیمت بسیار از وسایل رو در خارج کشور ببنید بعد با داخل کشور یه مقایسه بکنید جالبه که میزان درآمد مردم بیچاره ما تقریبا یکدهم کشور های توسعه یافته هست اونوقت از خدمات تا محصولات ضروی تقریبا همگی 3 برابر به بالا داره عرضه میشه
    در اخر به نظر من کیفیت زندگی در ایران بسیار پایینه قرار نیست ما همیشه خودمون رو با افغانستان وعراق مقایسه کنیم اگه این کارو بکنیم دقیقا میشیم مثل اونا آخه این کشور ها که کشور نیستند وقتی مسعولین انقدر حرف های بزرگ میزنن پس بهتره یکم بریم با کشورهای حتی در حال توسعه مثل مالزی خودمون رو مقایسه بکنیم ببنیم کجای دنیا هستم اگر هم فکر میکنن این جوری نیست پس بگن اینجا کجاست بریم به همه بگیم بابا ما عقب افتاده ای بیش نیستیم که حتی اینترنت درست هم نداریم
    به نظر من ایران هر چقدر در مساعل امنیتی خوب عمل کرده در مساعل رفاه مردم عقب افتاده هست اصلا رفاه رو نمیشه تواین کشور تجربه کرد تازه تهران رو نبینند پاتون رو از تهران بزارید بیرون ببنید شهردیگه چقدر افتضاح هست بعضی شهر ها بزور اسمش شهره باید میذاشتن دهات

  10. سلام. شماسایت سازطراحی سایت وفروش دامنه وهاست باکیفیت وامنیت بالاکه سالانه9یا10000تومن باشه مطمئن باشه میشناسید؟ پسوندکام هم میخام.خراب نباشه پشتیبانم داشته باشه خاهش میکنم من وبم حذف شده میخام سایت بزنم فقط سایت اونم ارزون چون میدونم ارزونشم هست.لطفاکمکم کنید.ممنونم

  11. اینترنت اسپانیا که زیاد اسم ورسم نداره قیمتش اینه فک کنم مال کره جنوبی یا مثلا همین کشوری که بهش میگن ملخ خور وسوسمار خور یعنی قطر یا امارات فک کنم باید میلیارد ها بپردازیم اگر این کسایی که مارو بیچاره کردن اینقدر می ترسن پس این همه ادعا برای چیه

  12. سلام دوستان، مدت 1 ماه هست از اسپانیا به ایران برگشتم… من در اسپانیا در استان Cantabria, santander زندگی میکنم آنجا قبل از اینکه تلفن ثابت بگیرید اول باید اینترنت بگیرید(فیبر نوری) بعد تلفن ثابت از روی خط اینترنت به شما داده میشه حتی گرفتن پکیجهای تلویزیونی فقط از طریق خط اینترنت امکان پذیر است تقریبا هیچ چیز نیست که بدون اینترنت باشد… من بعد 10 سال به کشورم برگشتم دیدم اینترنت ایران نه تنها تغیری نکرده بلکه دیگر از اینترنت نامحدود خبری نیست و دیگر همه چیز کیلوبایتی حساب میشود من واقعا شُک شدم هم از کیفیت اینترنت هم از قیمت آن… من برای اینترنت 120/120mbps (نامحدود) +تلفن و 800 کانال تلویزیونی از شرکت ono فقط 60 یورو ماهیانه میپردازم در ضمن سرعت تاخیر یا همان(ping) با سرور های گوگل 10 تا 30 ms هست که در ایران در زمانهای 6 تا 11 شب به 600 ms تاخیر هم میرسد… بنده تمام این مطالب را با شرکت مخابرات ایران درمیان گذاشتم. آنها در جواب به بنده گفتند برای استفاده اینترنتی شبیه به اینترنتی که در اسپانیا دارید باید ماهیانه 27،000،000 تومان پرداخت کنی…

  13. دوستان.بهترین کار اینه که اگه درست نشد… دیگه مردم اینترنت نگیرند تا این شرکت هایی که پول هنگفت میگیرند بفهمند0 که مردم وابسته اند. من خودم…اگر این اینترنت نامحدودم را محدود کنند… کلا اینترنتم را قطع میکنم.

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا