کاربرد نقش فناوری اطلاعات در برنامهریزی منابع سازمان(ERP)
نام نویسنده: اکبر احمدی – کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی
چکیده:
یکی از آخرین فناوریهای اطلاعاتی در زمینه تحول سازمانها سیستم برنامهریزی منابع سازمان (ERP=Enterprise Resources planning) است. هدف اصلی در این فناوری نفوذ اطلاعات در تمامی مراحل فعالیتهای یک سازمان بنگاه اقتصادی است. تا منابع مختلف بتوانند با یکدیگر و رعایت تبادلات منطقی بین هم، خروجی یکپارچهای را ارائه کنند. سیستمهای اطلاعاتی کارا و یکپارچه که بتوانند همه فعالیتها و وظایف موجود در یک سازمان را تحت پوشش قرار داده واطلاعات لازم و ضروری را به موقع در اختیار استفادهکنندگان آن قرار دهند. از ابزارهای مفیدی هستند که سازمانها بری افزایش قابلیتها خود، بهبود عملکرد تصمیمگیری بهتر و دستیابی به مزیت رقابتی از آن استفاده میکنند. در این میان سیستمهاس ERP از آخرین ابزارهای مدیریتی است که قادر است اطلاعات موجود در سازمان را با استفاده از IT در تمام حوزههای فعالیت سازمان به طور یکپارچه و منسجم جمعآوری کند و این اطلاعات و نتایج حاصل از آن در اختیار استفادهکنندگان آن در سطوح مختلف سازمان قرار دهند.
کلید واژه: فناوری اطلاعات، منابع سازمان، برنامهریزی، سیستم اطلاعاتی
مقدمه
سیستمهای برنامهریزی منابع سازمان یک روند تکامل شکل گرفتهاند، توسعه فناوریهای رایانه شکلگیر بازارهای جهانی و اهمیت یافتن زنجیره تأمین و ظهور سیستمهای یکپارچه در سازمانهای تولیدی مهمترین روندهای شکلگیری سیستمهای برنامهریزی منابع سازمان هستند.
تاریخچه بکارگیری سیستمهای مکانیزه در سازمانها به دهه ۱۹۶۰ میلادی برمیگردد. زمانی که اولین سیستمهای مکانیزه مالی و حسابداری در شرکتهای تجاری و صنعتی شکل گرفتند. به مرور با توسعه فناوریهای رایانه کاربرد فناوری اطلاعات در سازمان نیز با رشد رو به رو شده و سیستمهای مکانیزه عملیاتی در بخشهای مختلف سازمانها ایجاد شدند. در دهه ۱۹۷۰ میلادی سیستمهای اطلاعات مدیریت شکل گرفتند. این سیستمه با بهرهگیری از اطلاعات سیستمهای عملیاتی موجود اطلاعات و گزارشهای مدیریتی مورد نیاز مدیران را فراهم مینمودند. این سیستمها با ارائه اطلاعات مناسب مدیران را در ارزیابی کسب و کار خود یاری مینمودند. اطلاعاتی که این سیستمها ارائه مینمودند در تجزیه و تحلیلهای بودجه و هزینه مورد استفاده قرار میگرفت. با بهرهگیری از این سیستمها دادههای سازمان در حجم بسیار زیاد و در قالب سیستمهای پایگاه داده نگهداری شده و پردازش و تحلیل این داده در سرعتی بسیار بالاتر از پردازشهای دستی میسر میگردید.
۱٫ شکلگیری سیستمهای برنامهریزی منابع سازمان
د شکلگیری فرایند تکاملی بوده است. این سیستمها در واقع تکامل یافته سیستمهای عملیاتی هستند که در دهههای ۱۹۶۰-۱۹۷۰ میلادی توسعه یافتند سیستم برنامهریزی احتیاجات مواد یکی از سیستمهایی است که قبل از سیستمهای برنامهریزی منابع سازمان بوجود آمد. و مقدمهای برای ظهور سیستمهای برنامهریزی منابع سازمان بود. سرمنشاء سیستمهای برنامهریزی احتیاجات مواد و مکانیزاسیون فرایندهای مدیریت موجودی میباشد. توانایی این سیستمها در مدیریت مؤثر موجودی باعث شد که محدوده فعالیت این سیستمها تمامی منابع سازمان را تحت پوشش قرار دهد. به نحوی که امروزه فعالیتهای مختلفی از جمله برنامهریزی تولید و خرید و کنترل موجودی مدیریت هزینه برنامهریزی ظرفیت ومدیریت لجستیک در قالب سیستمهای برنامهریزی احتیاجات مواد صورت میگیرد. بکارگیری سیستمهای برنامهریزی اجتیاجات مواد باعث شد که جریان مواد در سازمانهای تولیدی تسهیل شده و زمانهای سیکل تولید و هزینه پشتیبانی مواد کاهش یابد. به علاوه ارتباطات بین واحدهای سازمانی بهبود یافته و یکپارچگی برنامهریزی ایجاد گردد. با توسعه مکانیزاسیون در کسب و کار سیستمهای برنامهریزی احتیاجات مواد متحول شده و سیستمهای برنامهریزی منابع تولید را ایجاد نمودند. این سیستمها به منظو برنامهریزی تمامی منابع مورد نیاز برای تولید مورد استفاده قرار میگرفت. با شکلگیری این سیستمها بخش عمدهای از فرایندهای کسب و کار از جمله برنامهریزی کسب و کار برنامهریزی عملیاتی و برنامهریزی فروش برنامهریزی تولید، زمانبندی تولید و برنامهریزی ظرفیت به صورت یکپارچه مکانیزه شدند. این سیستمها به منظور تهیه گزارشهای مالی – گزارشهای بودجه، گزارشهای فروش با سیستمهای مالی و حسابداری نیز مرتبط شدند. بسیاری از افراد معتقد هستند که بکپارچگی سیستمهای کسب و کار در قالب سیستم برنامهریزی منابع تولیدی سرآغازی برای شکلگیری سیستمهای برنامهریزی منابع سازمان میباشد.
تعریف سیستم برنامهریزی منابع انسانی
ERP یک راه راه حل سیستمی مبتنی بر فناوری اطلاعات است که منابع سازمان را توسط یک سیستم به هم پیوسته با سرعت دقت و کیفیت بالا در کنترل مدیران سطوح مختلف سازمان قرار میدهد تا به طور مناسب فرایند برنامهریزی و عملیات سازمان را مدیریت کنند.
ERP ترکیبی از انسان و فناوری و فرایندهاست. یک فرایند پیچیده است که در کشورهای در حال توسعه مانند چین که دارای سرمایههای فراوان و همچنین دارای باز مهندسی (مهندسی مجدد) فرایند کسب و کار زیادی است توسعه پیدا کرده است.
سیستمهای ERP در وا قع نرمافزارهایی هستند که دادههای موجود در سراسر یک سازمان را یکپارچه میسازند و در زمان مناسب در اختیار کاربرانی قرار میدهد که به آن نیاز دارند چنین سیستمی به تمامی افراد یک مجموعه اجازه میدهد، تا با هماهنگی با هم کار کنند. حتی اگر میان آنها مرزهای جغرافیای وجود داشته باشد. به این ترتیب ERP محیطی برای بهبود عملکرد تجاری و کسب مزیت رقابتی فراهم میکند.
۲٫ کارکردهای سیستم برنامهریزی منابع سازمان
به طور کلی نمی توان استاندارد ویژهای برای کارکردهای یک نرم افزار برنامهریزی منابع سازمان ارائه داد. چرا که اغلب به طور خاص برای هر سازمان تهیه میشوند و حتی در صورتی که ب فروش برسند نیاز به تغییر و هماهنگسازی با مؤسسه کسب و کار ویژه آن دارند. از این رو ممکن است بعضی از نرم افزارها که به عنوان بهترین گزینه برای برخی مؤسسه استفاده میشوند تنها بعضی از کارکردهای مطرح شده را در برداشته باشند و با اینکه برخی با داشتم تمامی کارکردهای مطرح باز هم در پاسخگویی و برآورده ساختن نیازهای یک مؤسسه ناتوان باشند. با این حال عمده کارکردهای برنامهریزی منابع سازمان را میتوان به شرح زیر دستهبندی کرد.
۳٫ توزیع و فروش
کارکردهای توزیع و فروش به دو گروه کلی زیر تقسیم میشوند:
الف: اتوماسیون نیروی فروش: کارکردهایی را برای انجام فرایندهای فروش- مانند مدیریت قرار داد، پیشبینی فروش و مدیریت سفارش، در اختیار سازمان قرار میدهد. تا با ارائه دسترسی بیدرنگ به اطلاعات فروش وظایفی چون ورود سفارش، تحویل و صدور صورتحساب و همگی بهبود یابند.
ب: مدیریت ارتباط با مشتری: ارتباطات میان مشتری و شرکت را شامل انتخاب محصول خرید و دریافت شکایات خدمات پس از فروش و بازاریابی به سوی یک سیستم تحت مدیریت سوق میدهد.
۲٫ برنامهریزی تولید: این بخش از نرم افزار با کاهش دورههای برنامه ریزی اطلاعات به روز و افزایش بهرهوری فرایندهای کاری قابلیت تحویل سریع را برای مؤسسه فراهم میکند. چنین شیوهای قابلیت به کارگیری در صنایع مختلف را داراست. یکپارچهسازی بخش پشتیبانی فروش با سایر بخشهای زنجیره تأمین این اطمینان را ایجاد میکند که کلیه تبادلات مربوط به فرایند پشتیبانی از تدارک مواد وانبارداری تا فروش و توزیع به شکلی تهیه و تنظیم شوند.
۳٫ تهیه تدارک مواد: بخش پشتیبانی تدارک که بعضاً با عناوین مدیریت مواد یا مدیریت انبار یا حتی مدیریت زنجیره تأمین نیز شناخته میشود. دامنهای وسیع از توابع یکپارچه را در اختیار دارد. که سبب بهینهسازی خرید مدیریت موجودی و عملیات انبار میشوند. سطح بالای اتوماسیون در این بخش انجام فعالیتهای زمانبندی همچون تعیین منبع بهینه تأمین تحلیل و محاسبه قیمت خرده فروشها، صدور سفارشهای خرید، مدیریت فرایند واگذاری اختیار برای تقاضای خرید و پردازش صورتحساب پرداخت را بسیار سادهتر میکند.
۴٫ مدیریت سازمان و منابع انسانی: این نوع کارکرد در برگیرنده توابعی نظیر مدیریت کارکنان پردازش وقایع تجاری، پردازش مدیریت سازمان، پردازش پرداخت مدیریت حقوق دستمزد است. برنامههای کاربردی گوناگونی در این بخش برای تسهیل وظایفی چون استخدام برنامهریزی توسعه کارکنان و ایجاد مشخصههای شغل و سیاههای تأیید صلاحیت طراحی میشوند.
۵٫ برنامهریزی و کنترل تجاری: این بخش دربرگیرنده کارکردهای کنترل هزینه تحلی سودآوری حسابداری مرکز سود و مدیریت هزینه است. بسته به نوع مؤسسه کنترل هزینه محصول شامل دو فرایند هزینهیابی سفارش محصول و کنترل موجودی هزینه است. هزینهیابی سفارش محصول و کنترل موجودی هزینه است. هزینهیابی محصول دربردارنده تخمین هزینههای مواد و یا هزینههای موجودی پیش از به جریان افتادن یک سفارش ساخت است. این بخش کاربردی ابزاری برای برنامهریزی هزینهها و تعیین قیمتهاست که هزینه کالاهای تولیدی و نیز کالاهای فروخته شده را برای هر محصول محاسبه میکند.
راهبرد انتخابی
این روش به شرکتهای بزرگ توصیه میکند. خیلی از فرایندها را بین بخشهایی مختلف ه اشتراک نگذارند بلکه در هر بخش نسخهای مجزا از ERP نصب شود و تنها از طریق برخی فرایندهای خاص (مانند نگهداری اطلاعات مالی) مشترک باشند این متداولترین راه است در این حالت هر بخش از سازمان نسخه خاص خودش از ERP را دارد. که سیستمی جدا یا پایگاه دادهای جداست. این سیستمها تنها از طریق به اشتراک گذاشتن اطلاعات لازم برای به دست آوردن تصویری کلی از کار همه واحدهای مؤسسه (مثلاً سود وا حدهای مختلف) به هم مربوط میشوند یا از طریق فرایندهایی که در همه بخشها تقریباً یکسان هستند (مثلاً مدیریت منابع انسانی) در این روش ابتدا یکی از بخشها که صبر و حوصله بیشتری دارد و در صورت پیش آمدن اشکال به اصل تجارت ضربه نمیزند برای راهاندازی یک سیستم آزمایشی انتخاب و پس از رفع نقایص ERP در این بخش کار روی بخشهای دیگر آغاز میشود. برنامهریزی برای این روش بلندمدت است.
یکی از مؤثرترین روشهای اجرای ERP استفاده از تجربیات شرکتهای موفق و پیشرو د راین زمینه است آشنایی با تجربیات صدها شرکت برتر در اقتصاد جهانی و به کارگیری هزاران روش و فرایند نوین موجب گشایش بسیاری از گرههای کنونی سازمانها و ایجاد روشهای جدید به منظور پیوستن به جمع پیش روان فناوری اطلاعات واستفاده کننده از فناوریهای مهندسی مجدد و سپس مدیریت روابط مشتری و برنامهریزی منابع سازمان میشود.
مزایای پیادهسازی سیستم برنامهریزی منابع سازمان
نخستین مزیتی که در کوتاهمدت و پس از پیادهسازی میتوان انتظار داشت کاهش هزینههای عملیات حسابداری و ثبت وقایع مالی هزینههای بازاریابی و پشتیبانی است. از دیگر مزایای به کارگیری ERP میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
۱٫ ایجاد یکپارچگی سازمانی از بعد اطلاعاتی و افزایش سازگاری در اطلاعات موجود در سازمان
۲٫ پیاده سازی برنامهریزی منابع سازمان با ایجاد ستون فقرات قوی از انباره دادهها، این سیستمها دسترسی بهتر و سریعتر به دادهها را برای مدیریت امکانپذیر میسازد و به این ترتیب مدیر میتواند برای تصمیمگیری سرعت به اطلاعات مورد نیاز خود دسترسی داشته باشد.
۳٫ افزایش شفافیت و ردگیری فرایند تولید برای مشتری افزایش قابلیت متناسب برای مشتری و تطبیق بیشتر با نیازهای وی و افزایش رضایتمندی مشتری در تمام فرایندهایی که وی با آنها درگیر است. از لحظه سفارش تا دریافت و حمل و نقل محصول از مزایای دیگر آن است.
مهمترین مزیت برنامهریزی منابع سازمان بهبود هماهنگی بین بخشهای سازمان و افزایش کارآیی فرایندهاست.
استاندارد سازی فرایند سازمانی براساس بهترین تجربیاتی که شرکتهای عرضه کننده نرم افزار از سازمانهای مختلف به دست آوردهاند.
امکان و یا تسهیل توسعه سیستمها و فناوریهای جدید از جمله تولید بهنگام توسعه زیر ساختهای لازم به منظور وارد شدن به بحث بازرگانی الکترونیک پشتیبانی از برنامهریزی استراتژیک از مزیتهای دیگر است.
سازگاری سیستم برنامهریزی منابع سازمان با تجارت الکترونیک
نرم افزارهای برنامهریزی منابع سازمان پیچیدهاند و برای استفاده عمومی ساخته شدهاند آنها فرض میکنند کسانی که سفارشها را پیگیری میکنند فقط کارکنان مؤسسه شما هستند که برای استفاده از این سیستم آموزش دیدهاند. امّا اکنون مشتریان و کارپردازان شما هم خواستار دسترسی به همان اطلاعات از طریق وب سایت شما هستند. چیزهایی مثل وضعیت سفارش، فاکتور و … یکی از مهمترین مشکلات یکپارچهسازی برنامهریزی منابع سازمان و تجارت الکترونیک این است که اینترنت هیچ وقت نمیایستند نرم افزارهای برنامهریزی منابع سازمان بزرگ و پیچیده هستند و به نگهداری احتیاج دارند. وصل کردن مستقیم سایت وب به ERP راه خوبی نیست. چون باعث میشود در مواقعی که ERP برای نگهداری و تعمیرات غیر فعال است وب سایت هم کار نکند. اغلب کهنهکاران تجارت الکترونیک ارتباط بین ERP برای نگهداری و تعمیرات غیر فعال است برنامه تجارت الکترونیک به کارش ادامه دهد. برای حل مشکلات این ارتباط نرم افزارهای میان افزار ایجاد شدهاند. این ابزارها نقش مترجم را ایفا میکنند. یعنی اطلاعات را از ERP میگیرند و آن را به فرمتی تبدیل میکنند که نرم افزار تجارت الکترونیک بتواند از آن استفاده کنند.
جایگاه ERP در لایههای نرم افزاری و سیستمهای اطلاعاتی
ERP ها بر پایه استفاده از سیستمهای مدیریت پایگاه دادهای رابطهای (RDBMS-Relational Database Management Systems) طراحی شدهاند این بدین معنی است که برای استفاده از ERP باید تمامی ساختارهای اطلاعاتی سازمان تعریف شده باشد و هیچ خلاء اطلاعاتی در لایههای سیستم پردازش، مبادلات سازمان وجود نداشته باشد. علاوه بر آن پیوستگی اطلاعات نیز وجود داشته باشد یعنی اینکه کیه بخشهای اطلاعاتی ERP باید تدارک دیده شود. و در آن صورت میتوان گفت ERP جز نرمافزارهای پایه برای تجارت الکترونیک است. ظاهر اینکه پایه و اساس سیستمهای درون سازمانی RSBMS ها هستند و ERP ها مجموعه فرایندهای سازمانی هستند. که براساس RDBMS ها تهیه و تنظیم شدهاند و در آنجا که فرایندها تقریباً در سازمانها و صنایع مشابه به صورت استاندارد و یکسان هستند. پس کمک بسزایی جهت رسیدن به این سازمانها به سیستمهای برون سازمانی SCM و CRM میکنند.
تفاوت سیستمهای اطلاعات مدیریت با سیستم برنامهریزی منابع سازمان
ERP را باید جدیدترین ابزار موجود تکامل یافته سیستمهای اطلاعات مدریت دانست و مبنای کارکرد آن را تفکر فرآیندی به جای ساختارهای وظیفهای توجه و تبدیل خواستههای مشتری به دادههای کمّی در جهت افزایش رضایت مشتریان عنوان کرد. ERP میکوشد تا تمام فرایندهای سازمان به صورت یکپارچه و با نگرش فرایندی با هم مرتبط باشند.
ERP علاوه بر یکپارچگی گزینههای برتر را نشان میدهد به همین دلیل غولهای نرم افزاری از تمامی مراحل همچون تولید و پخش و توزیع مثالهایی دارند که در نسخههای خود به سازمانها ارائه میدهند و فناوری از طریق این سیستمهای جدید نرم افزاری وارد سازمان میشود.
سیستم ERP به صورت کامل سطوح مختلف سیستمی سازمان را پوشش مدهد به این صورت که هسته مرکزی پوشش دهنده سطوح سیستم پردازش مبادلات و سیستمهای مدیریت است و ابزارهای تحلیل و تجزیه تجاری پوشش دهند. سطوح سیستمهای پشتیبانی از تصمیم و سیستمهای اطلاعاتی مدیریت اجرایی سازمان هستند. البته لازم به ذکر است که این تقسیمبندی چندان شفاف نبوده و مرز مشخصی بین این سطوح و دو بخش اصلی ERP قابل ترسیم نیست و همپوشانیهایی در این بین وجود دارد.
توسعه سیستمهای برنامهریزی منابع سازمان
توسعه اینترنتی تأثیر عظیمی بر جنبههای مختلف فناوری اطلاعات و از جمله سیستمهای برنامهریزی منابع سازمان گذاشته است. بنابراین سیستمهای ERP بیشتر مبتنی بر اینترنت شدهاند. در چنین محیطی (اینترنت) که دسترسی به منابع سیستمی از هر جا و در هر زمان امکانپذیر است. فروشندگان ERP نیز توانستهاند سیستمهای ERP خود را توسعه دهند و با بخشهای کسب و کار جدید از جمله مدیریت زنجیره تأمین مدیریت ارتباط با مشتری اتوماسیون نیروی فروش برنامه و نیروی زمانبندی پیشرفته هوش کسب و کار و قابلیتهای کسب و کار الکترونیک یکپارچه کنند.
راه حلهای مبتنی بر اینترنت سبب شده است که رضایت مشتریان فرصتهای فروش و بازاریابی افزایش و روشهای پرداخت بهبود یابد.
مفهوم فناوری اطلاعات (IT)
فناوری اطلاعات از دو واژه (information) یعنی اطلاعات و (technology) یعنی فناوری ترکیب یافته است . اطلاعات عبارت است از هر چیزی که با آن سر و کار داریم و ما را نسبت به حوادث، مسایل و موضوعات و امور مختلف یا افراد آگاه میکند. بین اطلاعات و داده یک تفاوت اساسی وجود دارد. در واقع حقایق و ارقام خام پردازش نشده را داده میگویند که برای کار تقریباً بیمعنی هستند.
مانند تعداد کارگران و تعداد ساعات کارکرد آنها. امّا وقتی دادهها مورد پردازش قرار میگیرند. تبدیل به اطلاعات میگردند که برای افراد مختلف معنادار میشوند.
بطور خلاصه میتوان فناوری اطلاعات را اینگونه بیان نمود:
فناوری جدید است که دستیابی، انتقال، ردازش، نگهداری و تبادل اطلاعات را آسان و به سهولت در دسترس انسان قرار میدهد که دارای ویژگیهای زیر میباشد:
الف: مواد اولیه آن دادهها و اطلاعات میباشد.
ب: موتور محرکه آن، رایانه، شبکههای الکترونیکی است.
ج: محصول نهایی آن، غیرقابل رؤیت و لمس ناشدنی است.
د: تولید آن محدود و به موقعیت خاص مکانی نیست.
ضرورت توجه به فناوری اطلاعات در امر آموزش
جهان امروز در موقعیتی به فعالیت خود ادامه میدهد که تغییرات سریع علمی و فناوری بر تمام جنبههای زندگی انسان عصر جدید تأثیر گذاشته است. چالشهای علمی، پیچیدگی مشاغل و سیستمهای ارتباطی آن چنان در حا تحولاند که دیگر نمیتوان با طرز تلقی گذشته و رویکردهای سنتی به فرایند تربیت نسل جوان اندیشمندت (تافلر، ۱۹۸۰) در کتاب موج سوم ضمن تحلیل مراحل تحول در تاریخ تمدن بشر به تحلیل آفرین مرحله از تحول، یعنی پیدایش عصر فراصنعتی میپردازد. عصری که از اواسط قرن حاضر شروع شد و با عصر اطلاعات را به ارمغان آورده است. مجموعه شواهد و نتایج آموزشی مؤید آن است که در آستانهی قرن بیست و یکم امکان ندارد. مفروضات گذشته که تعلیم و تربیت گذشته دیگر امکان حل مسایل عصر اطلاعات را ندارد و نمیتواند نسل جوان امروز را برای جهان پیچیدهای که در انظار آنهاست، آماده کند. که در عصر اطلاعات و دوره فراصنعتی انتقال اطلاعات بازسازی و بازآفرینی دانش به دلیل رخدادهایی همچون انفجار دانش، سرعت تغییر و تحول نظریههای علمی حضور ماشینهای هوشمند در عرصه تعلیم و تربیت از همه مهمتر پذیرش عدم قطعیت معرفت علم نه امکانپذیر است و نه چنین ضرورتی اساس میشود.
علاوه بر این تحقیقات علمی انجام شده بر افزایش بهرهوری آموزش از طریق غنیسازی محیطهای آموزش با استفاده از فناوریهای جدید تأکید دارد. همانطور که میدانیم امروزه اطلاعات نقش کلیدی در توسعه و پیشرفت جوامع ایفا میکند و در شرایط کنونی دستیابی به دانش نوین و مدیریت آن امکان توسعه و پیشرفت را برای اکثر جوامع فراهم نموده است. بنابراین زندگی در دنیای کنونی نیازمند آموزش و پرورش مبتنی بر دانایی، تحقیق و نوآوری است و استفاده از فنآوریهای جدید ارتباطی ما را در این امر یاری میکند، سبب عوامل زیر میشود.
۱٫ ارتقای کیفیت فرایند یاددهی – یادگیری
۲٫ ایجاد فرصتهای یادگیری برابر
۳٫ توجه به تفاوتهای فردی
۴٫ کمال بخشیدن به خود و محیط پیرامون میگردد.
بررسیهای اخیر فنآوری اطلاعات را یکی از عوامل تولید دانسته به منزله دارایی محسوب میکند به طوری که هزینههای مترتب بر آن نوعی سرمایهگذاری محسوب میشود. وقتی برخی آن را جز اصلی عوامل تولید میدانند به عبارت دیگر فنآوری اطلاعات را منبعی برای افزایش توان بهینهسازی عواملی چون نیروی انسانی ابزار سرمایه تلقی نمود، و نتیجهگیری میکنند که بدون این منبع ارزشمند عوامل مذکور به صورت استاتیک عمل خواهد کرد و حرکت پویایی نخواهند داشت.
نقش IT در شکست اغلب پروژه های برنامهریزی منابع سازمان
در سادهترین سطح ERP مجموعهای از بهترین عملیات برای انجام وظایف مختلف در سازمان است که این وظایف مثلاً شامل مالی تولید انبار است. برای اینکه از نرم افزار چیز بیشتر یبه دست آورید. باید افراد داخل سازمان خود را متقاعد به انطباق با روشهای کاری نرم افزار کنید. اگر افراد در بخشهای مختلف (که از ERP استفاده خواهند کرد) قبول نداشته باشند که روشهای کاری که داخل نرم افزار گنجانده شده بهتر از روشهای مرسوم و جاری است، در استفاده از نرم افزار مقاومت میکنند. و بخش فناوری اطلاعات را مجبور به تغییر نرمافزار به منظور تطبیق با فعالیتهای مرسوم و جاری خواهند کرد. اینجاست که پروژههای ERP دچار شکست میشوند و جنگهای درون سازمانی پیرامون نحوه نصب نرم افزار شیوع پیدا میکند. بخش IT درگیر تلاشهای گرانقیمت و طولانی برای سفارشیسازی نرم افزار میشود. تا خواستههای افراد میکنند. قدرتمند تجاری را برآورده سازد. این سفارشسازیها ماهیت اصلی نرم افزار را ناپایدار و نگهداری آن را نیز بعد از شروع به کار آن مشکل میسازند.
اما واحد IT بخوبی و بسرعت میتواند اشکالات را در بیشتر موارد حل کند و به علاوه تعداد کمی از شرکتهای بزرگ میتوانند از سفارشیسازی ERP امتناع کنند.
منبع : TMBA.ir