نام نویسنده: جواد زارعی
حتم دارم از شنیدن چنین عنوانی کلی تعجب کرده اید و حق دارید چرا که چنین اصطلاحی برای عموم کاربران چندان رایج نیست. اما سرور اینترنتی خانگی چیست؟درباره سرور خانگی پیشتر توضیحات مفصلی داده بودم و به اختصار می گویم که دستگاهی است از رده دسک تاپ ها که امکانات ویژه ای داشته و در چند مورد خاص مورد استفاده قرار می گیرد. اول اینکه اگر در منزل بیش از سه، چهار کامپیوتر مورد استفاده قرار می گیرد، به عنوان دستگاه مرکزی متصل به اینترنت و ارائه خدمات به دستگاه های دیگر استفاده می شود. دوم اینکه مرکزی قابل اعتماد برای ذخیره سازی فایل های مشترک مانند نرم افزارها، فیلم ها و گونه های دیگر است. از این رو می توان بسیاری از موارد امنیتی موردنیاز برای این قبیل دستگاه ها را به صورت متمرکز روی سرور خانگی پیاده کرد. سوم اینکه ارتباط میان دستگاه در یک محیط محدود یکی از راه های متداول فایل های آلوده به برنامه های مخرب مانند ویروس و کرم است. هنگامی که امر ارتباط میان دستگاه های داخل منزل با یکدیگر از طریق سرور مرکزی انجام گرفته و ارتباط با دستگاه های دیگر در خارج از خانه و البته دسترسی به اینترنت از طریق سرور خانگی صورت گیرد می توان به سهولت بر امنیت داده های تبادلی نظارت کرد. سرورهای امنیتی هویت مستقلی در شرکت ها و سازمان های بزرگ برای کنترل موارد امنیتی دارند. و اما بعد چنانچه یکی از مخاطبان بخواهد چنین سروری را تهیه کرده و در خانه مورد استفاده قرار دهد چه راهی را باید طی کند؟ پاسخ بسیار ساده است چرا که بسیاری از همین دسک تاپ های مرسوم را می توان با اندکی ارتقا به یک سرور خانگی قابل تبدیل کرد. از آنجا که امر پردازش بیشتر بر دوش دستگاه های متصل به سرور انجام می گیرد، استفاده از پردازنده های ارزان قیمتی چون Athlon 64، Athlon X2، Pentium Dual Core و برخی مدل های Core 2 Duo نیز امکان پذیر ات. البته اگر قرار باشد از این دستگاه به صورت مستقل نیز استفاده شود بد نیست از مدل های میان قیمت یعنی پردازنده هایی که بین 100 تا 150 هزار تومان قیمت دارند استفاده شود. به یاد داشته باشید که سرعت تبادل داده ها رابطه مستقیمی با توان ذخیره سازی دستگاه دارد. افزایش کیفی حافظه اصلی (RAM) بدون شک تاثیر بیشتری بر کارایی کل سرورهای خانگی نسبت به افزایش کیلویی توان پردازنده خواهد داشت. از این رو تاکید می کنم که ظرفیت حافظه اصلی دستگاه خود را حداقل تا سه گیگابایت افزایش داده و در صورت امکان از حافظه دو کاناله (Dual Channel) بهره بگیرید. اما نباید از کارایی هارددیسک ها غافل شد. امکان ثبت و ضبط سریع داده ها و نیز جست وجوی تیز و فرز و بسته بندی و تحویل درست و درمون داده های ذخیره شده تنها از عهده هارددیسک های سریع السیر برخواهد آمد. از این رو استفاده از تکنولوژی RAID0، RAID1 و در صورت امکان استفاده از RAID5 توصیه می شود. بسیاری از مادربوردهای کنونی به صورت پیش فرض از RAID0 و RAID1 پشتیبانی می کنند. تکنولوژی RAID0 متضمن سرعت بالا در ذخیره سازی و دسترسی به داده ها است و تکنولوژی RAID1 امنیت داده ها را تضمین می کند.
و آخر اینکه
بسیاری از مادربوردهای جدید از رابط شبکه گیگابیت استفاده می کنند که تاثیر قابل ملاحظه ای در تبادل داخلی داده ها دارد. حتی برخی گونه ها شامل دو رابط شبکه هستند که برای کاربردهای خاص مناسب هستند. اما این نکته را از یاد نبرید که پیاده سازی شبکه بی سیم مزایای فراوانی دارد که در فرصتی دیگر درباره آن صحبت خواهم کرد.
منبع : سرمایه
