نیازی به ادغام نیست
نام نویسنده: علی شميرانی
بزرگراه فناوری – از زمان درخواست دبیر شورای عالی IT و دستور رییسجمهوری برای ادغام شورایهای موازی در حوزه فناوری اطلاعات بیش از یک ماه میگذرد، اگرچه در ظاهر برای یکسره شدن تکلیف این شوراها در شورای عالی اداری زمانی معادل دو ماه در نظر گرفته شده است.
این در حالی است که بلافاصله پس از درخواست شورای عالی فناوری اطلاعات برای ادغام سه شورای به ظاهر موازی یعنی شورای عالی اطلاعرسانی، شورای عالی انفورماتیک و شورای عالی امنیت فضای تبادل اطلاعات (افتا) کارشناسان به دلایل مختلفی به مخالفت با این درخواست پرداخته و با استناد به مواد و بندهای مختلف قانونی و مقرراتی چنین تصمیمی را امکانپذیر ندانستند.
از سوی دیگر و در شرایطی که به پایان زمان ساماندهی به وضعیت شوراهای به ظاهر موازی فرصت اندکی مانده، دبیر شورای عالی IT به هیچوجه علاقهای به پاسخ به پرسش “تکلیف شورایهای موازی به کجا رسید” ندارد و در این مورد هیچ اظهارنظری نمیکند.
اما چند کلام با دبیر محترم شورای عالی فناوری اطلاعات.
بگذارید پس از این مدت یک بار دیگر و از زاویهای متفاوت به موضوع ادغام شورایهای به ظاهر موازی در حوزه فناوری اطلاعات کشور بپردازیم.
اول شورای عالی افتا. آیا این شورا پس از تاسیس تاکنون خروجی، طرح و یا برنامهای مدون در حوزه کاری خود ارایه داده است که به مرحله اجرایی نیز رسیده باشد؟ آیا اصولا کسی از مکان فیزیکی چنین شورایی اطلاع دارد؟ و بالاخره اینکه این شورا کجا ادعای تولیگری در حوزه فناوری اطلاعات کرده است؟
دوم شورای عالی اطلاعرسانی. این شورا که این روزها هنوز در صفحات IT رسانهها اخبار مربوط به آن را میخوانیم در واقع بهطور رسمی و در شرح وظایف جدید خود فعالیتی مرتبط با حوزه فناوری اطلاعات ندارد و به زودی شاید اخبار مربوط به شورای عالی اطلاعرسانی را باید در صفحات مذهبی و فرهنگی رسانهها خواند. لذا تصور میشود که همین میزان اخبار موجود از شورای عالی اطلاعرسانی در جراید IT به پشتوانه قبلی این شورا بازمیگردد لیکن فیالواقع ارتباط مستقیمی میان این شورای فعلی با حوزه IT دیده نمیشود.
سوم شورای عالی انفورماتیک. این شورا مطابق وظایف سنتی هشت سال گذشته خود همچنان مشغول ثبت نرمافزار و رتبهبندی شرکتهای انفورماتیک است. کما اینکه شورای مذکور نیز هیچگاه ادعای تولیگری نداشته و نکرده است.
از اینرو مشخص نیست چرا دبیر شورای عالی فناوری اطلاعات وقت و انرژی شورا را مصروف چیزی که تکلیف آن روشن و بلامانع است میکند. آیا بهتر نیست در جلسههای معدودی که با حضور ریاستجمهوری تشکیل میشود، موضوعات کلانتر و مهمتر برای پیشرفت کشور در دستور کار و تصمیمگیری قرار گیرد؟