همشهري آنلاين – وزنامه‌نگاري آنلاين به عنوان گزارشي از واقعيت‌هاي تعميم داده شده از طريق اينترنت، تعريف مي شود.استيويلوينگتن steve yelvington در وب سايت موسسه پوينتر در مورد”ناندو” نوشت:
ناندو ابتدا سايت خبري-حرفه‌اي ”wordwide” را بازگشايي كرد؛خيلي قبل از cnn ناندو در اوايل دهه 1990 به “nando land ” سرزمين ناندو، تبديل شد. بسياري از سازمان هاي خبري از جمله سازمان خبري آنلاين در درون ساير رسانه ها مستقر مي‌شوند.
اما استفاده از اخبار رسانه‌ها در اين نوع سازمان ها از راه هاي گوناگون صورت مي‌گيرد. برخي از سازمانهاي خبري به طور انحصاري و برخي ديگر به عنوان يك مجراي كمكي ا وب ، براي توليد محتواي خود استفاده مي‌كنند.
انجمن خبري آنلاين Online News Association در واقع، سازمان شاخصي است كه روزنامه نگاران آنلاين را با بيشتر از 800 عضو نمايندگي مي‌كند. اينترنت از راههاي مختلف؛ سازمان هاي خبري سنتي را به رقابت فرا مي‌خواند.
روزنامه‌ها ممكن است نتوانند از آگهي‌هاي طبقه بندي شده (نيازمندي ها) استفاده كنند. چرا كه آنها اغلب به جاي توجه به عامل جغرافيا، با سود هدف‌گذاري شده‌اند.
اين سازمان ها از مشاهده تيراژ واقعي و پايين كاربران اينترنت نگران مي‌شوند. زيرا كسب درآمد و سود با آگهي هاي وب‌سايت هاي خبري،گاهي اوقات به آن انداز كم است كه نمي‌تواند آن سايت را حمايت كند.
قبل از اينترنت، تكنولوژي و ساير عوامل، توجه مردم را به خود جلب مي كردند و آنچه در رسانه ها منعكس مي شد ،هر چند به صورت محدودتر ،مورد توجه بودند.
كار خارج از مطبوعات سنتي
اينترنت در واقع با مشاركت‌دادن هرچه بيشتر مردمي كه به طور طبيعي روزنامه‌نگار نيستند ، به وجود آمده است. مانند آنها كه بلاگرها، وبلاگها يا بلاگها را مي‌نويسند. روزنامه‌نگاران سنتي عموما به اين موضوع توجه ندارند كه بلاگرها روزنامه‌نگار نيستند و بايد با توجه به استانداردها و تمرين‌هاي حرفه‌اي كارشان را پيش ب‌برند.
از سال 2005 وبلاگ نويسي توجه زيادي را به خود جلب كرده و تاثير زيادي در هدايت مسير روزنامه‌نگاري داشته است. مانند بيان مشكلاتي كه به بخشي از برنامه تلويزيوني در مورد سرويس گارد ملي پرزيدنت بوش مربوط مي شد.
ساير ابزار مهم روزنامه‌نگاري آنلاين، ايجاد تريبون آزاد و فضايي براي بحث و ارتباط در اينترنت و مخصوصا ارائه نسخه هاي اينترنتي از رسانه‌هاي رسمي است. اين استفاده از اينترنت،درتمام دنيا فرصت بي‌نظيري براي ايجاد يك مكان ملاقات براي هردو طرف درگير در بسياري از برخودها شكل داده است.
عموما اين مساله ، فرصت قابل توجهي براي پيدا كردن اخبار و راه حل هاي جايگزين به وجود مي‌آورد. اما به اين ترتيب، اينترنت به ميدان مبارزه‌اي براي ابراز مخالفت بي‌پايان احزاب تحت عنوان “مبارزات آنلاين ” تبديل مي‌شود. بيشتر كاربران اينترنت موافق اين نظر هستند كه منابع آنلاين عموما كمتر غرض آلودند و بيشتر از رسانه هاي رسمي، حاوي مطالب سودمند و مفيدند.
اين ادعا اغلب به اين عقيده برمي‌گردد كه روزنامه نگاران آنلاين به طور انحصاري داوطلبان و افراد آزادي هستند كه براي فعاليت‌هايشان هزينه‌اي نمي‌پردازند و بنابراين به اخلاق جمعي و گروهي خاص وابسته نيستند. اما اخيرا تعدادي از تريبون هاي آزاد اينترنت به دليل وجود برخي تهديدها كه بسياري از كاربران آن را به عنوان شكلي از سانسور عقايد مي‌دانند به مدرن و مجهزكردن خود پرداخته‌اند. مهمترين اين تريبون ها بر منابع رسمي و گروهي مبتني بر پيام هيئت مديره بي بي‌سي متكي هستند.
برخي از روزنامه‌نگاران آنلاين علاقه‌مند هستند كه در درازمدت بتوانند جايگزيني براي جزيان اصلي رسانه ها ايجاد كنند. برخي تريبون هاي مستقل و ميزهاي بحث و بررسي به سطحي از محبوبيت قابل مقايسه با آ‍ژانس هاي خبري مانند روزنامه‌ها و ايستگاههاي تلويزيون دست يافته‌اند.
جريان هاي قانوني
مشكلي كه با روزنامه‌نگاري آنلاين در ايالت متحده (دربسياري از ايالت ها) نمود مي‌ياد اين است افرادي كه تنها آثارشان را روي وب قرار مي‌دهند از حقوق اوليه‌اي كه به يك گزارشگر مطبوعات سنتي يا رسانه‌هاي تلويزيوني تعلق مي‌گيرد، برخوردار نيستند.
يكي از نتايج اين مسئله ، آن است كه روزنامه‌نگاران آنلاين، برخلاف روزنامه، خيلي بيشتر براي آن چيزهايي كه مورد افترا قرارمي‌گيرند ، مسئول هستند.
اگرچه در كاليفرنيا ، حمايت از منابع بي‌نام براي هردو نوع روزنامه نگاري به رسميت شناخته شده و قانونمند شده است. اما در كانادا، ابهام بيشتري در اين مورد وجود دارد.
قانون افترا در كانادا، امكان طرح شكايت را حتي اگر اظهارات نادرستي در مورد واقعيات بيا نشده باشد فراهم مي‌آورد. اين مسئله حتي در مواردي كه موضوع به عامه مردم نيز مربوط باشد صدق مي‌كند. در British Columbia كه اقامه دعوا در دادگاه ها عليه سايت‌هاي خبري آنلاين به طور گسترده دنبال مي‌شود براساس نظر ميشل گيست Michael geist –كه مقالات حقوقي مي‌نويسد- چندين مورد حكم درباره جريان هاي مهم و كليدي روزنامه‌نگاري آنلاين صادرشده است. از جمله، حزب سبز كانادا از يك سرمايه‌دار كانادايي به نام واين كروكس (Wayne crooks) – به دليل طرح دادخواستي مبني بر خسارت هايي كه يك سرويس خبري آنلاين با انتشار نامه‌هاي استعفاي او از حزب برايش به وجود آورده بودند – حمايت كرد و به كاربران اجازه دد شكايت هايشان را از روزنامه نگاران آنلاين به طور خلاصه بيان كنند.
او دسترسي به همه منابع بي‌نام را كه در اطلاعات داخلي تاييد شده‌اند درخواست كرده بود كه ميشل گيست معتقد بود حداكثر پيش‌داوري را در روزنامه‌نگاري آنلاين نسبت به او داشته اند. طرح دعوي ” كروكس در برابر سياست هاي باز ” توجه بي‌بي‌سي و روزنامه‌هاي مهم را به خود جلب كرد. شايد به اين دليل كه اين عنوان، خيالي به نظر مي‌رسيد. “كروكس” همچنين به طرح مطلبي در سايت كه نام گروه كروكس براي متحدانش را داشت، اعتراض كرده بود.
برخي از متخصصين مثل مايك گادوين معتقدند كه قانون افترا به طور كلي با روزامه‌نگاري آنلاين ناسازگار است و بايد حق پاسخگويي نهايتا جايگزين آن شود. درغير اين صورت، تفسير حوادث در مكان هايي كه افترا باعث ايجاد حقوق بسياري براي شاكي مي شود و يا به صلاحيت‌هاي ديگر تعلق مي‌گيرد ، بيشتر به طور ناشناس است.
در نتيجه ، افراد حقوق و راه حل ها را از دست مي‌دهند به دليل اينكه يك عده ثروتمند انگشت شمار كه از امكانات برخوردارند به دلايل واهي شكايت مي‌كنند كه به آنها افترا زده شده است. “جنيفر جانوسكا” و ساير مفسرين قانوني، در حالي كه با محافظت از ناشراني كه فقط ميزبان روزنامه‌نگاران هستند، گاهي بر اين موضوع تاكيد دارند كه فن‌آوري هاي گمنامكننده فقط باعث ايجاد افترا نمي‌شود بلكه تخلفات خيالي نيز به وجود مي آورد. بنا بر اين اگر ساير حقوق از دست بروند ، بايد از اين تكنولوژي اجتناب كرد.
جمع آوري خبر
اينترنت همچنين مواردي مانند جمع آوري كنندگان خوراك هاي خبري شخصيت‌گرا را پشنهاد و معرفي مي‌كند كه در هنگام انتقال خبر از سايت‌هاي خبري مختلف به يك سايت هماهنگي لازم را ايجاد مي‌كنند.
يكي از مشهورترين جمع‌آوري كنندگان خبر ، گوگل خبري است. ساير جمع اوري كنندگان خبر شامل News feedmaker.com و Topix.net مي شود.
اما برخي از مردم خبرهاي كاملا شخصيت محور (داراي ارزش هاي خبري شخصيتي) را به عنوان خبرهاي زيان‌آور مي‌شناسند. براي مثال ، مقداري از ترس مردم در اين زمينه به اين برمي‌گردد كه آنها اين نحوه برخورد ها را عامل محدود شدن دسترسي به خبرها مي‌دانند
