نام نویسنده: اينديپندنت نيوز
بخش مقاله آى تى ايران – فيونا، 30 ساله، مدير فروش و ساكن ايرلند شمالى گفته است: «دو سال پيش، آن هنگام كه لكه‌هاى ناآشنايى در اطراف چشم چپ خود ديدم، بر آن شدم تا علت مشكل جديد پوستم را در اينترنت پيدا كنم. يك سايت اينترنتى، لكه‌هاى پوستم را گونه‌يى از سرطان معرفى كرده بود. بنابراين بى وقفه با دكتر عمومى خود تماس گرفتم و قرار ملاقات گذاشتم. دكتر باور داشت كه هيچ مشكل قابل توجهى وجود ندارد و لكه‌ها به خودى خود ناپديد خواهند شد.»»
«حتما فكر مى‌كنيد اين اتفاق به خوشى به پايان رسيد. اما اينطور نبود. پس از آن، مرتب در خود بيماريهاى جديد كشف مى‌كردم. يك‌بار كه به شدت خسته شده بودم احساس كردم ضربان قلبم نيز ناهماهنگ شده است. باز در اينترنت به دنبال پيدا كردن نشانه‌هاى بيمارى جديدم بودم و براى دومين بار با پزشك خود قرار ملاقات تنظيم كردم. دكتر من اعتقاد داشت كه نه تنها مريض نيستم بله از بسيارى از مردم زمين نيز سلامت‌تر هستم.»
پس از آن فيونا به انجمن حفظ سلامتى آن لاين پيوسته و عضو نامه‌ى خبرى پزشكى شده است. تعداد چشم‌گيرى از مردم ، تنها با يك كليك در پشت رايانه، به دنبال پيدا كردن بيمارى خود هستند. فيونا نيز درشمار اين گروه كه دست خوش ره آوردى شده‌اند كه تكنولوژى بالاى امروزى برايشان به ارمغان آورده، قرار گرفته است.
بررسى‌ها نشان مى‌دهد بيش از يك سوم بيمارانى كه به پزشك‌هاى عمومى مراجعه مى‌كنند، مشكل فيزيكى نداشته و 5 درصد از آنها باور دارند كه از شرايطى رنج مى‌برند كه در حقيقت اين طور نيست .چنين خاطر پريشى در مورد سلامتى( گونه‌ى امروزى و جديد خود بيمار انگارى) به دليل اطلاعات پزشكى گسترده‌يى است كه مردم در دست دارند.
در مدت شش ماه، فيونا ده بار براى بيماريهاى گوناگون، پزشك خود را ملاقات كرده است. سرانجام سخنان دكتر او را آرام كرده و خاطر پريشى بيمار را تنها به علت ترس از بيمارى دانسته است. پر بى‌جا نيست كه بدانيد پس از اين اتقاق‌ها علاقه‌ى شديد فيونا به سايت‌هاى سلامتى كاسته نشده است. اگر چه، اكنون فقط سه بار در هفته و تنها براى دوستان و خانواده، در اينترنت جستجو مى‌كند.
دكتر ريچارد استرن، مشاور روانشناس در يك بيمارستان معروف كه در بررسى‌هاى انجام شده در اين زمينه فعاليت مى‌كند، در اين باره گفته است،:« بيشتر افراد به دليل يادداشت‌هايى كه در اينترنت و مجله‌هاى گوناگون خوانده‌اند، وحشت بيمارگونه‌يى در باره‌ى سلامت خود داشته و همواره به اين موضوع فكر مى‌كنند. مقالات و نوشته‌هاى بيشمارى در اين باره نوشته شده است كه پس از خواندن آن، افراد به اين باور مى‌رسند كه بيمارى جديدى را در خود كشف كرده و تمامى نشانه‌هاى آن را دارند.»
« بدون ترديد، بدور نگه داشتن مردم از بدگمانى در باره‌ى سلامتى، كار دشوارى است. افزون بر اينترنت، تلوزيون و روزنامه‌ها نيز، بيشتر بر موضوع سلامت بودن تاكيد كرده و بخش چشم‌گيرى از مطالب خود را به نشان دادن را‌هاى سلامت زيستن، اختصاص داده‌اند. براى مثال هفته‌ى گذشته يكى از مجله‌هاى معروف با مقاله‌يى در مورد حساسيت شروع شده و مطالب زيادى در اين زمينه به خوانندگان نشان مى‌داد. از همه خواستم كه مجله را مطالعه كنند، البته به شرطى كه پس از آن در خود حساسيت پيدا نكنند و به اين باور نرسند كه دست كم يك نوع حساسيت دارند.»
بايد گفته شود كه اينترنت مكانيست كه در آن تصورات ما منتشر مى‌شود. هيچ كس به درستى نمى‌داند كه چندين سايت، خود را وقف خبررسانى در زمينه‌ى سلامتى كرده‌اند. نشان دادن آمار دقيق در اين زمينه كاريست نا ممكن، اما برآورد مى‌شود كه اين تعداد افزون بر 150000 ساي باشد و سايت‌هاى يادشده، هر ماه بيش از 3000000نفر بازديدكننده دارند.
فيونا گفته است كه پيدا كردن مطالب خوانده شده در بدن و پيدا كردن بيمارى در خود بسيار ساده است. در مطالعاتى كه يك موسسه‌ى پژوهشى سال گذشته در امريكا انجام داده است، نشان مى‌دهد كه بيش از 109 ميليون نوجوان ( 78 درصد جمعيت امريكا)، دست كم يك بار در طول 12 ماه گذشته در اينترنت براى به دست آوردن اطلاعات جديد پزشكى، جستجو كرده‌اند، درخور توجه است كه تعداد يادشده دوبرابر آمار به‌دست آمده در سال 1998 بوده . دو سوم از افراد بالا اقرار كرده‌اند كه مرتب در اينترنت سير كرده و به دنبال خبرهاى جديد پزشكى، نشانه‌ه بيمارى و سلامت عمومى بوده و به عبارت ديگر اين افراد تا حدودى دچار خود بيمار انگارى هستند.
پرفسور ريچارد ميون، مشاور روانشانس در انجمن پزشكى آكسفورد در اين باره بيان كرده است كه نگرانى اندك در مورد سلامتى، امريست همگانى و بيشتر مردم از مشاهده‌ى عملكردهاى جديد و ناشناخته‌ى بدن خود و برخى علائم بيمارى به فكر فرورفته و نگران مى‌شوند. اگرچه بيشتر بيماران پس از تشخيص پزشك و شناخته شدن بيمارى خرسند هستند، اما اين موضوع ذهن آنان را ترك نكرده و همواره درپى كشف مشكل خود بوده و به راه‌هاى ديگرى متوسل مى‌شوند و گاهى به خودى خود، بيمارى جديد را تشخيص مى‌دهند. پرفسور ميون افزوده است كه نبايد نظريه‌هاى آنان را به اين علت كه آنان متقلب هستند رد كرد. در حقيقت بيماران به خاطر برخى از نشانه‌هاى زود گذر و مبهم مانند تپش قلب، حساسيت، دردهاى شكمى و تنگى نفس، كه مى‌توانند ردپاى مشكلى در بدن باشند، به پزشك مراجعه مى‌كنند.
بى‌جا نيست اگر دل‌نگرانى مردم در مورد سلامتى خود را به دليل ترس از بيمارى و خودبيمار انگارى بدانيم. در برخى موارد آنان چنان باور دارند كه بيمار هستند و هنگامى‌كه پزشك از خوب بودن جسمشان صحبت مى‌كند، نااميد شده و به پزشك ديگرى مراجعه مى‌كنند و تا جايى بيمارى خود را دنبال مى‌كنند كه در نهايت به آن دچار شوند.
افرادى كه واقعا نگران و ناراحت نشانه‌هاى ناشناخته در بدن خود هستند، بايد باور نادرست خود را درباره‌ى بيمارى‌ها تغيير دهند.
پرفسوى ميون باور دارد كه به راحتى نمى‌توان به بميار گفت كه نخست بايد به روانشناس مراجعه كند و مشكل او فيزيكى نيست. بيشتر اوقات مشكل آنان به دليل برداشت نادرست از يك حس درد جزعى است كه علت آن نيز آشكار و قابل توضيح دادن است. اگر به بيماران كمك كنيد كه اين موضوع را باور كنند، آنان را در مسير بهبودى قرار داده‌ايد.
