بخش مقاله ITiran – شنبه بعداظهر است و “آرت اسليتر” روى صندلى خود در کنار پنجره يک کافه اينترنتى نشسته است. او يک کارت باريک را بر کناره “لب تاپ” مى کشد. که اين کارت براى دريافت سيگنال هاى بى سيم استفاده مى شود ، يک آيکون در پايين پنجره باز مى شود و اسليتر روى آن کليک مى کند تا از اين طريق به سيگنال هايى که از کافه Dupont Circle در فاصله 20 پايى از اين محل ارسال مى شود، وصل شود. به اين ترتيب او ميتاند با يک خط سريعتر از خطوط خانگى اش از اينترنت استفاده کند.
خارج از اين محوطه “مت اونيل” در حال انتقال و جابه جايى فايل هايى روى همين امواجى است که اسليتر از آن ها استفاده مى کند.خيلى از کافه ها در اين ناحيه چنين ارتباطات بى سيمى را برقرار مى کنند. اين تکنولوژى در 145 کافى نت در اين منطقه گسترده شده است.
در منطقه کوچک “ليز بورگ” در40 مايلى مرکز شهر، لورى و ريچ دونهام قصد دارند که يک سرويس اينترنتى بى سيم را در پشت بام خانه خود ايجاد کنند تا همسايه ها از آن استفاده کنند.
شبکه بى سيم که در حاضر چنين عموميتى يافته ده سال قبل اصلا و با هيچ قيمتى قابل دستيابى نبود. پنج سال قبل تنها در بازار و فروشگاه هاى وسيله اى ارزان قيمت براى کامپيوترهاى شبکه براى مصرف در کلاس هاى درس يا کامپيوترهاى شخصى وجود داشت.
ولى wi-fi ( کوتاه شده نام Wireless fideli ) در خيلى جاهاى ديگر مورد استفاده قرار مى گيرد. اين وسيله در ابتدا به عنوان يک جانشين براى شبکه هاى سيمى مورد استفاده قرار مى گرفت ولى به مرور به وسيله اى تبديل شد که بتواند مرزهاى اينترنت را بشکند.
wi-fi توانسته يک وب قابل رويت از شبکه هاى بدون سيم در منطقه واشنگتن ايجاد کند که اجازه دسترسى آسان به اينترنت را به هر کسى که سخت افزار لازم را دارد، مى دهد.
بر اساس آمارها تعداد نقاطى که از سرويس wi-fi استفاده مى کنند طى سال گذشته چهار برابر شده است.
اين سرويس و نصب آن در منزل خيلى ساده است. تنها يک دکل مخصوص شامل يک نقطه دستيابى ( access point ) با قيمت 100 دلار يا کمتر به اضافه يک دستگاه گيرنده (Receiver) با قيمت 50 دلار در هر کامپيوترمورد نياز است .
نقطه دستيابى از يک پهناى باند مشخص استفاده مى کند و يا اينکه از ارتباط اينترنتى از طريق تلفن بهره مى گيرد و اين قابليت خود را با هر کامپيوترى که در مجموعه قرار گرفته به اشتراک مى گذارد.
خارج کردن wi-fi از خانه و ايجاد دسترسى اينترنتى براى افراد ديگر به چندين تغيير نياز دارد. گاهى اوقات آنتن wi-fi بايد به پشت بام ها انتقال داده شود تا سينگال ها بتوانند مسافت بيشترى را طى کنند، البته با کمک ساير آنتن هايى که بر روى ساختمان هاى نزديک قرار دارند.
شرکت هايى که اين گونه سرويس ها را شارژ مى کنند و تمايل ندارند که امواج هوايى مورد استفاده سايرين قرار گيرد بايد يک نرم افزار در سيستم خود تعبيه کنند که دسترسى مشترکان را کنترل کند.
سرويس هاى پولى wi-fi همچنين ممکن است با ” يک نرم افزار شبکه خصوصى” امنيت بيشترى را ايجاد کنند. اين نرم افزار در عين حال به کم شدن ترافيک شبکه کمک مى کند.
خيلى از شرکت ها بر اين باورند که مى توانند از اين امر سود زيادى ببرند حتى در زمانى که بعضى از آن ها در اين تلاش شکست خورده اند.
تجارت مشهور wi-fi شامل شبکه هاى کافى نت ها، هتل ها و فرودگاه هاست که اين سرويس را به مسافران تاجر و متعادان اينترنت که نياز به اشتراک دائمى دارند که در خارج از خانه هم بتوانند از آن استفاده کنند ، ارايه مى کنند. بعضى ها براى راه اندازى به آن نياز دارند مانند بى سيم بوئينگو، شبکه هاى cometa ، تکنولوژى هاى wayport و wise در حالى که سايرين مثل موسسه تلفن بى سيم تى موبايل در آمريکا از wi-fi به عنوان يک ضميمه براى سرويس هاى موجود استفاده مى کنند.
سال گذشته wayport ، wi-fi را در 30 هتل واشنگتن نصب کرد و شاهد دو برابر شدن ترافيک در واشنگتن و سراسر کشور بود. به طور متوسط 8/9 دصد مسافران ساکن اين هتل ها از سرويس بى سيم استفاده مى کنند که اين ميزان از 25 درصد استفاده در منطقه سانفرانسيسکو پايين تر و بالاتر از متوسط 6 درصد کل آمريکا است.
Way port حدود 170 هزار مشترک روزانه و يا ماهانه دارد و احتمالا مى توانند در مدت زمان چند ماه هزينه هاى پرداخت شده را پرکند. قيمت ها از 95/6 دلار براى يک بار استفاده در يک فرودگاه تا 95/49 دلار براى يک ماه سرويس نامحدود براى هر مشترک تفاوت مى کند.
تکنولوژى هاى wise تلاش زيادى مى کند تا منطقه واشنگتن را با سيستم wi-fi بپوشاند ، تاکنون 50 مرکز در مکان هايى از بالتيمور – فرودگاه بين المللى واشنگتن- گرفته تا کلوپ شبانه زانزيبار در جنوب غربى از اين سيستم استفاده مى کنند.
Wise در سال 2001 تاسيس شده و اکنون بيش از 2200 کاربر دارد و حدود ده درصد در ماه رشد مى کند. البته اين کمپانى تمايلى به گسترش خارج از واشنگتن ندارد . هدف اصلى آنها اين است که تعداد کاربران خود را تا پايان سال دو برابر کنند.
يک مجموعه از شرکت ها که بيشتر کمپانى هاى محلى کوچکتر هستند از wi-fi براى انتقال اينترنت سرعت بالا به مناطقى که دسترسى آنها به اينترنت کند است استفاده مى کنند.
“تورى دونهام” در ماه جولاى گذشته سرويس اينترنت بى سيم استرافورد شرقى (LLC) را در خارج از ليزبورگ تاسيس کرد.اين درست در زمانى بود که نه مودم کابل و نه خطوط اشتراک ديجيتالى در محل سکونت او پاسخ گو نبودند.
بعد از دادن اعلاميه به همسايگان او و شوهرش ماريچ دريافتند که سود مالى اين کار مى تواند پاسخگوى نيازهاى آنان باشد. آنها آنتن هاى مخصوصى را بر روى پشت بام تعبيه کردند و اکنون با 45 دلار در ماه به سى همسايه خود ( که در شعاع يک مايلى خانه آنها هستند) اينترنت مى دهند.
LLC همچنين wi-fi را به مناطقى که دسترسى سرعت بالا به اينترنت ندارند مى فروشد. موسسه بالتيمور از آنتن هاى با قدرت بالا براى ارسال ارتباط اينترنتى بى سيم از طريق ساختمان هاى مسکونى و خانه ها و اخيران مرکز آتش نشانى شهر بالتيمور استفاده مى کند.
” ليس والتر” رييس موسسه مى گويد:” ما در لبه منفعت زيادى هستيم ” حتى شکست هم مى تواند براى اين موسسه يکساله نقطه عطفى باشد.
چند موسسه ديگراما به اين صورت موفق نبوده اند. ارتباطات بى سيم نه تنها wi-fi بلکه به صورت کلى براى خيلى از آن ها پرسود نبوده است.
به گفته مدير اجرايى يکى از اين موسسات کمپانى هايى مثل موبايل استار و متريکم به يک دليل مشخصى از دور تجارت خارج شده اند و آن هم اين است که بازار جاى کافى براى آنها نداشته است.
هنوز مشخص نيست که چند کاربر لب تاپ از اين سرويس استفاده پول پرداخت مى کنند.
به گفته يکى از صاحب نظران سوال اين نيست که آيا مرم استفاده خواهند کرد يا نه. بلکه سوال اين است که آيا بازار ظرفيت کافى براى اين تجارت دارد يا نه.
در ماه فوريه شبکه نيويورکى “يولتاگ” تعطيل شد چون نتوانست کاربرهاى کافى را به خود جذب کند. اوايل اين ماه ، تى موبايل ، شرکت نصب سرويس بى سيم در فروشگاه ها قيمت هاى خود را از 25 سنت در دقيقه به 10 سمت تغيير داد. يک دليل مى تواند اين باشد که خيلى از جاها از اين سرويس تقريبا مجانى استفاده مى کنند.
“چو” صاحب يک کافه اينترنتى مى گويد هيچ وقت پرداخت مبلغ شارژ برايش خيلى مهم نبوده است. وى مى گويد که از طريق فروش ساندويچ و قهوه مى تواند دو برابر اين مقدار ( 70 دلار در ماه ) را کسب کند .
او مى افزايد که اين شبکه حتى عاملى شده که مردم بعد از ظهرها به کافه بيايند و يک فنجان قهوه بنوشند.
منبع : واشنگتن پست
