به گفته معاون وزیر ارتباطات، دولت به جای وام به استارتاپها به سرمایهگذارهایی که حاضر به سرمایهگذاری جسورانه هستند؛ وام دهد و استارتاپها به جای وام از سرمایهگذاری جسورانه استفاده کنند.
امیر ناظمی، رئیس سازمان فناوری اطلاعات تاکید کرد: «سیاستهای توسعه نوآوری همواره در لبه مرزی است که یک سوی آن کاهش مداخله دولت است و سوی دیگر آن نیاز به پشتیبانی دولتی برای کاهش ریسکی که در نوآوری همیشه نهفته است، به همین دلیل هم سیاست نوآوری کار سادهای نیست.»
وی با بیان اینکه این موضوع در سیاست تامین مالی نوآوری پیچیدگی دوچندان دارد، افزود: «تامین مالی مستقیم دولتی میتواند پر از فساد باشد؛ خصوصا وقتی ارزیابیهای انسانی جایگزین معیارهای عینی و شفاف شود. از سوی دیگر تامین مالی با استفاده از برخی از روشها مانند وام دادن نیز اساسا برای استارتآپها روش مطلوبی نیست. در حقیقت بهتر است استارتآپها از سرمایهگذاری جسورانه به جای وام استفاده کنند. بر این اساس سیاستهای تامین مالی غیرمستقیم اهمیت پیدا میکند.»
معاون وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با بیان اینکه یکی از روشهای سیاست تامین مالی غیرمستقیم این است که دولت به سرمایهگذاری که حاضر به سرمایهگذاری جسورانه میشود، وام ارزانقیمت پرداخت میکند، گفت: «در این طرح که در سازمان فناوری اطلاعات ایران و بر پایه وام وجوه ادارهشده طراحی شده است، اتفاقهایی رخ میدهد، از جمله اینکه دولت به جای دخالت کردن در بازار و راه انداختن هزار کارگروه تشخیص و ارزیابی، در واقعیت ارزیابی و انتخاب را به بخش خصوصی واگذار میکند. در این وضعیت دولت تشخیصدهنده ناواردی که پتانسیل فساد دارد دیگر نخواهد بود.»
ناظمی ادامه داد: «اتفاق دیگر این است که دولت همه پول سرمایهگذار را وام نمیدهد، بلکه ۵۰ درصد آن را میدهد و اسناد واریز نیمی دیگر به حساب سرمایهپذیر را پیش از دادن وام دریافت میکند. به این ترتیب کسی بیهوده وارد این بازی نمیشود. در اتفاقی دیگر، دولت تنها به سرمایهگذاران حرفهای (یعنی شرکتهای سرمایهگذاری جسورانه رسمی) وام میدهد، تا کسانی که صرفا به دنبال پول دولت هستند وارد بازی نشوند.»
وی درباره اتفاقی دیگر از تامین مالی غیرمستقیم توضیح داد: «دولت تنها به شرط سرمایهگذاری جسورانه وام میدهد؛ به همین دلیل قرارداد رسمی میان سرمایهگذار و سرمایهپذیر باید برای دریافت وام ارائه شود تا ریسک هرگونه تبانی افزایش یابد و همچنین سرمایهگذار اصول سرمایهگذاری و ریسک را میپذیرد. همچنین ریسک سرمایهگذار کاهش مییابد؛ چون وام دادهشده دارای تنفس یکساله است و با سود پنج یا ۹ درصد که بسیار پایینتر از نرخ تورم و سود بانکی است. همچنین زمان بازپرداخت نیز چهار ساله است و این فاصله پنج ساله در عمل زمان کافی به بازگشت میدهد. دیگر اینکه دولت مستقیما دست به سرمایهگذاری نمیزند و به این ترتیب هم میزان مداخله دولت کاهش مییابد و هم رقیب بخش خصوصی نمیشود. مشارکت با رویدادهای شناسایی و معرفی طرحهای نوآورانه بر اساس دلایل بالا طراحی شده است.»