کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا (FCC) اخیرا چراغ سبز خود را به درخواست آمازون برای پرتاب بیش از 3000 ماهواره این شرکت به مدار زمین نشان داد.
این در حالی است که نگرانی‌ها‌یی در رابطه با ایجاد صورت‌ها‌ی فلکی متشکل از هزاران ماهواره، ذهن بسیاری از کارشناسان و علاقه‌مندان را به خود مشغول کرده است. با این حال، تاییدیه FCC روز گذشته صادر شد و آمازون می‌تواند در قالب پروژه Kuiper خود تعداد 3226 ماهواره را به مدار زمین ارسال کند.
پروژه مذکور به منظور ارائه اینترنت ماهواره‌ای به ساکنین زمین از سوی آمازون و جف بزوس، مرد همه‌کاره این شرکت دنبال می‌شود. آمازون قصد دارد تا سال 2026، نیمی‌از ماهوارههای مدنظر خود را در مدار زمین مستقر کند و مابقی ماهواره‌ها را تا سال 2029 عازم فضا کند.
سازمان FCC در این خصوص عنوان کرد: ما به این جمع‌بندی رسیدیم که کاربردهای پروژه Kuiper می‌تواند منجر به افزایش میزان دسترسی مردم جهان به اینترنت شود و ارتباط اینترنتی پرسرعتی را از طریق سیستمی تایید شده به شهروندان، دولت‌ها و کسب وکارها ارائه دهد.
پروژه Kuiper تلاشی است از سوی آمازون و جف بزوس برای ورود به رقابت در حوزه اینترنت ماهواره‌ای یا فضایی که شرکت اسپیس ایکس و پروژه استارلینک، جزو پیشگامان محسوب می‌شوند. از جمله شرکت‌ها‌ی دیگری که به این زمینه ورود کرده‌اند، می‌توان به OneWeb اشاره کرد.
درخواست آمازون برای پرتاب این تعداد ماهواره در ماه ژوئیه سال 2019 در کمیسیون ارتباطات فدرال آمریکا ثبت شده بود. هدف از این پروژه، قرار دادن هزاران پروژه در مدار پایین زمین است افراد حتی در محروم‌ترین و دورافتاده‌ترین مناطق هم بتوانند به اینرنت پرسرعت دسترسی داشته باشند.
به گفته آمازون، ماهوارههای این شرکت در فاصله 590 تا 630 کیلومتری زمین مستقر خواهند شد. این شرکت در بیانیه‌ای از تصمیم خود برای سرمایه‌گذاری 10 میلیارد دلاری در پروژه Kuiper خبر داد و اعلام کرد: در حال حاضر، مناطق زیادی روی کره زمین وجود دارند که ارائه اینترنت پرسرعت در آنجا میسر نیست و مردم حتی به اینترنت دسترسی ندارند. اما پروژه Kuiper این شرایط را تغییر خواهد داد.
البته نگرانی‌ها‌یی نیز بابت ارسال هزاران ماهواره در مدار و برخورد آن‌ها با یکدیگر وجود دارد که نتیجه این برخوردها می‌توان فاجعه‌بار باشد. به گفته کارشناسان، برخورد دو ماهواره با هم منجر به رها شدن هزاران تکه و یا بهتر بگوییم زباله فضایی خواهد شد که هر کدام از آن‌ها می‌توانند تهدیدی برای دیگر ماهواره‌ها باشند.
به عبارتی دیگر، یک برخورد می‌توان منجر به بروز زنجیره‌ای از برخوردهای میان ماهواره‌ها در فضا شود. برای نمونه، در سال 2009 و در پی برخورد یک ماهواره فعال آمریکایی با یک ماهواره غیرفعال روسی، ابری بزرگ از تکه‌ها‌ی خطرناک در فضا شکل گرفت.
در حال حاضر، حدود 2000 ماهواره در مدار زمین قرار دارد، اما اسپیس ایکس قصد دارد تا به تنهایی 42 هزار ماهواره استارلینک را به فضا پرتاب کند. این در حالی است که باید به این عدد، هزاران ماهواره شرکت‌ها‌ی آمازون، OneWeb و دیگر فعالان این حوزه را نیز اضافه کرد.
