با اینکه صنعت بازی در ایران نمونه‌های موفقی را طی چند سال اخیر داشته، اما این حوزه در مقایسه با اکوسیستم استارتاپی کشور در بخش‌های مختلف آنچنان فعالیت ندارد و اخبار خیلی کمی از فعالان این صنعت به گوش می‌رسد. از این رو در حاشیه جشنواره وب و موبایل در بابلسر فرصتی پیش آمد تا با «امیرحسین ناطقی» بنیان‌گذار بازی «کوییز آف کینگز» صحبت کنیم و نظرات او را راجع به چالش‌هایی که این اکوسیستم با آن روبرو است بشنویم.
بسیاری از سرمایه‌گذاران در ابتدا به این فکر می‌کنند شاید سرمایه‌گذاری آنها در حوزه گیم موفق نباشد و پولشان را از دست بدهند. شما چه توصیه‌ای دارید؟
«این سوالات برای همه وجود دارند. سرمایه‌گذاران معمولی حتما به این سوال فکر می‌کنند که پولم برمی‌گردد یا نه. اما سرمایه‌گذار حرفه‌ای قطعا می‌داند با چه ریسکی روبه رو است و شاید از ده مورد تنها یک سرمایه‌گذاری او موفق باشد و همان یک مورد بتواند همه‌ی سرمایه‌گذاری‌های ناموفق او را جبران کند.
صنعت بازی به اندازه کافی شناخته نشده و انقدرها نمونه موفق در ایران وجود ندارد که سرمایه‌گذاران را متقاعد کنند. البته اگر اعداد و ارقام این حوزه را ببینند، مطمئنا به راحتی قانع می‌شوند که در این حوزه سرمایه‌گذاری کنند چراکه سود بالا و ریسک کمتری دارد. البته بازار گسترده‌ای هم دارد و می‌توان آن را در سطح بین‌المللی گسترش داد. در حالی که توسعه یک استارتاپ ایرانی در دیگر کشورها اصلا کار آسانی نیست.
خیلی از دوستان ما هستند که از ایران شروع کردند و الان هم در خارج از کشور در حال درآمدزایی هستند. از این رو صنعت بازی بستر بسیار مناسبی برای سرمایه‌گذاری است و فقط باید بیشتر از این دیده شود و اکوسسیتم ما هم فعالیت بیشتری داشته باشد.
البته باید این را هم گفت که افرادی که این صنعت را می‌شناسند بسیار کم هستند و فعالان ما بیشتر مایل به تولید هستند. از این رو ممکن است خیلی با آمار و ارقام، نیازهای سرمایه‌گذاران و مدیریت آشنایی نداشته باشند که اگر این طور نبود حالا نمونه‌های موفق‌تری داشتیم. به‌نظرم اگر آموزش‌‌های لازم داده شوند و از صنایع دیگر وارد صنعت بازی شوند، احتمالا حلقه‌های مفقوده این سیستم پیدا می‌شوند.»
صنعت گیم در ایران هم چندان پرسروصدا نیست شاید به این دلیل که فعالان صنعت بازی به اندازه فعالان استارتاپی دارای اجتماع و کامیونیتی نیستند و به اندازه کافی دور هم جمع نمی‌شوند و از این رو اخبار کمی درباره‌شان منتشر می‌شود؟
«اتفاقا دورهمی‌های فعالان صنعت بازی همیشه برگزار می‌شود. ما یک کمیسیسون بازی‌های رایانه‌ای داریم که بزرگان این حوزه هر دو هفته یکبار دور هم جمع می‌شویم و تبادل نظر داریم. همچنین در رویدادهایی که آوا گیمز یا بنیاد بازی‌های رایانه‌ای برگزار می‌کنند، دور هم جمع می‌شویم. حداقل بزرگان این حوزه و نمونه‌های موفق همیشه و به‌طور مرتب دور هم جمع می‌شویم.»
ممکن است این ضعف از طرف شما باشد که به اندازه کافی اطلاع رسانی نمی‌کنید که کوچک‌ترهای این حوزه بیایند از اطلاعات و تجربیات شما استفاده کنند؟
«این مورد بستکی به شرایط دارد. مثلا در کمیسیون چنین چیزی ممکن نیست ما در رویدادها اطلاع رسانی انجام می‌شود و در این زمینه آوا گیمز خیلی فعال است. در کل نسبت به سایزی که اکوسیستم دارد، رویدادها خوبی برگزار می‌شود و کوچکترها باید استفاده کنند.
من معتقدم که خلوص این اکوسسیتم بسیار بالاست و همه دارند کمک می‌کنند که این کیک را بزرگتر کنند. صنعت ما شاید کوچک باشد اما پتانسیل بسیار بالایی برای بزرگتر شدن دارد. از این رو همه فعالان این حوزه تلاش می‌کنند که این صنعت وسعت بیشتری پیدا کند.»
به نظر شما جای چه سبک بازی‌هایی در صنعت گیم ایران خالی است و تولیدکنندگان ما باید سراغ چه بازی‌های بروند؟
«هر سبک بازی می‌تواند تعداد زیادی بازی داشته باشد و فقط محدود به یک بازی نیست. مثلا ممکن است هر کاربر یک بازی را بیشتر از یک ماه انجام ندهد و سراغ بازی جدید برود. کار که می‌توانیم انجام دهیم این است که ترندهای خارجی موفق را بررسی شوند و اگر ممکن بود که نمونه ایرانی آن ساخت شود و ارزش افزوده ایجاد کند، تولیدکنندگان سراغ آنها بروند.
بازی‌هایی که محتوا دارند کارشان راحت‌تر است. همچنین داستان و تغییراتی در گیم پلی بازی می‌تواند این بازی‌ها را نسبت به بقیه متمایز کد.»