خداحافظی با استاد بزرگ ارتباطات*

آب و هوای مدیترانه‌ای، نزدیکی به اروپا و ایجاد سازوکارهای تفریحی و تاریخی این شهر را به یکی از توریستی‌ترین شهرهای شمال آفریقا تبدیل کرده است. برای گروه ایرانی حاضر در اجلاس یک خانم لیدر تونسی در نظر گرفته شده بود که تنها زبان فرانسه می‌دانست و در میان گروه ایرانی نیز فقط دکتر معتمدنژاد به زبان فرانسه مسلط بود. دکتر پس از دقایقی صحبت با تورلیدر بی منتی پذیرفت که نقش مترجم را برعهده بگیرد، اما ساعتی از گشت و گذار و ترجمه نگذشته بود که همگان دانستند اطلاعات ایشان  درباره این کشور، مردمانش و تاریخ آن  بسیار فراتر و عمیق‌تر از تورلیدر تونسی است.

 

 

فراست دکتر معتمدنژاد برای هرکسی که اندک شناخت و تماسی با ایشان داشت، قابل تمییز بود، ولی آنچه او را از دیگر استادان هم نسل‌اش متمایز می‌کند تلاش برای پیوند زدن گذشته ارتباطات با موضوعات نوپیدای جهان ارتباطی امروز بود. تلاش دکتر و همکارانش در تدوین اسناد مرتبط با اجلاس جهانی سران جامعه اطلاعاتی و حضور موثر در نشست‌های مختلف آنها جایگاه و منزلت ایران را در این عرصه بسیار بالا برد و افسوس که دولت نهم و دهم درک و اراده لازم برای ادامه مسیر علمی – ارتباطی را نداشت، فرصتی گران  در آخرین سال‌های عمر ایشان به باد رفت.  دکترمعتمدنژاد نه‌تنها به‌خاطر تاثیر مهم‌اش در گستره آکادمیک علوم ارتباطات بلکه به خاطر متانت بی‌نظیر و آرامشی که به همکاران و شاگردانش تزریق می‌کرد، در یاد آنها و همه روزنامه‌نگاران ایرانی زنده خواهد بود. 

 

* بخشی از این یادداشت کوتاه  را در سال ۱۳۸۴ در وبلاگم برای دکتر معتمدنژاد نوشتم و به بهانه درگذشت او کمی حذف و اضافه کردم.