نام نویسنده: تابان خواجه نصيرى
webfaqt – در كنار عده‌اى از كارشناسان بين المللى اينترنت من نيز معتقدم كه وبلاگ و وبلاگنويسى نوعى تاريخ (و ادبيات) شفاهى است؛ و وبلاگ تنها ابزارى است براى ارتباط داشتن با ديگران و در اين ارتباط، دست يافتن به نقاطى مشترك.
در عرصه‌ى گرداب گسترده گيتى با توجه به ماهيت مكتوب (متنى) آن، ما به نوعى فولكلور الكترونيكى برخط يا Online اما به صورت مكتوب آن مى‌رسيم. اخبار، خاطرات و داستانهايى كه زبان به زبان و سينه به سينه و وبلاگ به وبلاگ نقل مى‌شوند و به نوعى در يادها و خاطره‌ها مى‌مانند و يا شايد روزى هم به مرور زمان از اين عرصه پاك يا محو و نابود گردند.
با شناختى اجمالى از تاريخچه و ماهيت اينترنت و ابزارى به نام وبلاگ مثل ساير ابزارها و سرويس‌هايى كه اينترنت به انسان عصر امروز ارزانى داشته است مثل وب يا پست الكترونيك مى‌توانستيم انتظار فراگير شدن وبلاگ ر داشته باشيم اما اين در حالى است كه حتى حسين درخشان در آن زمان كه راهنماى ساخت و ايجاد وبلاگ را مى‌نوشت و بر روى سايتش قرار مى‌داد هم فكر نمى‌كرد كه وبلاگ تا به اين حد و با اين سرعت فراگير شود.
در كنار بسيارى از محققان و فعالان اينترنتى، معتقدم كه اول، اين ** انسانها ** هستند كه پشت كامپيوترهايشان به اينترنت متصل‌اند و بعد از آن است كه موضوع مليت، قوميت و زبان يا مذهب و عقايد شخصى يا اجتماعى و سياسى اين انسانهاى مرتبط با اينترنت مطرح مى‌شود. در حال حاضر چاره‌اى جز اين نداريم، ما ايرانى‌ها و نيز البته به جهت اينكه فاقد تشكيلات و سازمان‌هاى تحليلگر و آمارگر به روز و در عين حال معتبرى هستيم، استناد مى‌كنيم به آمار و ارقامى كه توسط بنيادها و شركت‌ها و موسسات امريكايى و اروپايى ارائه و منتشر مى‌شوند.
