دنیای اقتصاد – راه‌هاى مختفى طى مى‌شود تا محصول به دست ما برسد. قطعات و لوازم جانبى كه امروز در اختيار داريم و بخش عمده بازار كامپيوتر كشور را تشكيل مى‌دهند از مبداهاى متفاوتى اين راه‌ها را طى مى‌كنند.
بدون در نظر گرفتن جنس‌هاى از آب گذشته و قاچاق، اين محصولات اغلب از طريق كشورهاى آسيايى وارد كشور ما و كشورهاى ديگرشده و شبكه‌هاى گسترده توزيع كه توسط كمپانى‌ها و شركت‌هاى بزرگى كنترل مى‌شوند،آنها را در داخل كشور ما توزيع مى كنند.
UPS هم يكى از بزرگ‌ترين شركت‌هاى توزيع و بسته‌بندى قطعات است كه در سال‌هاى اخير بخش عمده‌اى از فعاليت‌هايش را در آسيا متمركز كرده است. روندى كه ين شركت به ادامه آن علاقه‌مند بوده و به همين دليل به دنبال ساختن محصولات، تكنولوژى و خدمات جديد و ابتكارى است تا بتواند به ساده‌تر كردن پيچيدگى‌هاى تجارت آسيا كمك كند.
سرمايهگذارى يا تكنولوژى
زنجيره تهيه، توزيع و خدمات شركت UPS در اين سال‌ها رشد سريعى داشته است كه اين موضوع قطعا مى‌تواند براى مشترى‌ها و البته سهامداران شركت اميدوار كننده باشد.
جان بيستنر مشاور مدير عامل اين شركت معتقد است كه آسيا مى‌تواند نقش مهمى در سياست رشد بين‌المللى شركت داشته باشد.
او مى‌گويد:
در مقابل مدير قسمت آسيايى شركت معتقد است كه تجارت همراه با تنولوژى مى‌تواند ضامن پيشرفت باشد، چيزى كه باعث گسترش شبكه توزيع شركت در آسيا شد.
با اين حال UPS يك ميليارد دلار از بودجه خود را به فعاليت‌هايش در كشورهاى آسيايى اختصاص داده كه به عقيده ريك مك كيداهان معاون قسمت آسيايى شركت اين مبلغ خيلى بيشتر از مقدار سرمايهگذارى شركت در مناطق ديگر است. او مى‌گويد: در چنين شرايطى مسلما مشترى‌ها راضى‌تر بوده و به دنبال آن بازار اجناس شركت به ثبات بيشترى مى‌رسند.
چين يك ضرورت نه انتخاب
تمام اين اقدامات مى‌توانند دليل مناسبى براى رشد 5/39درصدى صادرات UPS در سه ماه اخير باشند. اما نكته مهم‌تر اينكه صادرات اين شركت در چين و در همين مدت تا 99درصد افزايش داشته است، رقمى عجيب كه اين شركت را به سرمايهگذارى در قاره آسيا مطمئن‌تر مى‌كند.
در چنين شرايطى به نظر مى‌رسد تمام برنامه‌هاى شركت براى داشتن يك بازار معتبر در آسيا كه از سال1988 شروع شده‌اند، به تدريج عملى شده‌اند.
در اين رابطه مى‌گويد:
چنين موقعيتى اگرچه مى‌تواند هدف نهايى هر شركتى باشد، اما براى مديران UPS قانع كننده نيست. درباره اين موضوع مى‌گويد: با وجود آنكه ما از لحاظ مكانى، شبكه بزرگى داريم، اما با روابط تجارى، قابليت‌ها و خدماتمان به‌دنبال گسترش اين شبكه هستيم. چيزى كه پايه قدرت نفوذ و تسلط بيشتر شركت بر بازار سال‌هاى آينده مى‌شود.
با تمام اينها چين براى ما در اولويت قرار دارد چون بر اساس استراتژى UPS چين يك ضرورت است نه انتخاب. بازار قوى و پر رونق چين نه حالا كه در آينده هم مى‌تواند فرصت‌هاى سودآور زيادى را ايجاد كند. در حقيقت رشد قابل توجه شركت ما در چين با اقتصاد اين كشور كه در 10سال اخير رتبه دوم جهان را داشته، همراه شده است.
كشورهاى ديگر، فرصت‌هاى جديد
با اين حال UPS به دنبال فرصت‌هاى جديد اقتصادى است. اين فرصت‌ها از نظر مديران اين شركت، كشورهايى مانند: ژاپن، هنگ‌كنگ، تايوان، هند، ويتنام و جزاير فيليپين هستند.
به عقيده آنها ژاپن مكانى است كه به خاطر رشد سريع تكنولوژى و آگاهى مردم آن از مارك‌هاى مختلف و البته معتبر بازار دنيا، اهميت زيادى دارد. بازار قوى و به رشد رسيده هنگ‌كنگ هم مى‌تواند موقعيت مناسبى براى توسعه قلمرو شبكه‌ها و شركت‌هاى توزيع كننده كالا و ارائه دهنده خدمات ايجاد كند.
مساله‌اى كه باعث شد ميزان رشد صادرات UPS در نيمه سال قبل در اين كشور به 20درصد برسد. اين شركت در تايوان هم به عنوان تنها شركت سرمايهگذارى خارجى مسلما مى‌تواند مورد توجه قرار بگيرد، تا جايى كه ميزان رشد صادراتش در نيمه سال 2005 در اين كشور نسبت به سال 2004 به 25درصد رسيد. هند هم يكى ديگر از فرصت‌هاى سرمايهگذارى در زمينه توزيع قطعات كامپيوتر و خدمات مربوط به آن است كه انتظار مى‌رود تا پايان سال 2025 در ليست 10 كشور بزرگ دنيا از لحاظ اقتصادى قرار بگيرد. رشد صادرات UPS در سال 2004 در اين كشور بيشتر از 50درصد بوده است.
بازار ويتنام و جزاير فيليپين در اولويت‌هاى بعدى قرار دارند. اين كشورها به‌خاطر موقعيت جغرافيايى خود مى‌توانند جايگاه مناسبى را در بازار منطقه و در سطح بين‌المللى ايجاد كنند. در چند سال اخير UPS توانسته ميزان صادرات و واردات دريايى خود را از طريق اين دو كشور افزايش دهد، تا جايى كه تعداد دفعات توزيع كالاى اين شركت از 2500 در هر ساعت به 7500 رسيده است.
فرصت كه مى‌توانست باشد
كشورما هم به‌خاطر موقعيت جغرافيايى و استراتژيك خاص خود و دسترسى به درياها، بنادر و راه‌هاى بين‌المللى ترانزيت مى‌تواند فرصت خوبى براى سرمايهگذارى شركت‌هاى اين چنينى باشد. اما وضعيت نااميد كننده بازارما مسلما براى سرمايه‌گذاران چندان خوشايند نيست.
زنجيره توليد، نگهدارى، توزيع و خدمات در اين بازار وجود ندارد. در كشور ما همه اين بخش‌ها به وسيله يك شخص يا يك فروشگاه انجام مى‌شود. در صورتى كه هر كدام از اين قسمت‌ها نياز به افراد متخصص و نيروهاى مستقل دارد تا با هماهنگى كامل بتوان يك قطعه را با كيفيت و خدمات خوب به مشترى‌ها ارائه داد. علاوه بر اين وجود واسطه‌هاى زياد براى توزيع و پخش، نبودن خدمات پس از فروش قابل اعتماد، قاچاق كالا و حضور نداشتن نمايندگى‌هاى شركت‌هاى معتبر دنيا همه و همه دلايل قانع كننده‌اى براى عدم وجود سرمايه‌گذارى‌هاى كلان شركت‌ها و موسسات خارجى هستند.
ضعف‌هايى كه مى‌توانست نباشد و فرصتى كه مى‌توانست باشد.
