ایرنا – بر اساس تازه‌ترين مطالعات محققان دانشگاه ييل باوجود پيشرفتهايى كه در ساخت اسكنرهاى پيشرفته و سنجنده‌هاى حساس صورت گرفته، هنوز جم‌آورى اطلاعات به روشهاى سنتى بهتر از دستگاههاى پيشرفته مى‌تواند از فعاليت بمب‌گذاران انتحارى جلوگيرى كند.
“ادوارد كاپلان” از دانشگاه ييل با همكارى “موشه كرس” از مدرسه عالى نيروى دريايى در مونترى واقع در كاليفرنيا با استفاده از يك الگوى رياضى به بررسى اين نكته پرداختند كه يك شبكه گسترده از سنجنده‌ها كه در سطح يك شهر يا در يك محدوده كوچكتر نظير بازار خريد و رستورانها كار گذارده شده باشد با چه ميزان دقت مى‌تواند ورود بمب‌گذاران انتحارى را مشخص كند.
در اين الگو به بمب‌هايى كه داخل خودروها جاسازى مى‌شوند پرداخته نشده است.
اين دو محقق دريافتند حت اگر اين سنجنده‌ها به‌طور مطلوب كار كنند براى آنكه بتوان با بازده‌اى بالاتر از ۸۰درصد همه عمليات انتحارى را در زمانى كه فرصت كافى براى اقدامات پيشگيرانه وجود دارد رديابى كرد بايد ۷۰تا ۸۰درصد محدوده شهرها را به اين سنجنده‌ها مجهز كرد. به گفته كاپلان چنين نيست كه از دست فناوريها كارى ساخته نباشد، اما مساله اين است كه علاج اين وقايع را مى‌بايد مدتها قبل از وقوع كرد نه آنكه به اميد رديابى آنها در آخرين لحظات نشست.
به گفته كاپلان كه نتايج تحقيقات خود را در تازه‌ترين شماره نشريه انجمن علوم آمريكا به چاپ رسانده، استفاده از سنجنده‌ها در محدوده‌هايى كه بطور مشخص در معرض خطر هستند نظير ورزشگاهها يا ادارات دولتى موثر است. اما از آنجا كه بسيارى از عمليات انتحارى به صورت تصادفى و اتفاقى انجام مى‌شود، تكيه به جمع آورى اطلاعات روش موثرترى براى مقابله با اين اقدامات است.
