در هواپیما می‌نشینیم، دست‌دست‌کنان لایه فویل روی ظرف غذا را کنار می‌زنیم و فکر می‌کنیم که «ممکن نیست بتونم این رو بخورم!» اما حتما دلیلی وجود دارد که با ناهار معمولتان این همه فرق دارد و منطقی به‌نظر می‌آید که بعضی از مسافران باهوش‌تر، غذایی را که معمولا قبل از پرواز در فرودگاه خریده‌اند همراه خود می‌آورند. اگر چند پیشنهاد درجه یک می‌خواهید، باید بگوییم مسافری مثل مارتا استوارت یک ماست، میوه‌های قطعه قطعه شده، چند تکه نان تست و حتی یک ساندویچ می‌آورد. ولی چند غذا وجود دارد که شرکت‌کنندگان در نظرسنجی مجلهConde Nast Traveler گفته‌اند که آنها را به هواپیما نخواهند آورد. اینها 5 مورد از بدترین آنها هستند:
آدامس
«من در ظاهر مشکلی با آدامس جویدن در هواپیما ندارم. گرفتگی گوش در سفر هوایی وجود دارد و یک تنبیه خیلی بد محسوب می‌شود. اما چیزی که از آن متنفرم، فرهنگ بد استفاده از آدامس است. چیزی منزجرکننده‌تر از این وجود ندارد که بخواهی میز جلویت را باز کنی و نتوانی! چرا؟ چون یک نفر آنجا را با پیاده‌رو اشتباه گرفته و آدامسش را روی قفل چسبانده و حالا آن آدامس ذوب شده و میز به صندلی چسبیده! برای دور انداختن آدامس‌هایتان از کیسه‌هایی که در هواپیما وجود دارد، استفاده کنید. آنها دقیقا به‌خاطر همین است که وجود دارند! البته بدون در نظر گرفتن استفاده اصلی‌شان. » لیلیت مارکوس اینطور از دلایلش برای آدامس نجویدن در هواپیما می‌گوید.
فست فود
«اگر قبل از پرواز سراغ مک دونالد بروید، مشکلی ندارد و من هم هیچ فکر بدی درباره‌تان نمی‌کنم. اما یک‌بار، در یک پرواز به سمت لندن فردی که روی صندلی کنارم نشسته بود یک بسته برگر و سیب زمینی سرخ کرده را که به مدت سه ساعت همراه خودش از این طرف به آن طرف برده و چرخانده بود، باز کرد. بوی آن در اطراف خودش و در تمام کابین هواپیما پخش شد. فکر نمی‌کنم در جهان ضدعفونی‌کننده دستِ کافی برای تمیز کردن دست‌های آن مرد وجود داشته باشد! » این هم بخشی از تجربه کیتلین موسکاتلو درباره این موضوع است که چرا نباید در هواپیما فست فود خورد.
سالاد نیکویس
« این جزو تجربیات شخصی خودم است. تازه از روی باند بلند شده بودم که زن کنار دستی‌ام، ظرف سالاد نیکویس‌اش (سالادی متشکل از گوجه و تن ماهی و کاهو و تخم مرغ) را که احتمالا از فرودگاه خریده بود، بیرون آورد! چطور؟ از کجای فرودگاه؟ هیچ نظری ندارم! واقعا او برای خریدن این سالاد تا شهر رفته بود؟ آن هم قبل از پرواز؟ فکرش را بکن! هر بویی که می‌آمد، بیشتر باعث به‌هم خوردن دلم میشد و بیشتر احساس تهوع می‌کردم. ماهی تن، تخم مرغ آب پز، زیتون، ماهی کیلکا و یک نوع سس که همه چیز را چرب و نرم و بدمزه می‌کرد. همین حالا هم که به آن فکر میکنم، حالت تهوع پیدا میکنم. » لارا دانن ردمن کسی است که این تجربه خود را با Conde Nast درمیان می‌گذارد.
ساندویچ کره بادام‌زمینی
«این ساندویچ ممکن است خوشمزه باشد و درست کردن و آوردن آن هم ساده به‌نظر برسد؛ اما این روزها خیلی از مردم به کره بادام زمینی حساسیت دارند. پس ارزش ریسک کردن ندارد که به خاطر خودمان، باعث شویم یک نفر دیگر احساس ناراحتی و درد کند. سازمان حراست حمل و نقل آوردن هر نوع بادام زمینی بیشتر از 97 گرم را ممنوع کرده است. این مقدار اینقدر کم و ناچیز است که حتی ارزش ندارد برای درست کردن یک ساندویچ تلاش کنید. پس در نتیجه، کلاً بادام زمینی را فراموش کنید!» کترین لاگریو هم به این دلیل با آوردن کره بادام زمینی در یک پرواز مخالف است.
چیپس و پفک
«صدای خرد شدن تکه‌های چیپس قطع نمی‌شود و انگار هزاران در گاراژ کنار گوشم باز و بسته می‌شوند. شخص کناری‌ام در حین اینکه انگشتانش را با دهان پاک می‌کند و آنها را روی دسته صندلی می‌گذارد، انگار قلمرواش را برایم مشخص می‌کند! همچنین حال من را به‌هم می‌زند و باعث انزجارم می‌شود. چیپس و پفک برای مبل راحتی است، نه برای کابین هواپیما! » این را سباستین موداک می‌گوید.
و حالا، نظر مخالف
«برای من، فریتو (نوعی چیپس) غذای زمان‌های اضطرابم است. زمانی که تلاش میکنم تکه‌های چیپس را تا جایی که می‌توانم آهسته و ناپیوسته خرد کنم و بجوم، حس میکنم باعث اذیت شدن کسی و فعال شدن آلرژی کسی نمی‌شوم. من باید بتوانم هرچه که می‌خواهم بخورم! برای بعضی از ما، سوار شدن به هواپیما کار بسیار مشکلی است؛ چیزی شبیه به کارهایی که هرکول انجام می‌داد! حالا بهترین جایزه برای این همه شجاعت ما چیست؟ مشخصاً فریتو! » این را فاینا مالری می‌گوید و معتقد است این محدودیت‌ها نباید وجود داشته باشد. حالا با همه این توصیف‌ها، هر کس خودش بهتر می‌تواند تصمیم بگیرد که خوردن چه چیزی در هواپیما بهتر است اما باید در نظر گرفت که آزادی ما در خوردن در کابین هواپیما، آرامش و راحتی را از دیگر مسافران نگیرد.
منبع : دنیای اقتصاد