نام نویسنده: مهدی رودکی
iranseo – (در اين مقاله، تبليغات اينترنتى به مفهوم عام آن يعنى هر نوع فعاليت براى معرفى محصول و خدمات در اينترنت مى باشد و محدود به مورد خاصى از روشهاى موجود نمى باشد مگر آنکه صراحتا خلاف آن ذکر شده باشد.)
در ايران حدود 40 سال قبل تلويزيون را “رسانه نوين” خطاب مى کردند. اين “رسانه نوين” در روزهاى نخستين حضور خود براى کسب محبوبيت بايد کارايى خود را اثبات مى کرد. تلويزيون اثبات کرد و هم اکنون تقريبا در هر خانواده اى يک دستگاه تلويزيون وجود دارد.
اين وضع براى اينترنت هم بايد اتفاق بيافتد. به عبارت ديگر اينترنت هم بايد بتواند کارايى خود را به اثبات برساند. همه مى پرسند که آيا اينترنت نيز مى تواند؟
البته اين مقاله زمانى انتشار مى يابد که تقريبا تمام پاسخ ها “مثبت” است و اينترنت ديگر نيازى به اثبات خود ندارد. اما من مى خواهم تبليغات اينترنتى را بررسى کنم.
مى خواهم بدانم اگر مديرى از خود بپرسد، آيا تبليغات اينترنتى براى مجموعه من کارايى دارد، پاسخ چه خواهد بود؟
اگر مدل روند ورود تکنولوژى در ايران را بررسى کنيم، متوجه خواهيم شد که نتايج دقيقا همانند ساير کشورهاست اما با اندکى تاخير. به عبارت ديگر تلويزيون ه در ايران همانند ساير کشورها محبوب شد اما با تاخير. براى اينترنت هم اين وضع اتفاق افتاده است.
لذا مى توان گفت، تبليغات اينترنتى هم به زودى جاى پاى خود را خواهد يافت و وارد بودجه تبليغاتى شرکتها خواهد شد. به زودى شاهد اين خواهيم بود که مديران ديگر نخواهند پرسيد که آيا تبليغات اينترنتى موثر است يا نه.
