چرا کیفیت اینترنت ایران بد است ؟
معاون یک شرکت اینترنتی با اشاره به این که استاندارد کیفیت اینترنت در ایران تفاوت چندانی با اینترنت در سایر کشورها ندارد، فزود: برخی مشکلاتی که در قطعی اینترنت به وجود می آید، به زیرساخت های سیمی فرسوده مربوط است.
به گزارش خبرگزاری اقتصادی ایران(econews.ir)، “ساسان کمیلیزاده”، با اشاره به این که اینترنت بیسیم در ایران قابلیت ارائه سرعت از یک تا چهار مگابایت را دارد، اظهار کرد: در حال حاضر اینترنت بیسیم مثل وایمکس از یک تا دو مگ عرضه میشود که از نظر جهانی این میزان سرعت استاندارد است.
وی افزود: با ورود تکنولوژی 3G و 4G که دارای فنآوری بالاتری هستند، امکان بالا رفتن بیشتر سرعت اینترنت نیز وجود دارد.
کمیلیزاده درباره اینترنت ADSL خاطرنشان کرد: اینترنت ADSL نیز در کشور سرعت هار تا 10 مگ دارد که میزان پهنای باند در خارج از کشور نیز همین میزان است. تنها تفاوت اینترنت در ایران با سایر کشورها بحث حجمی فروخته شدن اینترنت در مورد خدمات سیمی است.
او در این باره تصریح کرد: در هیچ جای جهان رایج نیست که اینترنت سیمی و یا همان ADSL به صورت حجمی فروخته شود اما این امر در مورد اینترنت موبایل و بی سیم در همه کشورها وجود دارد.
وی درباره دزدیده شدن حجم اینترنت از طریق هکرها اظهار کرد: معمولا شرکت های اینترنتی باید دارای تجهیزاتی باشند که بتواند مصرف غیر نرمال یک کاربر را تشخیص داده و سپس پورتش را قطع کند اما متاسفانه یک سری شرکتهای سرویس دهنده جهز به این تجهیزات امنیتی نیستند و در این زمینه رگولاتوری باید اپراتورها را ملزم کند که تجهیزات مربوط به امنیت اینترنت و جلوگیری از هکرها را داشته باشد.
وی درباره مشکل قطع شدن اینترنت در کشور خاطرنشان کرد: از زمانی که سرویس دهنده یک سرویس را به مشترک ارائه می دهد ممکن است در بخش های مختلفی امکان قطعی وجود داشته باشد که باید در هر مورد به صورت جداگانه بررسی شود.
کمیلیزاده ادامه داد: گاهی اوقات قطع شدن اینترنت مسالهای نیست که مربوط به مشکل اپراتور باشد بلکه این مشکلات گاهی از شرکت زیرساخت است.
او تشریح کرد: زمانی که کیفیت ارتباطات اینترنتی توسط سازمانهایی ارائه میشود که ممکن است SLA یا توافقنامه سطح خدمات خوبی نداشته باشند، به وجود آمدن این قطعیها امری رایج است.
وی ادامه داد: علاوه بر آن زیرساختهای ارتباطی سیمی کشور نیز فرسوده است که همین امر موجب قطعی اینترنت میشود.
کمیلیزاده در ادامه درباره تخفیف هایی که قرار بود به شرکتهای PAP داده شود، بیان کرد: درست است که اینترنتی که شرکت زیرساخت ارائه می کند معمولا با قیمت بالا به شرکتهای اینترنتی فروخته می شود اما هزینههای یک شرکت اینترنتی بزرگ شامل هزینه مربوط به لایسنس، ایجاد شبکه، ایجاد زیرساختهای ارتباطی و ارتباطات بین استانی است که هزینه اینترنت خریداری شده از شرکت زیرساخت تنها 10 درصد این هزینهها را شامل می شود.
معاون این شرکت اینترنتی ادامه داد: بنابراین اگر شرکت ارتباطات زیرساخت در میزان هزینه فروش اینترنت شرکت ها 25 درصد نیز تخفیف دهد تغییر محسوسی در هزینههای نهایی شرکت ایجاد نمیشود.
وی با اشاره به این که تخفیفهای شرکت زیرساخت از آبان ماه به شرکت های اینترنتی ارائه شده است، اظهار کرد: اگر شرکت زیرساخت هزینههای انتقال اینترنت را نیز کاهش دهد، در آن زمان است که شرکتها می توانند تخفیف خوبی به مشتریان بدهند بنابراین هنوز تاثیرات تخفیف شرکت زیرساخت در سازمان احساس نشده است.
وی درباره میزان عادلانه بودن قیمت نهایی خرید اینترنت برای مشتریان در کشور تصریح کرد: قیمت عادلانه اینترنت باید براساس هزینههایی تعیین شود که شرکت های اینترنتی در مقابل آن می پردازند. اگر این هزینه به صورت عادلانه تعیین شود باید مشتریان در ایران هر گیگ اینترنت را از 20 تا 30 هزار تومان خریداری کنند.
کمیلی زاده ادامه داد: تکنولوژی و تجهیزات اینترنت در کشور از خارج وارد میشود و هزینه انتقال آن نیز گرانتر از خارج است؛ بنابراین اپراتور ایرانی چطور میتواند قیمت اینترنت را پایینتر از کشورهای خارجی عرضه کند. علاوه بر آن متوسط قیمت اینترنت بی سیم برای هر یک گیگ در خارج از کشور نیز حدود 8 تا 10 دلار است که تقریبا مساوی با هزینه ای است که مشترکان در ایران میپردازند.