چرا اینترنت پرسرعت موبایل خوب است
نام نویسنده: شهرام شریف
شاید راهاندازی ایتنرنت پرسرعت برای دو اپراتور اصلی موبایل کشور را باید مهمترین عملکرد دولت در بخش ارتباطات دانست. پایان انحصار رایتل هرچند پیش از این نیز قابلپیشبینی بود و توسط مدیران وزارت ارتباطات وعده داده شده بود، اما شکستن این انحصار کار سادهای نبود؛ بهخصوص آنکه دولت روحانی برای تنها اپراتور نزدیک به دولت (رایتل زیرمجموعه سازمان تامین اجتماعی است) دو رقیب قدرتمند و تازه نفس وارد زمین کرد.
این کاری بود که دولت احمدینژاد انجام نداد و یک سال هم به دوره انحصار رایتل اضافه کرد و نتیجه آن شد که مردم ایران بیش از این پیش از لمس اینترنت پرسرعت روی گوشیهای هوشمند خود بیبهره باشند. اما این روزها سروصداهای خوشایندی در مورد این عملکرد مثبت نمیشنویم و وزیر ارتباطات بهخاطر توسعه پهنای باند و راهاندازی 3G و 4G و شکستن انحصار تهدید به استیضاح و تنبیه میشود! واقعیت این است که عقب ماندن از قافله جهانی و همسایگانی چون عراق و افغانستان (که سالها است 4G را در میانه بحرانهایشان راهاندازی کردهاند) هیچ افتخاری ندارد. مسیر توسعه تکنولوژی و آیتی در کشور ما با بستن و محدود کردن تکنولوژی به بیراهه میرود و مخالفت با نسلهای 3G و 4G جز عقب نگاه داشتن ایران و خوشحال کردن دشمنان کشور هیچ مزیت دیگری را به همراه ندارد. راهاندازی اینترنت پرسرعت موبایل منافع بسیاری را نصیب مردم میکند. از پیدا کردن سریع یک آدرس روی نقشه گرفته تا ارائه سرویسهای الکترونیکی و بانکی که روی آلودگی، ترافیک و کاهش هزینهها تاثیر مستقیمی دارد. با استفاده از این سرویس میتوان برنامههای آموزشی و درسی متعددی را برای دانشجویان ارائه داد یا خدمات پزشکی از راه دور را برای بسیاری از مردم( بهخصوص آنها که در شهرهای فقیر و دور از دسترس هستند) فراهم کرد. اینترنت پرسرعت موبایل بخش عمده قابلیتهای گوشیهای ایرانیان را زنده خواهد کرد، این قابلیتها برای سالها بیاستفاده باقی ماندهاند؛ در حالی که مردم ما هزینه خرید این دستگاهها را پرداخته بودند. اینترنت پرسرعت موبایل هزینههای مکالمه و ارتباطات مردم را به شکل قابلتوجهی کاهش میدهد، دسترسی مردم به منابع دانش و اطلاعات را تسهیل میکند و در عین حال فرصتهای مناسب اقتصادی و شغلی متعددی برای بخش قابلتوجهی از فعالان این عرصه به وجود میآورد. همه این امکانات و مناف برای سالها از مردم ایران دریغ شده بود و این موضوع جایگاه ایران را بهرغم داشتن بالاترین کشور از نظر تعداد کاربران موبایل به پایینترین کشور از نظر دسترسی به اینترنت پرسرعت قرار داده بود. متاسفانه در سالهای اخیر برخی رقابتهای گروهی و سیاسی در مسیر واقعی توسعه اختلال ایجاد کرده و گاه برای پیشبرد یک بحث یا رقابت گروهی، دغدغههای اخلاقی وجهالمصالحه قرار گرفته است. کشور ایران باید روی چارچوبهای توسعه خود بایستد و مسیرهای اصلی توسعه را به شیوه ای پیادهسازی کند که افراد و دولتها و گروهها بر اساس سلایق مختلف قادر به تغییر آن نباشند. اتصال ایران به شاهراههای جهانی اطلاعاتی و افزایش پهنای باند و بهرهگیری از تکنولوژیهایی چون 3G ، 4G حق مردم و نیاز توسعه اقتصادی کشور است. موضوعات و دغدغههای فرهنگی و اخلاقی مختص کشور ما نیست و در بسیاری از کشورها و از جمله خود ایران قوانین و سیستمهای نظارتی و فیلترینگ وظیفه خود را دارند.
منبع : سرمقاله آخر هفته دنیای اقتصاد