تصور کنید صبح از خواب بیدار شوید و ببینید تمام یخ‌های زمین یک‌شبه آب شده‌اند. اولین و مخرب‌ترین پیامد آن، افزایش غیرقابل‌تصور سطح دریاها به میزان ۶۶ متر خواهد بود. شهرهای ساحلی بزرگ مانند نیویورک، لندن و شانگهای به‌طور کامل زیر آب خواهند رفت و میلیون‌ها نفر آواره خواهند شد. حتی کشورهایی مانند مالدیو و کریباتی به‌طور کامل از نقشه جهان محو می‌شوند و بحران مهاجرتی عظیمی شکل خواهد گرفت.
فاجعه‌ای پنهان در زیر زمین
علاوه بر تخریب شهرها، ورود آب‌شور به منابع آب‌های زیرزمینی، ذخایر آب آشامیدنی، کشاورزی و نیروگاه‌های برق را آلوده خواهد کرد. در چنین شرایطی، کمبود آب دیگر یک تهدید دوردست نخواهد بود، بلکه به بحرانی فوری تبدیل می‌شود. نابودی منابع آب شیرین، قحطی‌های گسترده و سقوط کشاورزی را در پی خواهد داشت و میلیاردها نفر را بدون دسترسی به آب سالم رها خواهد کرد.
آغاز یک عصر یخبندان جدید
ذوب ناگهانی یخ‌ها جریان‌های اقیانوسی مانند گلف استریم را مختل خواهد کرد که نقش مهمی در تنظیم آب‌وهوای زمین دارند. نتیجه آن یک عصر یخبندان کوچک در اروپا خواهد بود، جایی که کشاورزی نابود می‌شود و اقتصادها فرو می‌ریزند. مناطقی که روزی گرم و حاصلخیز بودند، با زمستان‌های سخت و کمبود مواد غذایی روبه‌رو خواهند شد.
رهاسازی مواد سمی و گازهای خطرناک
علاوه بر پیامدهای اقلیمی، ذوب یخچال‌های طبیعی و یخ‌های دائمی (پرمافراست) موجب آزاد شدن مواد شیمیایی سمی و گازهای گلخانه‌ای خطرناک خواهد شد. گاز متان که چندین برابر از دی‌اکسیدکربن قوی‌تر است، دمای زمین را به‌شدت افزایش می‌دهد. دانشمندان برآورد می‌کنند که دما ممکن است تا ۳.۵ درجه سانتی‌گراد افزایش یابد و بحران اقلیمی را به‌شدت تشدید کند.
نابودی تدریجی زمین
با افزایش دمای جهانی، رودخانه‌ها و دریاچه‌ها تبخیر خواهند شد و زمین‌های حاصلخیز به بیابان تبدیل می‌شوند. طوفان‌ها، سیل‌ها و گردبادهای ویرانگر، زندگی در مناطق ساحلی را غیرممکن خواهند کرد. مردم ناچار به مهاجرت به مناطق قطبی خواهند شد، اما هیچ نقطه‌ای از زمین دیگر آب‌وهوای پایدار نخواهد داشت.
یک هشدار جدی برای آینده
گرچه ذوب ناگهانی تمام یخ‌های زمین غیرممکن است، اما یخچال‌های طبیعی و یخ‌های دائمی در حال ذوب شدن هستند. حتی افزایش ۱ درجه سانتی‌گراد در دمای زمین می‌تواند تغییرات غیرقابل‌بازگشتی ایجاد کند. فرصت جلوگیری از این سناریوی فاجعه‌بار هنوز باقی است، اما زمان برای اقدام محدود است. آینده سیاره ما به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، حفاظت از محیط‌زیست و آمادگی برای تغییرات اقلیمی وابسته است.
