سیستم تشخیص چهره برای جریمه عابران پیاده در ایران

1. توقع شناخت قوانین رانندگی از عموم مردم، اصلاً نه عقلائی است و نه شدنی! زیرا مستلزم اخذ گواهینامه رانندگی توسط تک‌تک افراد جامعه (اعم از پیر، زن، کودک و بیسواد) است؛ آیا همه می‌توانند از قوانین رانندگی سر درآورند؟ و گواهینامه رانندگی اجباری بگیرند؟ پس دفعۀ بعد که خواستی چیزی عرض کنی، شأن ملّت را رعایت کن و قبلش کمی فکر کن!
2. از ماضی بعید تا آیندۀ دور در کلّ تاریخ و جغرافیای قوانین رانندگی، همیشه و همه جا حق تقدم با عابر پیاده بوده و خواهد بود، چون ماشین دودی بعد از آدمهای پیاده به خیابانها آمده! وانگهی فرض بر کم‌توانی پیاده است لذا کم‌توان را بایستی ملاحظه و مراعات نمود نه بالعکس! دیگر اینکه پیاده آسیب‌پذیر است نه ماشین سرکار! و اگر بنا بر عجله هم باشد، سواره [که همیشه سریعتر به مقصد میرسد] بایستی پیاده را مقدم شمارد و … خلاصه اینکه اگر مشاوره برای برخی مسئولین توصیه میشود، ظاهراً وضع تو یکی اضطراری است
3. سوء استفاده از داده، جرم است، چه رسد به اینکه پایگاه داده ملّی باشد؛ مهم نیست بهانه چه بوده یا مجرم چه مقامی باشد، مهم اینست که هیچ قانون‌تراش / قانون‌گزاری نمی‌تواند کار غیرقانونی را قانونی کند؛ چون در آن صورت دیگر هیچ حرمتی برای قانون باقی نمی‌ماند و چنین پیشنهاد بیشرمانه‌ای حد اقل مستلزم تجویز خیانت در امانت است؛ وانگهی ملّت افتخار داده‌اند که امر ثبت احوال شخصیه‌شان را به «سازمان ثبت احوال» محوّل فرموده‌اند، آنهم برای حفاظت نه برای سرقت یا برای هک شدن! اگر دولت خدای نکرده، بی‌فکری نموده و بخواهد مرتکب چنین جرم سایبری شود، یقیناً بازندۀ نهایی خودش خواهد بود؛ چون از خودش سلب اعتماد کرده و دیگر مشارکت مردم را مگر در خواب ببیند! زیرا بدیهی است هیچ کم‌هوشی هم، آنقدر احمق نیست که گوشت را به گربه سپارد