سال‌ها پیش از آنکه گوگل و Oculus حتی به رویاپردازی درباره تکنولوژی واقعیت مجازی اقدام کنند، اپل محصولی را بر پایه این تکنولوژی روانه بازار کرده بود.
به گزارش بیزنس اینسایدر، این محصول که QuickTime Virtual Reality یا QuickTime VR نام داشت در قالب یکی از عجیب‌ترین پروژه‌های ثبت شده در تاریخ شرکت اپل، طراحی و به بازار عرضه شد. این پروژه در زمانی کلید خورد که استیو جابز سخت سرگرم فعالیت روی NeXT بود و طراحی به مراتب پیشرفته‌تر از زمان خود را به معرض نمایش گذشته بود. با این حال، QuickTime Virtual Reality در ادامه راه آنچنان که باید و شاید توسط مسئولان اپل پشتیبانی نشد تا به پروژه‌ای فراموش شده تبدیل شده و به تاریخ بپیوندد.
John Sculley مدیرعامل اپل در سال‌های 1983 تا 1993 میلادی در گفت‌وگو با بیزینس اینسایدر درباره ابعاد مختلف این پروژه می‌گوید: ” وقتی برای اولین بار QuickTime VR روانه بازار شد، این محصول فاقد محتویات ویدئویی بود و شامل عکس‌های مختلف می‌شد که در کنار هم قرارگرفته بودند تا دیدی 360 درجه‌ای را برای کاربر ایجاد کنند.”
با این تفاسیر، اگرچه نمی‌توان این محصول اپل را با قابلیت‌هایی که این روزها در قالب سرویس‌هایی مانند ویدئوهای یوتیوب پیش روی کاربران قرار می‌گیرد مقایسه کرد اما بدون شک، این پروژه از سطح بالایی از نوآوری و ابداع بهره‌مند شده بود و درس‌هایی به همراه داشت که امروزه می‌تواند از سوی شرکت‌هایی مانند گوگل، فیس‌بوک و سامسونگ مورد استفاده قرار گیرد.
با این احوال، در ادامه نگاهی دقیق‌تر به داستان پروژه فراموش‌شده اپل در حوزه واقعیت مجازی خواهیم داشت.
فراتر از زمان
QuickTime VR به نحوی طراحی شده بود تا بسیاری از قابلیت‌هایی را فراهم کند که امروزه در قالب ویدئوهای 360 درجه توسط شرکت‌هایی مانند فیس‌بوک پیش روی کاربران قرار می‌گیرد. این پروژه در واقع دیدی فراگیر از فضاهای فیزیکی مختلف را از طریق تصاویر پانورمایی پیش روی کاربر قرار می‌داد.
در آن زمان ، این پروژه با جادویی عظیم، امکان مشاهده ابعاد مختلف دنیایی مجازی را در قالب حرکت دادن موشواره فراهم می‌کرد.
اگرچه ویدئوهای یوتیوب در عصر حاضر از قابلیتی مشابه بهره‌مند شده‌اند اما در اوایل دهه 1990 میلادی یعنی زمان توسعه QuickTime VR، دوربین‌های دیجیتال فیلم‌برداری هنوز فراگیر نشده بودند و اپل مجبور به استفاده از دوربین‌های عکس‌برداری ساده بود. این در حالی است که پس از آماده‌سازی تصاویر اولیه نیز به رایانه‌هایی با توان بالا نیاز بود تا این تصاویر را کنار هم دهند و خروجی پانورامایی نهایی را ایجاد کنند؛ توانی که امروزه در قالب استفاده از دستگاه‌های هوشمند نیز فراهم شده است.
روزگار خوش
QuickTime VR پروژه‌ای بود که سال‌های سال در آزمایشگاه‌های شرکت اپل در مرحله توسعه قرار داشت و در نهایت به عنوان محصولی مستقل در سال 1995 میلادی به بازار عرضه شد. بررسی‌های اولیه از موفقیت بیش از حد تصور برای این پروژه حکایت داشتند تا اپل به منظور تقویت پروژه، خرید سوپررایانه Cray را نیز در دستور کار قراردهد.
در ادامه راه، تیم QuickTime VR راهکار جدید به‌منظور عکس‌برداری از مناطق و منظره‌های محبوب و معروف نقاط مختلف جهان را در دستور کار قرارداد. عکس‌برداری از پل گلدن گیت از پروژه‌های موفق در این زمینه بود. با به نمایش درآمدن قابلیت‌های QuickTime VR در MacWorld که یکی از بزرگ‌ترین کنفرانس‌های عصر خود به حساب می‌آمد، سفر به مناطق مختلف روسیه و یا فرانسه با هدف گردآوری هر چه بیشتر محتویات ویژه این محصول در نظر گرفته شد.
در ادامه راه، پشتیبانی NBC از این محصول، استفاده از آن در حل یک دعوی قضایی و ایجاد کتاب‌های دیجیتالی که روی سی‌دی منتشر می‌شدند را شاهد بودیم.
پایان ناموفق
باید پذیرفت که قست اعظم راهکارهای عرضه شده برپایه واقعیت مجازی در عصر حاضر، فاقد محیطی کاملا تعاملی بوده و در واقع نشئت گرفته از تصاویر پانورامایی است که اپل پیشتاز آن به حساب می‌آید. از نگاهی دیگر باید عنوان کرد جنبه‌های ترکیبی پروژه‌های واقعیت مجازی با تغییر زیادی در مقایسه با آنچه در اوایل دهه 1990 میلادی مشاهده می‌کردیم همراه نشده و فقط پیاده‌سازی آن ساده‌تر شده است.
با وجود همه پیشرفت‌های QuickTime Virtual Reality ، پس از بازگشت استیو جابز به اپل، این پروژه از محور تمرکز اپل خارج شد و آخرین بار در سال 1997 میلادی کنفرانسی در زمینه تشریح قابلیت‌های آن برگزار شد. این در حالی است که اپل بعدها از این راهکار به‌منظور نمایش 360 درجه‌ای طراحی محصولاتی مانند آی‌پاد خود در سال 2006 میلادی نیز استفاده کرد.
منبع : آی‌تی‌ایران
