در حالی که برخی افراد از مجهز شدن روبات‌ها به خصوصیات و توانایی‌های بشری نگرانند به‌نظر می‌رسد نگرانی جدیدی در قالب نزدیک شدن خصوصیات ظاهری و حتی عملکردی روبات‌ها به جانداران دیگر مانند حشرات نیز در حال ظهور است.
در جدیدترین تحقیقات انجام شده توسط تیمی از متخصصان دانشگاه هاروارد، راهکاری برای افزایش توانایی روبات‌های پرنده و صرفه‌جویی در میزان انرژی مصرفی توسط آن‌ها، به‌واسطه شبیه‌سازی روبات‌ها برپایه نحوه پرواز و یا حتی نشستن حشرات روی دیوار و سقف ایجاد شده است.
کاربردهای چنین روبات‌های کوچکی که بی‌شباهت با زنبور و یا حشراتی از این دست نیستند می‌تواند از ساخت دستگاه‌های جاسوسی برای انجام ماموریت‌های مراقبتی و نظارتی تا استفاده توسط محققان در مواردی باشد که به‌طور طبیعی امکان استفاده از سنسورهای معمولی وجود نخواهد داشت.
این در حالی است که برای پهپادهای معمولی، ثابت ماندن در هوا می‌تواند انرژی معادل با انرژی مصرف شده در هنگام پرواز را تلف کند اما در روبات‌های جدید، امکان کاهش چشمگیر توان مصرفی از طریق به‌کارگیری روش‌های نشست و برخواست مانند آنچه در زنبور و پروانه مشاهده می‌کنیم (نشستن روی دیوار یا سقف، پیش از پرواز مجدد) میسر خواهد شد.
در این راستا، دانشمندان مواد و سطوح مختلف را نیز مورد بررسی قرارداده‌اند تا در نهایت به ترکیبی مناسب از مواد الکترواستاتیک و فوم برای ایجاد پدهای فرود ادغام شده در روبات‌ها برسند. تیم تحقیقاتی در نهایت ماشین پرنده خود را با الهام از زنبور و با اتصال مواد الکترواستاتیک شامل پایه فیبرکربنی، الکترودهای مسی و پوشش پلی‌آمیدی که روی استوانه کوچکی از فوم قرار گرفته، به مرحله آزمایش رسانده است.
رابرت وود یکی از محققان حاضر در این تحقیقات در خصوص دستاوردهای بدست آمده از چنین ابداعی می‌گوید:
“این روبات‌ها می‌توانند در مواردی که نیاز به راهکارهای کم‌هزینه و سیستم‌های حس‌گر توزیع‌یافته وجود دارد اما در عین حال، استفاده از نیروهای انسانی، سخت و یا خطرناک است به کار گرفته شوند. با این وجود، آماده‌سازی نهایی این روبات‌ها ممکن است به 5 تا 10 سال زمان نیاز داشته باشد.”
منبع : آی تی ایران