با اجرایی شدن قانون جدید سرمایه‌گذاری روی استارتاپ‌ها، حالا تمامی افراد (بدون درنظر گرفتن تمکن مالی) می‌توانند در استارتاپهای گوناگون سرمایه‌گذاری کنند.
این قانون جدید، جایگزین قانون قبلی کمیسیون بورس و اوراق بهادار خواهد شد که برمبنای آن سرمایه‌گذارانی که از شرکت‌های خصوصی حمایت می‌کردند مجبور بودند اعتبار و تمکن مالی خود را به اثبات برسانند. این به آن معناست که فرد یا شرکت یادشده باید درآمد حداقلی 200 هزار دلار در سال داشته باشد و ارزش خالص یک میلیون دلاری دارایی‌های او (بدون درنظر گرفتن قیمت منزل) تایید شود.
با این تفاسیر، استارتاپ‌هایی که از طریق پورتال‌های آنلاین جذب سرمایه، اقدام به افزایش دارایی‌های خود می‌کنند قادر خواهند بود سهام خود را بدون درنظر گرفتن دارایی‌ها و درآمد افراد به اشخاص حقیقی و حقوقی واگذار کنند. با این حال، مؤسس استارتاپ همچنان باید گزارش‌های مالی سالیانه خود را به SEC (کمیسیون بورس و اوراق بهادار) ارائه دهد. در چارچوب این قانون، استارتاپ‌ها می‌توانند تا یک میلیون دلار سرمایه جذب کنند.
این قوانین جدید که در واقع بخشی از فصل سوم قانون شغل‌های ایالات متحده آمریکا به حساب می‌آیند پس از چهار سال بررسی و با هدف ایجاد فضای دموکراتیک در محیط استارتاپ‌ها به مرحله اجرا درآمده‌اند، اما پرسش اصلی اینجاست که اعمال این تغییرات، تا چه حد روند جذب سرمایه در استارتاپ‌هایی را که معمولا با ارائه تی‌شرت، بلیت رویدادها و نسخه‌های اولیه دستگاه‌های الکترونیکی از پشتیبان‌های مالی خود قدردانی می‌کردند با تغییر و تحول روبه‌رو خواهد کرد.
اگرچه برخی استارتاپ‌ها از فروش سهام به سرمایه‌گذاران خرد حمایت کرده‌اند اما برخی دیگر، پیاده‌سازی این قوانین را سخت و طاقت‌فرسا عنوان کرده‌اند و معتقدند محدودیت‌های زیادی در جذب سرمایه به این روش وجود دارد. کیک‌استارتر، بزرگ‌ترین و مشهورترین وب‌سایت جذب سرمایه نیز اعلام کرده هیچ برنامه‌ای برای اجرایی کردن این قوانین جدید ندارد.
با اجرایی‌شدن این قانون، کارفرمایانی که در جلب توجه و جذب شرکت‌های بزرگ سرمایه‌گذاری با مشکل مواجه بوده‌اند بیشترین سود را خواهند برد. تام لیکس، از کافرمایان مشتاق به جمع‌آوری سرمایه یک میلیون دلاری، معتقد است استفاده از این راهکار به توسعه کسب و کار او کمک خواهد کرد. او در این باره می‌گوید: ” شخصا علاقه‌مندم تا مشتریان ما، سهام‌داران ما هم باشند. استارتاپ‌ها نمی‌توانند انتظار حمایتی فراتر از این را داشته باشند.”
ریچارد سوارت از اعضای هیئت مدیره “انجمن حرفه‌ای جذب سرمایه” معتقد است این قانون جدید، باب میل شرکت‌هایی خواهد بود که در مناطقی خارج از حوزه پوشش سرمایه‌گذاران متمول یعنی بیرون از کالیفرنیا و نیویورک فعالیت می‌کنند. او از استارتاپهای فعال در حوزه سینما، تولید مواد غذایی و مدیریت انرژی به عنوان استارتاپهای علاقه‌مند به این سبک جذب سرمایه یاد می‌کند.
با این حال، او و دیگر فعالان دنیای استارتاپی معتقدند این طرح، محدودیت‌هایی را هم به همراه خواهد داشت.
جیم فالتون از وکلای Cooley LLP که در زمینه قوانین امنیتی و حقوقی شرکت‌های نوظهور تخصص دارد، بر آن است که برای شرکت‌های گوناگون به ویژه آن‌هایی که در حوزه تکنولوژی فعالیت دارند جذب سرمایه یک میلیون دلاری، بسیار محدود بوده و هزینه‌های ثبت نام و برآوردهای سالیانه، بسیار بالا خواهد بود. او عنوان کرده کم‌تر از ده موکل او درخواست استفاده از چنین گزینه‌ای را داشته‌اند.
از محدودیت‌های دیگر می‌توان به الزام شرکت‌ها برای ارتباط با افراد به جای چانه‌زنی با گروه‌ها اشاره کرد. فالتون در این باره می‌گوید: “اگر قرار نیست جذب سرمایه 5 میلیون دلاری داشته باشید، نمی‌دانم چه علتی برای استفاده از این قانون و افزایش مسئولیت‌ها وجود دارد.”
هزینه‌های موجود برای استفاده از این قانون، تا حد زیادی به پیچیدگی ساختار شرکت‌ها و مقدار سرمایه جمع‌آوری شده بستگی دارد. به عنوان مثال مزرعه Anikona که در زمینه کشت قهوه در هاوایی فعالیت می‌کند، هزینه‌ای بین هزار تا 20 هزار دلار برای جمع‌آوری سرمایه 100 هزار دلاری متحمل خواهد شد. این هزینه برای Cleveland که در حوزه تولید نوشیدنی فعالیت می‌کند، 40 تا 50 هزار دلار برای جذب سرمایه یک میلیون دلاری خواهد بود.
تا امروز 5 پورتال جذب سرمایه، به‌کارگیری این قانون را اعلام کرده‌اند اما سخنگوی کیک‌استارتر عنوان داشته این شرکت هیچ تمایلی برای اجرایی کردن این قانون ندارد. این در حالی است که پورتال رقیب یعنی Indiegogo از این طرح استقبال کرده و آن را راهکاری برای حذف تبعیض‌های موجود در خصوص سرمایه‌گذاری افراد مختلف روی استارتاپ‌ها می‌داند.
منبع : آی‌تی‌ایران
