تقریبا زیر هر پست وزیر ارتباطات در شبکه های اجتماعی میتوان کامنتهایی را یافت که موضوع آن انتقاد از کیفیت اینترنت است. به نوعی مهمترین مقام ارتباطی کشور روزانه با این انتقاد کاربران ایرانی مواجه است که چرا در مورد کیفیت بد اینترنت اقدامی نمیکند. از سوی دیگر هرگاه واعظی نکته یا موضوع دیگری از دستاوردهای این وزارتخانه را بیان میکند با این پرسش مواجه میشود که اختلالات اینترنتی چه زمانی تمام میشود؟
موضوع کیفیت اینترنت در حالی هنوز در صدر خواسته های کاربران ایرانی قرار دارد که شبکه ارتباطی کشور طی سال های اخیر دچار تحول های زیادی شده است. حذف انحصار نسل سوم موبایل و ارائه نسل سوم و چهارم موبایل توسط دو اپراتور همراه اول و ایرانسل باعث شد تعداد کاربران اینترنت در کشور بهطور ناگهانی افزایش یابد. دسترسی به اینترنت روی موبایل از یکسو و رشد سرعت اینترنت (که نباید آن را با کیفیت اینترنت اشتباه گرفت) و افزایش فروش گوشیهای هوشمند همه به نوعی باعث رشد قابل توجه مصرف محتوای اینترنتی و دسترسی به آن شده است. به همه اینها اضافه کنید خدمات جدیدی که روی اینترنت ارائه میشود. از خدمات دولتی گرفته تا خریدهای اینترنتی حالا وابستگی های اقتصاد کشور را به اینترنت بیش از پیش کرده است. در میان همه این پیشرفتها اما هنوز مشکلات کیفیت اینترنت بر سر جای خود باقی است و به نظر میرسد وزیر و دیگر مسوولان ارتباطی کشور تا زمانی که این وضعیت به همین گونه است از زیر بار فشار کاربران بیرون نخواهند آمد.
اطلاعات اختلالات اینترنتی دست کیست؟
موضوع اختلالات اینترنتی چیز جدیدی نیست. لنگر کشتیها هنوز هم یک تهدید بالقوه برای شبکه ارتباطی کشور به شمار می رود هر چند ایجاد خطوط پشتیبان تا اندازهای از ریسک آن کاسته است. با این حال اختلالات اینترنتی همچنان وجود دارد و همه کاربران ایرانی هم آن را لمس می کنند. این موضوع چیزی است که همه با آن سروکار داریم ولی هیچگاه برای آن فکری نشده است. پیچیدگیهای فنی مربوط به این موضوع حتی وزیر ارتباطات را که زمانی یک اولتیماتوم برای بهبود کیفیت اینترنت داده بود هم از پیگیری موضوع بازداشت. با این حال بدون شکافتن موضوع نمیتوان به حل آن امیدی داشت. شاید مهمترین دلیل رفع نشدن مشکل کیفیت اینترنت این باشد که اطلاعات مربوط به اختلالات بهطور دقیق منتشر نشده است. آخرین باری که شرکت ارتباطات زیرساخت و وزیر ارتباطات بروز یک اختلال در شبکه اینترنت کشور را پذیرفتند مربوط به حدود یک ماه قبل میشد که مشکلاتی برای شبکه اجتماعی تلگرام در داخل کشور به وجود آمده بود. در آن زمان وزیر ارتباطات گفت که این اختلالات اینترنتی بوده که باعث کند شدن یا از دسترس خارج شدن تلگرام در ایران شده است. از آن زمان تاکنون شبکه اینترنت کشور بارها و بارها با مشکلات مختلفی روبه رو شده است.
بسیاری از کاربرانی که با شرکتهای اینترنتی تماس میگیرند با این پاسخ مواجه میشوند که مشکل از شبکه زیرساخت است. زمانی که خبرنگاران موضوع را با شرکت زیرساخت در میان میگذارند با این پاسخ مواجه میشوند که مشکل از شرکتهای اینترنتی است. وزیر ارتباطات در مواقع مختلف به سود شرکت زیرساخت و علیه شرکتهای خصوصی رای داده و مشکلات را به گردن آنها انداخته است. اما نکته اینجا است که برای بررسی منشأ یک اختلال باید ابتدا اطلاعات دقیقی از وضعیت شبکه و بازیگران آن داشت. آیا در وزارت ارتباطات کسی این اطلاعات شبکه را دارد؟ بله، اول شرکت ارتباطات زیرساخت که خود البته بازیگر اصلی این فضاست و رقیب بخش خصوصی در این عرصه است و دوم سازمان تنظیم مقررات که نقش داور یا رگولاتور را در این عرصه برعهده دارد.
چرا رگولاتوری باید داوری کند؟
اینترنت ایران دارای یک ساختار یکپارچه و همگون نیست. بخش قابلتوجهی از مسوولیتهای اینترنت کشور در اختیار شرکت ارتباطات زیرساخت (وابسته به وزارت ارتباطات) است. این شرکت اینترنت را از خارج از کشور می گیرد و به داخل کشور میآورد و به شرکتهای اینترنتی تحویل میدهد. بخش عمده ترافیک اینترنت و مدیریت آن نیز برعهده این شرکت است. شرکت زیرساخت از محل واردات پهنای باند درآمدزایی میکند که در مورد آن پیشتر نوشته ایم اما در بحث اختلالات اینترنتی این شرکت کنترل کاملی از مانیتورینگ شبکه را در اختیار دارد. به عنوان مثال شرکتهای اینترنتی به محض بروز یک اشکال با شرکت دولتی زیرساخت تماس میگیرند و خواستار رفع آن میشوند.
بین شرکتهای اینترنتی یا اپراتورهای موبایل و شرکت زیرساخت استاندارد فنی و قابل مشاهدهای برای وضعیت شبکه وجود ندارد. هر دو سوی این قضیه معمولا اشکالات اینترنتی را به گردن همدیگر می اندازند و کاربران همواره سرگردان این موضوع هستند که بالاخره اشکال از کجاست؟سازمان رگولاتوری از چندی قبل سیستم مانیتورینگ گستردهای برای کنترل شبکه ایجاد کرده است. این سازمان حالا میتواند حتی دلیل یک اختلال ساده اینترنت یا شکایت یک کاربر را پیگیری کند. این سازمان با اطلاعات مانیتورینگ شبکه خود و استفاده از شاخصهای دیگری اقدام به ارزیابی اپراتورهای اینترنتی میکند و این یعنی دسترسی کاملی به اطلاعات فنی اختلالات اینترنتی دارد. اما این سازمان حاضر به انتشار این اطلاعات نیست. عمیدیان، رئیس سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی در پاسخ به پرسش «دنیای اقتصاد» در مورد لزوم انتشار اطلاعات مربوط به اختلالات میگوید: ما شبکه را رصد میکنیم و اطلاعات مربوط به کیفیت اینترنت و ارزیابی اپراتورها را روی سایت میگذاریم اما به لحظه این اطلاعات را روی سایت قرار نمیدهیم.
اگر رگولاتوری بهعنوان مرجع پیگیری شکایات در بخش ارتباطات کشور اطلاعات اختلالات اینترنتی را روی سایت خود قرار دهد کاربران به لحظه متوجه وضعیت کیفیت شبکه و اختلالات احتمالی میشوند. همچنین کاربران میتوانند بهطور واضح مشاهده کنند که مثلا کاهش سرعت اینترنت آنها هماکنون ناشی از شبکه زیرساخت کشور است یا ضعف در شبکه داخلی خدماتدهندگان اینترنتی. این موضوع مسوولیت سازمان یا شرکت مسوول را هم افزایش میدهد. شرکت یا نهادی که متوجه باشد اختلال یا مشکلی در شبکهاش وجود دارد که مردم هم از آن با خبرند برای اصلاح آن و پیش نیامدن دوباره آن تمام تلاش خود را بهکار میبندد. نصرالله جهانگرد معاون وزیر و رئیس سازمان فناوری اطلاعات اما روز گذشته در حاشیه نمایشگاه الکامپ گفت که زمینههای فنی برای چنین کاری وجود دارد و میتوان بهزودی این اطلاعات را روی سایت سازمان تنظیم مقررات گذاشت.
یک نظرسنجی از کاربران
در یک نظرسنجی اینترنتی که از سوی سایت آیتی ایران در زمینه اعلام اختلالات اینترنتی از سوی رگولاتوری انجام شد بیش از 5 هزارنفر از شرکتکنندگان (بالغ بر 97 درصد) خواستار انتشار اطلاعات مربوط به اختلالات اینترنتی شدند. انتشار این اطلاعات که اساسا همانند بروز مشکل در شبکه تلفن ثابت، شبکه گاز، شبکه آب و… است سالها است در بین دیگر سازمانهای ایران مرسوم است. اینکه الان کدام منطقه و کدام شرکت یا کدام مجموعه اختلال دارد قدم اول برای به دست آوردن اطلاعات درست در مورد پیگیری منشأ اختلالها هم هست. حالا با داشتن اطلاعات مربوط به اختلالات توسط یک مرجع معتبر و بیطرف – حداقل سازمان تنظیم مقررات زیرمجموعه شرکت ارتباطات زیرساخت نیست – میتوان مسیری درست برای بهبود کیفیت ایجاد کرد.
بخوانید: