سایت جشنواره –
جناب آقاى دكتر مصطفى معين
با سلام و احترام فراوان ؛
حافظه تاريخى ما ايرانيان سرشار است از ايستادگى بى دليل جماعتى زورمدار در تقابل با دگرگونى و پيشرفت ، آنچه ما از گذشته به ياد داريم قصه تكرارى نفس نفس زدن هاى بى حاصل يك فرار است ، فرار از اين واقعيت كه نسل نو ، زبان نو مى خواهد و زبان نو ، زبان خواسته هاى تازه است .
وبلاگها در ايران از مرز يك ابزار فراتر رفته اند و آنچه ما مى بينيم كوچه هاى بسيار اما باريك و بلندى است كه در تداوم خويش به يك انسان مى رسند ، كوچه هايى اما نه بن بست.
آن دسته از بلاگرهاى ايرانى كه به اجتماع مى انديشند و سرنوشت و دغدغه هاى يك ملت ، وبلاگ خود را تمام آنچه كه ندارند مى بينند ، از روزنامه تا تلويزيون ، از مكتوب تا شنيدنى و ديدني.!
اما يك پرسش ساده… آيا وبلاگ مى تواند تمام آنچه كه نداريم باشد؟ آيا وبلاگ در ايران تنها وبلاگ است ؟
بر اين باوريم كه احساس ما نسبت به وبلاگ ، احساسى شايد متناقض است ، ميانه اميد و تاسف .
اميدى به آينده كه با اين نسل جسور و پرسشگر ساخته خواهد شد و اميد به نسلى كه براى خود و شهروندان پيرامونش ارزش قايل است .
و تاسف براى همان نسل كه خود نيز جزيى از آنيم كه وبلاگ ، تنديسى است از تمام ناداشته هايش و تاسف براى هر آنچه كه نيست .
آنچه در همدان رخ داد نماز ميتى نبود بر جسد ناداشته ها و آرمانهايى كه به شدن نپيوست بلكه رخدادى بود در تقويت اين احساس كه در اين سرزمين براى همه ، جا هست حتى براى من و مخالفم .
در اين رخداد احترام به حق يك شهروند و تحمل به عنوان ارزشى اجتماعى بارها و بارها تمرين شد ، تمرين كيمياى جامعه ايرانى .
شايد باور نكنيم ولى وبلاگها در ايران تاريخ ما را به چالش كشيده اند ، شايد بد نيست چند سطرى از نوشته عباس معروفى خطاب به نخستين جشنواره دانشجويان وبلاگ نويس ايران را با هم بخوانيم:
« من انقلاب فيروزهاى وبلاگنويسى را بزرگترين اتفاق تاريخ ايران ميدانم. آنجا كه جامعهاى شفاهى و جمعيتى افواهى به تمدنى مكتوب مبدل شود، نامها و امضاها جايگزين سايهها و سياهيها خواهد شد. آنجا كه چهرهها بر تمامى گفتار خويش شهادت ميدهند، شهر از هياهوى گنگ تباهى نجات مييابد، و كلام جسدى بادكرده نيست كه بر سينهاش نوشته باشند: مجهولالهويه .»
و شما از وبلاگ نوشتيد و از بى واهمه بودن از فشار و تهمت و دانشجويان وبلاگ نويس ايران را پرچمداران آزادى بيان، احترام به حقوق و شخصيت فرد فرد انسانها، كثرت گرايى و پويايى در انديشه و عمل خوانديد .
از لطف جنابعالى نسبت به اين رخداد سپاسگزاريم و نگاه شما را نسبت به فرهنگ و سياست ارج مى نهيم . ديدگاه برگزار كنندگان اين رخداد نسبت به انتخابات آتى با نگاه شما و مجموعه متبوعتان متفاوت است و ما قرائتى ديگر از انتخابات آزاد در ايران داريم ولى به هر تقدير اگر اراده راستين ملت بر اين بود كه حضرتعالى پيروز انتخابات آينده باشيد به عنوان يك اقليت از صميم قلب براى شما و مجموعه همفكرتان آرزوى بهروزى مى كنيم .
با سپاس فراوان
نويد لطيفى يحيى صفى آريان
دبيران نخستين جشنواره دانشجويان وبلاگ نويس ايران
