آشنائى با پروتکل هاى روتينگ
سخاروش – پروتکل هاى روتينگ به منظور استفاده در روترها ، ايجاد شده اند . پروتکل هاى فوق ، بدين منظور طراحى شده اند که امکان مبادله اطلاعات جداول روتينگ بين روترها را فراهم نمايد . تاکنون پروتکل هاى متفاوتى به منظور استفاده در شبکه هائى با ابعاد گوناگون ، طراحى و پياده سازى شده است .
دو نوع عمده روتينگ : پويا و ايستا
روتر ، با استفاده از روترهاى مجاور ( همسايه) و يا توسط مدير شبکه، آگاهى لازم در خصوص شبکه هاى راه دور را پيدا مى نمايد . روتر در ادامه ، يک جدول روتينگ را ايجاد که مسئوليت آن تشريح نحوه يافتن شبکه هاى راه دور است . در صورتى که شبکه مستقيما” متصل شده بشد ، روتر در خصوص شبکه ، مشکل خاصى نخواهد داشت . در صورتى که شبکه ها به يکديگر متصل نمى باشند ، روتر مى بايست آگاهى لازم در خصوص شبکه هاى راه دور را پيدا نمايد . در اين رابطه از روتينگ ايستا (درج دستى مسيرها در جدول روتينگ توسط مدير شبکه ) و يا روتينگ پويا ( درج اتوماتيک مسيرها در جدول روتينگ با استفاده از پروتکل هاى روتينگ )، استفاده مى گردد.
روترها در ادامه اقدام به بهنگام سازى اطلاعات خود در ارتباط با تمامى شبکه هائى مى نمايند که نسبت به آنان آگاهى لازم را پيدا نموده اند . در صورتى که تغييرى ايجاد گردد ( مثلا” يک روتر با مشکل مواجه شده و عملا” قادر به سرويس دهى نبشد ) ، پروتکل هاى روتينگ پويا ، به صورت اتوماتيک به تمامى روترها اين موضوع را اطلاع خواهند داد . در صورت استفاده از روتينگ ايستا ، مى بايست مدير شبکه تغييرات لازم را در تمامى روترها ، اعمال نمايد ( عدم استفاده از پروتکل هاى روتينگ ) .
در روتينگ پويا از پروتکل هاى روتينگ به منظور نيل به اهداف زير استفاده مى گردد .
تشخيص و نگهدارى پوياى روترها
محاسبه مسيرها
توزيع اطلاعات بهنگام شده روتينگ براى ساير روترها
حصول توافق با ساير روترها در خصوص توپولوژى شبکه
در صورت برنامه ريزى ايستاى روترها ، امکان يافتن روترها و يا ارسال اطلاعات براى ساير روترا وجود نخواهد داشت . آنان داده مورد نظر را بر روى روترهائى که توسط مدير شبکه تعريف شده است ، ارسال مى نمايند .
پروتکل هاى روتينگ پويا
در اين رابطه از سه نوع( گروه) پروتکل روتينگ پويا استفاده مى گردد . تفاوت عمده بين آنان ، روش استفاده شده به منظور يافتن روترها و محاسبات لازم در خصوص مسيريابى آنان است.
Distance Vector : اين نوع روترها بهترين مسير را از طريق اطلاعات ارسال شده توسط ساير روترهاى مجاور ، محاسبه مى نمايند .
Link state : اين نوع روترها هر يک داراى نسخه اى از تمامى مپ شبکه بوده و بهترين مسير را با استفاده از آن محاسبه مى نمايند .
Hybrid : پروتکل هاى روتينگ Hybrid حد فاصل بين پروتکل هاى روتينگ Link state و Distance Vector مى باشند .