دنیای اقتصاد – Wi-fi شايد مهم‌ترين نشانه موفقيت صنعت كامپيوتر در چند سال اخير باشد، تنها نقطه روشنى كه در بازار پر جنب و جوش و از طرفى درب و داغان و تا حدودى بى رونق كامپيوتر پهن باند Wireless به وجود آمد.
براى بسيارى از كمپانى‌هاى بزرگ كامپيوتر، اين پديده اشتياق جنونآميزى موجب بسيارى از كمپانى در بزرگ كامپيوتر،اين پديده اشتياق جنونآميزى كه تا به حال جز در روزهاى پر رونق اوليه اينترنت ديده نشده را به وجود آورده است. ده‌ها ميليون از طرح‌هاى Wi-Fi در سال جارى فروخته خواهد شد كه تعداد زيادى كامپيوترهاى همراه با لب تاب را در بر خواهد گرفت.
تحليلگران پيش‌بينى مى‌كنند تا سال 2006، 100 ميليون نفر از اين تكنولوژى استفاده خواهند كرد. خانه‌ها، ادارات، مدارس و دانشگاه‌ها در سراسر دنيا تجهيزات Wi-Fi را نصب مى‌كنند تا به قول خود مبنى به فراگير كردن استفاد! ه از اينترنت بى‌سيم (Wire less) وفا كنند. Wi-Fi هم اكنون در حال حاضر در تعدادى رو به رشد از كافى‌شاپ‌ها، فرودگاه‌ها و هتل‌ها استفاده شده و قابل دسترسى است. در حالى‌كه فقط پنج سال قبل شبكه اينترنت ى‌سيم (Wireless) يك تكنولوژى مهجور بود. اما Wi-Fi چگونه آغاز شد و چگونه در عمق كسادى و تنزل بازار به اين موفقيت دست يافت؟ و وقتى كه به منشاء Wi-Fi توجه مى‌كنيد.
مساله بسيار جالب توجه است: وقتى عملا اين تكنولوژى به وسيله يك آژانس دولتى آمريكا از يك پهنه راديويى كه به «باندهاى اشغال» معروف است، انتشار يافت. بنگاه‌ها و شركت‌هاى تكنولوژى عموما علاقه‌مند هستند كه دولت‌ها از چنين مسائلى خود را كنار بكشند و فقط در بودجه تحقيقاتى اوليه و سپس خريد محصولات تمام شده وقتى آنها به بازار عرضه مى‌كنند، شريك باشند.
اما در مورد Wi-Fi به نظر مى‌رسد وضعيت فرق مى‌كند و دولت نقش فعالى در به ثمر رساندن ابتكارات و ابداعات داشت.
مايكل لازاروس يكى از كارشناسان در حوزه قانون‌گذارى در تله‌كام، معتقد است، Wi-Fi خالق نظم است و پيش از آن كه توسط مهندسان ايجاد شود، توسط وكلا خلق مى‌شود. در واقع از لازاروس به عنوان يك وكيل انتظار مى‌رود كه چنين عقيده‌اى داشته باشد، اما در عين حال وى يك مهندس الكترونيك هم هست و به همين دليل از اين موضوع حمايت مى‌كند.
در آغاز راه
قطعا Wifi بدون تصميمى كه در سال 1985 توسط كميسيون ارتباطات فدرال (FCC) اتخاذ شد، به وجود نمى‌آيد. اين كميته كه يكى از كميته‌هاى قانون‌گذار درباره تله كام (ارتباطات از راه دور) در ايالات متحده است چندين طيف باند Wirelees را افتتاح كرد و به آنها اجازه فعاليت داد، بى‌آنكه نياز به گرفتن مجوز از دولت آمريكا باشد. اين حركتى بود كه تا آن موقع كسى به آن توجه نكرده بود چرا كه فقط بعضى كانال‌هاى راديو وجود داشتند كه صرفا راديوبازها مى‌توانستند از آنها بدو! ن اخذ مجوز پيام بفرستند. اما FCC به كمك يك مهندس خوش فكر از كارمندانش به نام مايكل ماركوس سه خط صنعتى، علمى و پزشكى را از اين باند گرفت و از آنها براى ارتباط ميان بنگاه‌ها و موسسات استفاده كرد.
اين سيستم كه «باندهاى اشغال يا زباله» ناميده مى‌شوند در سه خط 900 مگاهرتز، 4/2 مگاهرتز و 8/5 گيگاهرتز اجزه يافتند كه به تجهيزاتى مجهز شوند كه براى فركانس‌هاى انرژى راديويى استفاده مى‌شود، البته براى اهدافى غير از ارتباطات براى مثال، اجاق‌هاى مايكروويو، كه از امواج راديويى براى پختن غذا استفاده مى‌كند. اما FCC اين خط‌ها را براى اهداف ارتباطى هم در دسترس قرار داد.
با وجود آنكه قانون سال 1985 آينده نگرانه به نظر مى‌آيد، اما اتفاق خاصى در آن سال‌ها نيفتاد. آنچه كه نهايتا باعث حركت و رشد Wi-Fi شد، ايجاد يك صنعت با استاندارد بالا بود. در ابتدا فروشندگان تجهيزات Wireless براى شبكه‌هاى محله‌اى (LANS) مانند Proxim و Symbol امكانات مالكيتى خود را گسترش دادند، به گونه‌اى كه مى‌توانستند در خط‌ها و باندهاى بدون مجوز هم عمل كنند.
تجهيزات و امكانات يك فروشنده نمى‌توانست با تجهيزات يك كمپانى ديگر سازگار باشد و با هم وارد تعامل شوند. در اثر موفقيت Ethernet، يك استاندارد شبكه‌اى Wire line، فروشندگان و عرضه‌كنندگان اين محصول دريافتند كه يك استاندارد Wireless مشترك و همگانى هم همين كار را مى‌كند. يعنى خريداران تمايل به خريد و استفاده بيشترى از اين تكنولوژى خواهند كرد، اگر احساس كنند كه در محصولات يك كمپانى محصور نيستند و مى‌توانند با ديگران ارتباط برقرار كنند.
در 1988، كمپانى NeR كه مى‌خواست از اين طيف هاى بدون مجوز استفاده كند از يكى از مهندان خود به نام ويكتورهايز خواست كه در پى تعريف استانداردى براى شروع كار باشد. ويكتور هايز و همكارانش در لابراتوار Bruce tuch of Bell در همكارى با موسسه خدمات الكترونيك،استاندارد Ethernet را تعريف كردند. كميته جديدى كه 11/802 ناميده مى‌شد به رياست آقاى هايز تشكيل شد و مذاكرات آغاز گرديد.
بازار منشعب شده به اين معناست كه زمان زيادى طول مى‌كشد تا فروشندگان با 70 استانداردى كه كميته تعريف كرده است، موافقت كنند.
سرانجام در سال 1997 كميته يك ويژگى اساسى را پذيرفت. آنها ميزان و درجه انتقال داده‌ها را دو مگابايت براى هر ثانيه تعيين كردند خواه از طريق تكنولوژى «طيف گسترده يا انتقال توالى مستقيم باشد. اولى از مداخله ديگر سيگنال‌ها با بريدن در ميان فركانس راديوها اجتناب مى‌كرد و دومى سيگنال فراتر از باند وسيع فراكانس‌ها را گسترش مى‌داد.
استاندارد جديد در 1997 منتشر شد و مهندسان خيلى سريع بر روى الگوى اوليه آن شروع به كار كردند. دو نسخه آنكه 208/11 b(كه بر روى باند 4/2 گيگا هرتز كار مى‌كرد) و 208/11 a (كه روى باند 8/2 گيگا هرتز كار مى‌كرد) در دسامبر 1999 و ژانويه 2002 تصويب شدند.
كمپانى‌ها شروع به طرح‌هاى سازگار با208/11 b كردند. اما ويژگى خاص آن خيلى پيچيده و مفصل و مشتمل بر 400 صفحه بود. بنابراين در اوت 1999، 6 كمپانى كه عبارت بودند از اينترميل، سه كام، نوكيا، آيرونت، Lucent , symbol ، تصميم گرفتند كه با همكارى يكديگر Wileless Ethernet را campalitibility Allaince يا! «Weca» را ايجاد كنند.
رشد با نام ديگر
اين ايده كه اين «بدنه» مشخص و ثابت خواهند كرد كه محصولات فروشنده‌هاى مختلف با يكديگر سازگار هستند، كاملا حقيقت داشت، اما اصطلاحات WECA compatible يا IEE 82.b به راحتى بر زبان نمى‌آمد. بنابراين اين تكنولوژى جديد نام جديد و آشنا و راحت براى مصرف كنندگان نياز داشت. نام‌هاى مختلفى پيشنهاد شد مانند Flank Speed يا Dragon Fly يا پرواز اژدها، اما برن! ده در اين ميان نام Wi-Fi بود كه شباهت به hi-fi،داشت و مشتريان معمولا به خاطر داشتند كه hi-fi CD، پلى‌يى است كه با آمپلى فايرهاى ديگر هم سازگار است و كار مى‌كند، بنابراين wi-fi هم همان بود كه از دو كلمه Wireless Fidelity نشات گرفته است، به معناى صداقت و دقت wireless.حال ديگر اين تكنولوژى از يك «استاندارد» مشخص و تعريف شده و نيز يك نام تجارى مناسب برخوردار بود.
پس اكنون ديگر به ؟؟؟ در بازار نياز داشت كه در كمپانى APPLE پيدا كرد، يك كمپانى بزرگ سازنده كامپيوتر كه به خاطر ابتكارات و ابداعات خود معروف است، اين كمپانى به شركت Lucent گفته بود كه اگر بتواند يك آداپتور يا انطباق‌دهنده زير 100 دلار بسازد، APPLE هم در ساختن جاى مناسب براى wi-fi در همه كامپيوترهاى همراه Laptops كمك مى‌كند. Lucent آداپتور را ساخت و در جولاى 1999 كمپانى اپل، wi-fi را به عنوان يك گزينه (Option) در كامپيوترهاى ibook به عنوان تجارى» «AirPort معرفى كرد و اين موضوع به طور كامل نقشه شبكه wirless را تغيير داد.
پس از اپل ديگر كمپانى‌هاى كامپيوترسازى سريعا دست به كار شدند، wi-fi سريعا مشتريان را به بازارى كه از سال 2001 اندكى كساد شده بود، جذب كرد و بازار آن در اثر افزايش محبوبيت خطوط اينترنتى سريع پهن- باند در خانه‌ها رونق بيشترى گرفت. اين سريع‌ترين راه است براى اينكه چندين كامپيوتر از يك خط پهن باند بتوانند استفاده كنند.
تا امروز استفاده اصلى از wi-fi در شبكه‌هاى خانگى است و به مرور با گسترش تكنووژى به اماكن عمومى مثل كافى‌شاپ‌ها هم تسرى پيدا كرد و. حال با گسترش استفاده از wi-fi، fcc به نوع جديدى از تكنولوژى wi-fi كه به208/11 g معروف است، اجازه فعاليت داد ك! ه از يك «طيف گسترده» خيلى پيشرفته كه مى‌تواند سرعت آن به بيش از 54 مگابايت براى هر ثانيه در خط 4/2 گيگاهرتز برسد، برخوردار است.
خب، پس از اين چه اتفاق خواهد افتاد و wi-fi به كجا خواهد رفت؟ بسيارى از طرفداران wi-fi معتقدند كه wi-fi هم تكنولوژى‌هاى wirless را به كنار خواهد راند. براى مثال چشم‌انداز نسل سوم(3 (G شبكه تلفن‌هاى همراه كه در پى آن است كه داده‌هاى پرسرعت را به كاربران در حال حر! كت انتقال دهنده را زير سوال برده است. اما چنين حدس و گمان‌هايى هنوز زود است. زيرا كه wi-fi يك تكنولوژى با برد كوتاه است كه هرگز نمى‌تواند پوشش فراگير و عمومى كه شبكه موبايل دارد را داشته باشد.
از طرف ديگر، مشترك يك hotspot مثلا كافى‌شاپ نمى‌تواند از hotspot ديگر مثلا فرودگاه استفاده كند. البته بعضى از كارشناسان تكنولوژى معتقدند دنيا در حال تغيير است و همه چيز در حال پيشرفت و بهبود است از جمله اين پيشرفت‌ها اولين شبكه براساس يك تكنولوژى جديد است كه به لحاظ فنى 16/802 ناميده مى‌شود اما Wi- Max نام دارد. همچنان كه از نامش برمى‌آيد يك نسخه برد وسيع از Wi-Fi است با 70 مگابايت سرعت بر هر ثانيه. در حالى‌كه دستيابى به اينترنت را در مكان‌هاى خاص ارائه مى‌دهد، Wi-Max پوشش فراگير و عمومى‌ترى را انجام مى‌دهد، مثل كارى كه تلفن‌هاى موبايل انجام مى‌دهند.
از طرف ديگر Wi-Fi در حال حاضر در خانه مورد تهديد واقع شده است در حالى كه آن تكنولوژى مسلط برتر در خانه‌ها بوده است، تلويزيون‌ها، سى‌دى پليرها و ويديو و ديگر مدل‌هاى الكترونيكى مصرفى كه با نام Wi-Fi در حال حاضر در حال ظهور هستند، كه باعث مى‌شود كه شما موسيقى و يا هر چيز ديگرى را در خانه داشته باشيد بدون آن كه به هيچ‌گونه خط و كابلى وصل باشيد. اما به نظر مى‌رسد كه Wi-Fi بتواند در درازمدت نيز همچنان برنده بازار باشد. يك استاندارد جدي كه نام فنى آن 802/1503 نام دارد، اما به Wi-Midia معروف است و استاندارد شبكه خانگى ميان برد اما با قابليت‌هاى بالا معروف است براى وسايل تفريحى طراحى شده است.
نهايتا ممكن است تغييراتى در شيوه وضع قوانين براى Wi-Fi به وجود بيايد. از طرف ديگر Wi-Fi نشان داده است كه توافق بر سر يك استاندارد مشترك مى‌تواند بازار ايجاد كند، چيزى كه در حال حاضر در مورد Wi-Max هم اتفاق افتاده است و عرضه‌كنندگان و فروشندگان اين تكنولوژى در پى موفقيت Wi-Fi پس از توافق بر سر يك استاندارد مشترك، همه همت خود را در مورد Wi-Max به كار بستند تا يك استاندارد مشترك با نامى آشنا براى Wi-Max تعريف كنند. هرچيزى براى آيده Wi-Fi اتفاق بيفتد، مسيرى كه Wi-Fi طى كرد، مسيرى روشن براى ديگر تكنولوژى‌ها بود كه همان راه را در پيش گيرند.
منبع : اكونوميست
