نام نویسنده: رضا كيوانى
همکاران سيستم – نكته اول و نكته آخر: اگر فكر مى‌كنيد با خواندن اين مقاله استاد طراحى رابط كاربر مى‌شويد، ساده بگويم كه وقت خود را هدر خواهيد داد.
سالهاست كه از عمر محصولات نر افزارى مى گذرد، با اين حال انگار همين ديروز بود كه نرم افزارها با محيطى سرد و بى‌روح با رنگهاى تيره و ترسناك فقط از راه خط فرمان دستورات را اجرا مى‌كردند، چقدر ذوق زده شديم وقتى كتابخانه‌‌هاى توربو ويژن را دراختيار گرفتيم، چند سال قبل از آن حتى آدمهاى خوشبين هم فكر نمى كردند روزى موشواره اى اختراع مى‌شود تا كامپيوتر به كار آدمهاى كم سواد هم بيايد.
اين سرعت آن قدر زياد بود كه حتى فرهنگستان‌ها و لغت نامه نويس‌ها هم نمى‌دانستند چگونه واژه‌ى معادل براى اين همه كلمه جديد پيدا كنند، از سوى ديگر آسانى ورود به اين عرصه‌ى جديد (علوم كامپيوتر و نرم افزار) و به كار گيرى ابزارهاى آن منجر به اين شد كه يك شخص از هر طايفه و صنفى كه بود به راحتى بتواند در اين حوزه هم خودى نشان دهد. اگر باور نداريد مى‌توانيد آمار افراد غير فيزيك‌دانى را كه در رشته‌ى فيزيك فعاليت مى‌كنند را با افراد غير كامپيوترى كه در اين رشته دستى دارند، مقايسه كنيد.
اين قضيه بغرنج تر هم شد. وقتى يك عده آدم از خدا بى خبر آمدند و ويندوز (رابط كاربر گرافيكى[1]) را اختراع كردند. بعد هم، همه جا جار زدند كه نرم افزارها بايد طبق سليقه‌ى مشترى توليد شود. در هر مرحله اى از ساخت هم باشد فرقى نمى كند. پس از آن صدها متدولوژى، روش ومدل و … به خورد ما دادند، هيچ كس، حتى يك نر هم نـگفت كه ما هنـوز اولى را هضم نكرده‌ايم، يك چند سالى به ما فرصت بدهيد بگذاريد ما همان برنامه‌هاى پيكانى خود را پيش فروش كنيم، بعداً سراغ تكنولوژى دست چندم ميرويم. البته اين نيز جاى تامل دارد.
