مش قاسم، نام واقعى، شيوه‌ى کار و اهداف خود را افشا کرد

نام نویسنده: پيام معين افشارى

بخش مقاله ITiran – هکر مش قاسم، نام واقعى، شيوه‌ى کار و اهداف خود را افشا کرد.
نه خير. او تا اين لحظه اين کار را نکرده. اما همه‌ى شما، بخاطر خواندن اخبار داغ مربوط به هکر تازه‌کارى به اسم مش قاسم، روى لينک خبر کليک کرديد!
هميشه حوادث، دزدى‌ها، هک کردن ها و مانند آن اخبارشان داغ و جذاب است، اما کسى حوصله ندارد توضيحات يک کارشناس يا تکذيب يک خبر را بخواند يا اگر هم بخواند يادش نمى‌ماند.
در ماجراى اخير نيز، طبيعتاً صاحبان سايتها، نگرانند و بعضى‌ها متضرر شده‌اند و به ناچار همه‌ى نگاه‌ها بر روى شرکت ارائه‌ى خدمات هوستينگ متمرکز مى‌شود و ديگران هم بخاطر جذابيت موضوع، خواسته يا ناخواسته به اين جو منفى دامن مى‌زنند.
به سرورهاى فراهوست يا درواقع بخش وب شرکت فرارايانه نفوذ شده است. فرد يا افرادى اين بار به وضوح مقرضانه و با اهداف خاص، محتواى تمام سايتها را عوض کرده‌اند و امکان بازيابى اطلاعات هم به راحتى در اختيار فراهوست نيست: پسورد Admin هم عوض شده و همه‌ى اميدها به سوى شرکت امريکائى يا کانادائى ارائه دهنده خدمات است. شرکت مورد نظر نيز در تعطيلات آخر هفته و تعطيلات کريسمس است و به اين راحتى پاسخگو نيست.
تلفنهاى شرکت مرتب زنگ مى‌زند و صاحبان سايتها، ناراضيند و تمام تقصيرها را به عهده‌ى شرکت فرارايانه مى‌اندازند که چرا سرورهايتان امن نيست يا چرا از مشاور امنيتى استفاده نمى‌کنيد.
اما کسى توجه نمى‌کند که اتفاقاً فراهوست، هم تا آنجا که امکانش بوده سرورهاى امنى دارد و هم از مشاورين امنيتى استفاده مى‌کند، اما به چندين دليل، همه چيز در اختيار خودشان نيست.

• بخش وب شرکت فرارايانه، ماهانه چندين ميليون تومان هزينه‌ى نگهدارى سرورهايش را در يک کشور خارجى پرداخت مى‌کند.
• فراهوست، بايد براى خريد نرم افزارهائى که ما همه‌اش را به دو سه هزار تومان مى‌خريم، بهاى هر کدامشان را به چندصدهزار تومان پرداخت کند.
• به ازاى هر اشکال کوچک در سرورها، از آن اشکالاتى که امکان رفعش از راه دور و توسط متخصصين خودمان امکان پذير نيست، فراهوست بايد هزينه‌ى متخصصين مايکروسافت را به دلار پرداخت کند تا اشکال رفع شود.
• و با تمام شرايط فوق، بايد بتواند با رقباى ايرانى اش رقابت کند. او بايد به تومان دريافت کند و به دلار هزينه کند.
• در کنار همه‌ى اينها، وقتى مشکلى پيش مى‌آيد، دست هوست ايرانى، به جائى نمى‌رسد. از آنجا که سرورها بايد در کشورهاى اروپا، کانادا يا آمريکا باشند و تنها راه دسترسى، ايميل، تلفن يا فکس است. اگر کسى جواب تلفنش را نداد، اگر پاسخ ايميل هايش را نگرفت، هيچ کارى از دستش ساخته نيست.
• هوست ايرانى، حق انتخابى هم ندارد. سرويس بهتر، هزينه‌هاى بسيار بالاتر دارد و در چنين شرايطى امکان رقابت در بازار ايران وجود نخواهد داشت.
• او حق انتخاب ندارد، زيرا همه‌ى شرکتها حاضر نيستند با ايران همکارى کنند. اين موضوع، خصوصاً در شرايط فعلى حقيقتى انکارناپذير است.
• فراهوست در کشورى خدماتش را عرضه مى‌کند که بهترين شرايط را دارد تا در کنار چين و روسيه، بعنوان يکى از بزرگترين پرورشگاه‌هاى هکرها شناخته شود. هيچ قانونى براى مقابله با هکرها وجود ندارد و هرکسى مى‌تواند اين اجازه را به خودش بدهد که براى تمرين درس کلاس شبکه‌اش، تمام تلاشش را براى دستکارى هرکدام از سرورهاى مورد علاقه‌اش انجام دهد.
اين شرايطى است که گريبانگير يک هوست ايرانى است.
وقتى سايتى هک مى‌شود، دو گروه متضرر مى‌شوند: صاحبان سايت و ارائه دهندگان خدمات هوستينگ، و ما در نوشته‌هايمان، در وبلاگهايمان و در روزنامه‌هايمان فقط به يک طرف ماجرا نگاه مى‌کنيم.
در شرايط فعلى، قصد آن را نداشتم تا با سوال پيچ کردن مسوولين فرارايانه، که به گمانم زياد هم نسبت به مطبوعات خوشبين نيستند، اطلاعات دقيقترى از آنها بگيرم. اما خود آنها مى‌توانند بيشتر از مشکلاتشان بگويند تا شايد کمى نگاه يک‌سويه‌ى ما معتدل‌تر شود.