نام نویسنده: آنيك جيسدانون
بخش مقاله ITiran – استفان پرسون، چندى پيش شاهد افت تحصيلى كودكان خود بوده است. براى مثال دختر بزرگ وى، به علت وصل شدن به اينترنت و بيدار بودن تا نيم‌هاى شب، در كلاس درس، خواب آلوده بوده است.
پرسون، به خوبى دريافت كه برخلاف باور همگان درباره‌ى اينترنت كه آن را منبع اطلاعات مى‌دانند، خردسالان به سادگى وقت خود را در هنگام كار با اينترنت، به بازى، دريافت موسيقى، ارسال پيام به دوستان و چت كردن، سپرى مى‌كنند.
در نتيجه پرسون زمان استفاده از اينترنت را براى كودكان خود محدود ساخت. او براى هر كدام از آنها برنامه‌يى تنظيم كرده كه در كنار كار كردن با اينترنت، روزى يك ساعت مطالعه كنند.
او در اين باره گفته است: «من دريافتم كه خردسالان همه‌ى معلومات نگارشى را در اينترنت نمى‌آموزند. براى مثال، آنان هيچ گاه با قوانين علامت گذارى در نگارش آشنا نخواهند شد. كودكان تنها سعى مى‌كنند كه به سرعت بنويسند و در نتيجه، نقطه، علامت سوال، ويرگول و بسيارى از نكات ريز نگارش را نخواهند آموخت».
كيمبرلى يوان، يكى از روان‌شناس‌هايى كه در مورد موضوع بچه‌ها و اينترنت بررسى‌هايى انجام داده است، خانواده‌ها را به نظارت بر در مدت زمان كار كرد كودكان با اينترنت دعوت كرده است. او از پدر و مادرها مى‌پرسد كه در روزهاى خوش آب و هوا، چند خرد سال را مشاهده مى‌كنند كه به جاى نشستن در پشت دستگاه رايانه‌ى خود، بازى كردن در بيرون از منزل را انتخاب كنند؟
همچنين بر اساس بررسى‌هاى انجام شده د لوس‌آنجلس، 18 درصد از خانواده‌ها ابراز كرده‌اند كه كودكان آنها تمام وقت خود را پشت دستگاه خود سپرى كرده و اين موضوع آنان را نگران ساخته است.
خانواده‌هاى بى‌شمارى از نگرانى خود در باره‌ى وضعيت درسى كودكان صحبت كرده و خواهان به دست آوردن راه حل براى اين مشكل رو به گسترش، شده‌اند.
در استراليا نيز مشكل اعتياد به كامپيوتر عاملى براى نگرانى خانواده‌ها شده است. ترسى هومفريز، يك مادر استراليايى براى پسر 12 ساله‌ى خود نگران بوده و گفته است كه خود او نيز سالها پيش در دام پيوستن به اينترنت اسير بوده و تمام وقت خود را تنها صرف كار كردن با رايانه مى‌كرده است. اما نوجوان وى مشكل‌هايى دارد كه تحمل آنها براى مادر دشوار به نظر مى‌رسد. او قادر نيست با دوستان و وابستگان ارتباط برقرار كند و افزون بر اين، از بودن در جمع خانواده مى‌گريزد، تا جايى‌كه حتا براى غذا خوردن ترجيح مى‌دهد در پشت ميز خود باشد.
پارى افتب، كارشناس سلامتى كودكان وابسته به اينترنت، گفته است: «هنگامى‌كه با خردسالان معتاد به اينترنت صحبت مى‌كنم، در مى‌يابم كه آنان برخى كارهاى غير عادى انجام مى‌دهند. بيشتر آنها در هنگام صحبت كردن با انگشتان خود كار مى‌كنند!».
تصور كنيد كه بيشتر تماس دوستان، از راه رايانه است . حال آن كه كودكان نياز به روابط رو در رو داشته و نكات اخلاقى بسيارى را بايد در ارتباط برقرار كردن با يكديگر بياموزند. آنان بايد با زبان اندام‌ها در گفتگو آشنا شوند.
پرسون پس از محدود كردن مدت زمان استفاده‌ى كودكان خود از اينترنت، اظهار رضايت كرده و گفته پسر خردسال وى زمان بيشترى را صرف بازى كردن با دوستان خود مى‌كند و تغيير رفتار وى موجب خرسندى پدر دلواپس گشته است. اكنون، كودكان او با نشاط بيشتر روزهاى غير قابل بازگشت كودكى خود را سپرى مى‌كنند.
اما متاسفانه برخى از خانواده‌ها به اعتياد كودكان خود بى توجهى كرده و در صدد رفع آن نيستند. گروهى ديگر از پدر و مادرها، بسيار نگران آينده‌ى خردسالان معتاد به اينترنت خود بوده اما نمى‌دانند چگونه اين مشكل را پشت سر نهند. آنان قصد ندارند كودكان خود را محدود سازند.
كارول كلى، نويسنده‌يى كه ساكن سانفرانسيسكو است، باور دارد كه محدود كردن زمان استفاده از اينترنت براى كودكان درست مانند دور كردن آنان از شكلات و شيرينى‌هاى خوشمزه است و تنها با اين كار خردسالان را حريص كرده و نمى‌توان كارى را از پيش برد.
راه حل وى براى مقابله با اين مشكل، فرستادن كودكان به كلاس‌هاى ورزشى در بيرون از منزل، نام نويسى در اردوهاى تابستانى و مطالعه‌ى كتاب‌هاى گوناگون است.
برخى از نرم افزارها و سخت افزارهاى جديد، برنامه‌يى برا محدود كردن زمان كار با اينترنت دارند. برخى از خانواده‌ها علاقه‌مند هستند كه دريابند كودكان در هنگام پيوستن به اينترنت چه كارهايى انجام مى‌دهند. آنان به وسيله‌ى نرم‌افزارهاى فيلتر دار، كودكان خود را از پيوستن به سايت‌هاى نامناسب، بازمى‌دارند.
سندى كلون، نماينده‌ى فروش نرم افزارهاى محدود كننده‌ى زمان پيوستن به اينترنت، گفته است كه اين گونه نرم افزارها، پر متقاضى‌ترين نرى افزارهاست.
اما برخى از كودكان راه فريب دادن پدر و مادرها و پرستاران خود را فراگرفته و گروهى نيز براى رها كردن خود از محدوديت، به منزل دوستان پناه برده و به همراه هم سالان خود، از كاركردن با اينترنت لذت مى‌برند.
بايد گفت كه مشكل اعتياد به اينترنت همچنان باقى است و بسيارى از خانواده‌ها به شدت نگران كودكان وابسته‌ى خود هستند. پدر و مادرها همواره از رفتارهاى غير عادى خردسالان خود رنج برده و مايل‌اند كودكان خود را بيشتر مشغول بازى‌هاى كودكانه و پر تحرك، مشاهده كنند.
منبع : نيوز آبزرو
